Mijn leven in Twilight 2

Naar de Volturi

2 dagen later ging ik naar de Volturi. Ik liep naar buiten. "Nikki het is handiger al we mee gaan" zei Carlisle en legte zijn hand op mijn schouder. Ik draaide me langzaam om. "Nee dan lopen jullie gevaar en ze willen mij hebben" zei ik. "Ja weet ik maar jij en Edward horen bij de familie" zei Carlisle. Ik keek naar de grond. Carlisle gaf me een knuffel. "Kom dan gaan we" zei Carlisle toen hij me een knuffel gaf. Ik keek naar hem toe en knikte. We liepen naar de garage. "Oké Esmé, Nikki en ik gaan in mijn auto" zei Carlisle. "Alice, Rosé, Emmett en ik gaan in mijn auto" zei Jasper. Ik stalte achterin in Carlisle's auto. We reden naar het vliegveld. Ik zach op de achterbank een plank en papier. Ik pakte het, een potloot had ik zelf in mijn zak gevonden. Ik tekende mijn hoofd en die van Edward. In mijn hoofd tekende ik dat Edward mijn kuste en in Edwards hoofd tekende ik dat we samen in een boom naar de horizon kijken met mijn hoofd op zijn schouder. Esmé keek achterom om te zien wat ik deed. "Wow mooi Nikki" zei ze. "Oh het stelt niks voor" zei ik en haalde mijn schouders op. "Ja wel je hebt echt talent" zei ze. "Mag ik het ook zien?" vroeg Carlisle. Esmé rijkte haar hand naar mij. Ik gaf haar mijn tekening. "Kijk" zei Esmé en liet mijn tekening aan Carlisle zien. "Wow dat is echt het mooiste wat ik ooit heb gezien" zei Carlisle. "Dat kan je echt goed" vulde Carlisle aan. Ik glimlachte. Carlisle keek door de achteruitkijkspiegel naar mij. Ik staarde naar buiten.

Ondertussen bij de Volturi, zat Edward met kettingen vast aan een stevige muur. Zijn polsen, enkels en nek zaten vast aan kettingen. De grote zware ijzere deur ging open en Aro, Demetri, Felix en Jane kwamen naar binnen. "Zo zo Edward is bij gekomen" zei Aro met een gemeen lachje op zijn gezicht. "Waarom ben ik hier?" vroeg Edward hard op en probeerde los te komen door naar voren te rennen. "Je bent lok aas" zei Felix. "Ja want hoe vang je een grote vis Edward?" zei Demetri. Edward gaf geen antwoord. "Met een kleine vis natuurlijk" zei Demetri boos. "En jij bent het kleine arme zielige visje en je geliefde de grote vis" zei Demetri. "Nikki?" vroeg Edward. Aro knikte. "WAT WILLEN JULLIE VAN HAAR!?" riep Edward uit en rende weer tot hij niet veder kon. "Oh ik wil allen dat ze bij de Volturi komt" zei Aro. "Dat gaat ze never nooit doen" zei Edward met zijn tanden op elkaar. "Oh natuurlijk wel, want ander ga je er aan" zei Aro. Edward werd helemaal wilt en draaide in het rond en rende naar voren. "Doe geen moeite, geen enkele vampier kan deze kettingen breken" zei Aro. Edward keek boos naar Aro. "Kom we gaan" zei Aro en liep naar de deur. Iedereen liep weg behalve Jane. "Jane kom je?" vroeg Aro. "Ja ik kom zo, ik sluit wel af" zei Jane en keek Edward aan. "Oké" zei Aro en liep weg. Edward stond zo dat hij niet veder kon lopen en zijn hoofd hing naar beneden. Jane keek hem aan. "Edward" zei Jane. "Wat moet je?" vroeg Edward geïrriteerd en keek met zijn ogen naar Jane, zijn hoofd bleef naar beneden hangen. "Het" zei Jane en zuchte. "Het spijt me dat het zo moest gaan" zei Jane. "Ik hoef geen excuus" zei Edward geïrriteerd. Jane keek ook naar de grond en zuchte nogmaals. Ze draaide zich om en liep naar de deur. Ze keek over haar schouder naar Edward. Ze deed de deur dicht en op slot. Edward zuchte diep en liep naar achteren en ging op de grond zitten.