Mijn leven in Twilight 2

Wat is er met Victoria?

Nikki pov

Ik werd wakker en had super veel buik pijn. Edward zat op de rand van het - nogsteeds - kapotten bed. "Goedemorgen" zei hij. "Goedemorgen" zei ik met pijn in mijn stem. "Het eten is al klaar" zei hij. "Lekker" zei ik. "Ik laat je wel alleen" zei hij. Ik stond op en klede me aan. In de spiegel zag ik dat mijn buik ongeveer de helft was van een watermeloen. Ik liep langzaam en pijnlijk naar beneden. Ik was super vermagerd. Ik at mijn ontbijt. De deurbel ging en Rosalie deed open. "Carlisle" hoorde ik. "Hoi Rosé, waar is Nikki?" vroeg hij. "In de keuken" zei ze. Carlisle kwam aan lopen. Ik zwaaide. "Nikki hoe voel je je?" vroeg hij. "Hmm het gaat wel" zei ik. "Je ziet er slecht uit. Mag ik een runtgefoto maken?" vroeg hij. Ik knikte. Carlisle, Edward en ik liepen naar Carlisle's mini ziekenkamer. Ik ging liggen op de soort van tandarts stoel. Carlisle maakte een runtgefoto en hing de foto's op. "Als het zo door blijf gaan, dan breek je je ribben" zei Carlisle. "Nikki je moet dat er uithalen" zei Edward. "Nee" zei ik. "Dat ding vermoord je zo" zei Edward. Ik rolde met mijn ogen. "Eten heeft geen zin" zei Carlisle. "Hoe bedoel je?" vroeg ik. "Als je eet gaat het niet naar de baby" zei Carlisle. Rosalie kwam binnen gelopen. "Wat is er?" vroeg Carlisle. "Jasper belde net. Het ging over Victoria" zei ze. "Zullen we het daar straks over hebben?" vroeg Edward chagerijnig. Rosalie knikte. "Wat moet ik dan eten Carlisle?" vroeg ik. "Waar hebben jullie het over?" vroeg Rosalie. "Normaal eten dat Nikki eet gaat niet naar de baby" zei Carlisle. "Waarom heeft de baby geen bloed nodig" zei Rosalie. Carlisle keek haar aan. "Ja das een goed idee" zei Carlisle. "Ik heb nog een bloed voorraad" zei Carlisle en liep weg. Edward liep ook weg. "Edward wacht" zei ik. "Het is jou verantwoordelijkheid als de ding je vermorsseld" zei hij en liep weg. Ik zuchtte. Rosalie hielp me met opstaan. "Dankje" zei ik. We liepen naar de woonkamer. Ik ging zitten. Carlisle kwam aan lopen met een milkshak beker en gaf het naar mij. "Dankje" zei ik. Ik dronk een slok. "Het is eigenlijk best lekker" zei ik. Carlisle glimlachte en knikte. "Waneer komen de andere?" vroeg ik. Carlisle haalde zijn schouders op. "Dat weten ze nog niet" zei hij. "Waneer moet ze bevallen?" vroeg Rosalie ineens. Carlisle keek haar aan en lachte. "Omdat de baby half vampier is nog een week" zei Carlisle. Rosalie knikte lanzaam. Ik had het bloed op en zette de beker op tafel. "En?" vroeg Carlisle. "Het is een keer anders, maar oké" zei ik entoushast. Carlisle knikte. "Mooi zo" zei hij.

De volgende dag had ik enorme rugpijn. Mijn buik was nu zo dit dat ik bijna ontplofte. Ik stond pijnlijk op en kleede me aan. Ik liep naar benden en Carlisle stond nu in de keuken. "Goedemorgen" zei hij. "Hai" zei ik. "En hoe gaat het?" vroeg hij. "Pijnlijk" zei ik. Hij gaf me weer een beker met bloed. "Dankje" zei ik. "Waar is Edward?" vroeg ik. "Even weg" zei hij. "Tis mijn schult" zei ik verdrietig. "Hoezo?" vroeg hij. "Ik had niet van dat drankje moeten drinken" zei ik. "Das niet jou schuld het kwam door je nieuwschierigheid" zei hij. Ik glimlachte. Ik dronk verder mijn bloed op. De deurbel ging. "Ik ga wel!" riep Rosalie. Rosalie deed open. Ik hoorde niet wie daar was. Ineens kwamen Emmett, Esmé, Jasper en Alice de keuken binnen gelopen. "H-het is waar" zei Alice geschrokken. "OMG" zei Esmé. "Wat?" vroeg ik. "Dat je zwanger bent" zei Jasper. "Alice zag het op haar visioen" zei Esmé. "Carlisle weet je wat er is gebeurt" zei Emmett. Carlisle knikte omhoog zo van zeg maar. "Victoria ging achter Bella aan en we hebben haar op de zelfde manier net als James gedood" zei Emmett. "Is Victoria dood?" vroeg ik. Emmett knikte. "Yes" zei ik. "Auw" zei ik er snel achteraan. "Jij moet gaan rusten Nikki" zei Esmé. Esmé en ik liepen naar de woonkamer en we gingen op de bank zitten.

Edward pov

Ik ging vroeg weg. Ik wilde mijn woede even kwijt. Ik was niet kwaad op Nikki maar op me zelf. Ik klom een boom in. Ik zacht de auto van Jasper aan komen. Ik zuchtte en beelf lang ik de boom.

Nikki pov

"En hoe ga je je kind noemen?" vroeg Alice opgewonden. "Ik dacht als het een meisje is aan Renesmee want mijn moeder heete Renske en dan Esmé erachter krijg je Renesmee" zei ik. "Wow mooie naam" zei Rosalie. "En orgineel" zei Esmé. "En als het een jongen word?" vroeg Rosalie. "Dat weet ik nog niet" zei ik. Rosalie knikte. Ik glimlachte. "Dan word ik tante en Alice ook en jij Esmé jij word oma" zei Rosalie entoushast. Ze sprong van blijtschap op en neer. "Tante Alice" zuchtte Alice. Ik lachte. "En oma Esmé of oma Cullen" lachte Rosalie. "Wacht even ik en Edward zijn niet eens getrouwd" zei ik. "Nou en je hebt met hem" zei Rosalie. Ik moets harder lachen. Esmé begon ook te lachen en Alice ook. "Wat?" vroeg Rosalie. "Je zei dat zo grappig" lachte ik. Rosalie begon ook te lachen.

Een week ging voor bij Edward negeerde me soms en ik had steets pijn. Op een dag kwam Carlisle naar mij toe. "Hoe gaat het?" vroeg hij. "Slecht ik voel me niet lekker" zei ik. "Dat komt omdat je bijna moet bevallen" zei hij. "Edward let op Nikki ik ga jachen voor dat ze bevalt" zei Carlisle. Edward knikte. Carlisle liep naar buiten met Esmé. Ik zuchtte en kreunde. Edward ging naast me zitten. "Gaat het?" vroeg hij. Ik schudden mijn hoofd. Ineens kreeg ik super veel pijn. Edward hielp me met op staan. Ineens zakte ik door mijn knieën en viel half flauw. Ik ging hieperventileren. "ROSALIE ALICE HELP!" riep Edward. Rosalie en Alice kwamen aan rennen en daarna zag ik alles zwart.