Lütfen Yeter! [Torm Fanfiction]

9~Not

Ani bir hareketle tekme atmaya çalıştım. Ama jack resmen beni kendisi ile dolap arasında sıkıştırmıştı.

"Beni dinle Torm! Eğer bana bulaşırsan okulun sonuna kadar başına bela olurum. Kaşınma."

Ellerini boğazıma götürdü ve yavaşça havaya kaldırdı. Nefes alabilmek için parmak ucunda duruyordum.

Şu korkaklarda etrafta beni ve Jack'i izliyorlardı. Pislikler.

"Bırak beni obezite ayı!!" çırpınmaya başladım.

Yüzü biranda değişti. Çok sinirlenmiş olmalı. Ama şunu bilsin ki ben gördüğümü söylerim.

"Ne dedin sen... NE DEDİN SEN!!?!" boğazımı daha sert sıkmaya başladı. Refleks olarak elim boğazımda olan elini kavrayıp çekmeye çalıştı.

Ama olmadı.

"Oh-obezit-te a-ayı." havadaki yumruğu sert bir şekilde yüzüme çarptı.

Orosp-

Bir kez daha vurmak için elini kaldırdığı sırada alt tarafına ayağımla vurdum. Beni bırakıp yere kapaklandı. Eliyle alt tarafını tutuyor ve inliyordu.

"Hahahahah! Noldu ezik!?"

Ölümcül bir bakış attığı gibi hemen ayağa fırladı ve yumruğuyla bana doğru koşturdu. Ama ben kaçamadım. Kaçamazdım.

Bir tane daha geliyor.

Gözlerimi sıkıca kapattı. Çünkü bundan kaçış yok...

Gözlerimi açtığımda koştuğumu fark ettim. Medd beni kolumdan tutmuş bir şekilde oradan uzaklaştırıyordu.

Koşarken uçuşan saçları hoş gözüküyordu.

Arkaya kısa bir bakış attım. Jack arkamızdan koşturuyordu. Ama tabi yavaş koştuğu için çok da yakın değildi.

Ani bir şekilde sol koridora girdik. Jack bizi farketmediği için ilerlemeye devam etti. Yani ondan kısa bir süreliğine kurtulduk.

Rahatlamış bir şekilde gözlerimi kapatarak derin derin nefesler aldı. Açtığımda Medd'in bakışları sol gözümdeydi.

"Medd?" elini çeneme koydu ve baş parmağıyla gözümün etrafını kavradı. Fazlasıyla acıyordu.

"Gözün...Mosmor.."

"Tabi mosmor olucak. Yumruk yedim sonuçta." telaşlı bakışları üstümdeydi. Sanki gerçekten bir sorunmuş gibi davranıyordu.

"Bu bir sorun Torm. Bu morluk hemen geçmez." Zihnimimi okuyor bu? Yoksa yanlışlarımımı düzeltiyor wtf.

"Boşver..ben iyiyim-" sıkıca sarmıştı vücudumu. Benden kısa olduğu için kafasını göğsüme yasladı.

"İyi değilsin..." bu hoş... İlgi görmek çok hoş.. Bende kollarımı beline sararak karşılık verdim.

"...seni seviyorum." bende se- dur ne?!

Dediği şeyin farkına varmış olucak ki hemen sarılmayı bıraktı. Bakışları yere kaydı. "Ya-yani.. Arkadaş olarak..hehheh.."

Yerdeki bakışlarını bana çevirdi. Minik bir tebessüm vardı suratında. Ona bakmak huzur verici.

"Selaam~!" Bakışlarım koşarak yanımıza gelen Patricia'ya çevirdim. Çok mutlu görünüyordu.

"Merhaba Patricia!"

"Merhaba Meddy! Merhaba To-" Yüzümdeki morluğu görmesi bütün mutluluğunu kaçırdı sanırım.