Lütfen Yeter! [Torm Fanfiction]

1~Pizzzzzzaaaa~

...O günden Sonra iki babamda evlendiler. Evliliklerinin ardından taşınmaya karar vermişler. Çünkü Edd amcanın evi baya küçükmüş. Ve ayrıca o eve sığmıyorlarmış. Zaten bir kaç ay sonra ben gelmişim.
Aslında.. Bu ilginç.. Başka insanların bir tane babası var. Ama benim iki tane var... Ve onları çok seviyorum!

Elime aldığım kalemi zar zor kavrıyordu minik ellerim. Kağıda, ne olduğu belli olmayan şeyler karalıyordum. Birşeye benzemesini bekliyorum fakat ortaya çıkan bu.. Karalanmış bir kağıt.

Resim çizmek bana göre değil. Çizebildiğim tek şey çöp adamlar. Ama onlara bir saç ve bir çift göz ekliyince istediğim kişiye benziyebiliyor. Mesela ben.. Ya da babalarım.

Bu düşünceler ben hayal dünyasına geçirmişti bile.. O dünya en güzel yer bence. İstediğim herşey var. Dondurma dağları, lolipop ağaçlar, çikolata şelalesi...

Ama biranda kapının açılmasıyla hayal dünyasından çıkmıştım.

Kapıya doğru kafamı döndürdüm. Babam(Tom) bana bakıyordu.

Benimle en çok ilgilenen babam o. Çünkü öbür babam her gün işte. Sadece akşamları görebiliyorum onu. Sanırım... Red army gibi bir yerde çalışıyordu.. Hatırlamıyorum.

"Torm acıktınmı? Pizza söyleyeceğim."

Pizza en sevdiğim yemek! Yaşasın!!!!

"Eveeet!!" Çok mutluydum. Çünkü pizza!

Gülümsediğini gördüm. Ama sadece kapıdan çıkana kadar. Neden böyle davranıyor ki? Sanki bana bakmak zorundaymış gibi davranıyor..

Herneyse

Ayağa kalktım ve oturma odasına doğru ilerledim. Geldiğimde koltuğa çıkmaya çalıştım. Çünkü koltukla aynı boydaydım. Tabi kısa olunca koltuğa çıkmak daha zor oluyor ;^;

Televizyonu açtım ve kanallarda gezinmeye başladım. Off hiç çizgi filim kanalı yoktu..

Ansızın kapı çalmıştı. Pizzacının geldiğini düşünüp hemen koltuktan atlayıp dış kapıya doğru koşmaya başladım. Tam kapıyı açacaktım ki belimi kavrayan eller benim ayaklarımı yerden kesmişti.

"Hayır kapıyı açamasın." Beni kucağına aldı ve kapıyı açtı. Bu pizzacı değildi. Bu babamdı(tordy)!!

"Babaa!" Çok sevinmiştim çünkü babam çok erken gelmişti işten. Ve her işten erken geldiğinde genellikle iyi şeyler olur.

İki elide doluydu. Sağ elinde bir çanta sol elinde ise dolu bir poşet vardı.

Elindekileri yere bıraktı ve onun kucağına geçtim. Sımsıkı sarıldık birbirimize. "Tormy~!" yanağını öptüm ve kucağından indim. Sonra ikiside birbirine sarıldı ve içeri geçti.

Yorgunlukla koltuğa attı kendini. Baya  yorulmuşa benziyordu. Babamda yanına oturdu sonra. "Bu torbalarda ne Tord?"

Bakışları kendine çekti. "Onlar Torm için. Onun okula gitmesi gerektiğini düşündüm." Okul?

Okulda neyin nesi? Aaa yoksa filmlerdeki okul dedikler şey mi? Hani birsürü çocuğun olduğu yer. Wow.

"Hadi Torm aç torbaları." dediği şey üzerine torbayı biraz açtım. İçinde birsürü renkli şeyler vardı. Elimi torbanın içine daldırdım. Elime ilk gelen şey bir kalemkutuydu. Mavi renginde ve üzerinde koyu mavi şeritler vardı. Baya Sevmiştim.

Poşet ten çıkan ikinci şey bir renkli kalem setiydi. Aradığınız her renk vardı.

Birsürü uçlu ve kurşun kalem. Ve iki adet silgi.

4 adet defter. Dördü de farklı renkteydi. Kırmızı, mor, yeşil ve mavi.

Poşet en sonunda bitmişti. Poşeti bir kenara attım ve yeni eşyalarımı incelemeye başladım.

Yanıma eğilen bir gölge gördüm. Göldenin sahibine baktım. Elinde bir çanta tutuyordu. Bana yavaşça uzattı çantayı.

Çanta düz mavi rengindeydi ve fazlasıyla güzel gözüküyordu. Büyülenmiş gibi bakıyordum çantaya. Yavaşça aldım çantayı elinden ve kucağına koydum. İncelemeye başladım.

"Beğendinmi?"

Hiç bakışlarımı çantadan kaçırmadan olumlu bir şekilde kafa salladım. "Teşekkür ederim!!"

İkisinde bana sarıldı biranda hayatımın en iyi günlerinden biriydi bu gün.!

Onlara tam karşılık vermiştim ki kapı çalmıştı. Evet!! Pizza geldi~!

"Pizza!!!" Sevinçten kollarımı havaya kaldırdım. Tom yani baban koltuktan kalktı ve kapıyı açtı. Pizzayı aldı ve mutfağa götürdü. Tord babam beni kucağına aldı ve mutfağa götürdü.

Boyum kısa olduğu için hala bebek sandalyesinde oturuyordum. Bu haksızlık! Ben 5 buçuk yaşındayım ve hala bebek sandalyesine oturuyorum!

Tam bebek sandalyesine otutacaktı ki
"Hayır! Ben normal sandalyeye oturacağım!" dedim.

"Uhh tamam.." dedi ve beni normal sandalyeye oturttu. Tahmin ettikleri gibi küçük kalmıştım. Sadece kafamın yarısı gözüküyordu masadan. Beni kaldırdı ve bebek sandalyesine geri oturttu.

"Ben artık bebek değilim! Ben yetişkinim!"

İkisinde bana baktı ve biranda kahkaha atmaya başladılar. Bu beni sinirlendirmişti. "Hey! Bu komik değil!"

Aslında hem utanmış hem sinirlenmiştim. Gözlerimin dolduğunu hissettim. Ve saldım göz yaşlarımı. "Wuaaaaaaaaa!"

Tord yerinden kalktı ve beni kucağına aldı. Biraz sakinleştirmeye çalıştı.

"Şşşşşh.. Tamam. Tamam özür dileriz. Gülmek istememiştik.." Kafamı omzuna yasladım ve biraz öyle kaldım. Ona her sarıldığımda kendimi çok sıcak ve güvende hissediyorum. Ve bu güvende hissi beni sakinleştiriyor...

Sakinleştiğimi görünce sandalyeye oturdu. Eline bir pizza aldı ve bana yedirmeye başladı.

Pizza~ 🍕🍕😻

Elindeki pizza dilimini aldım ve yemeye başladım. Tabi o sırada heryere dökmüştüm ama kimin umrumda :3

Ailemi seviyorum!~

.....
....
...
..
.
..
...
....
.....

Seeeelaaaaaaaağğğğğğmm.

Nasılsınız pizza dilimlerim 🍕?

;)))

Uhhhhğ sanırım kitabın ilk bölmünü beceremedim ama.... Herneyse. T^T

Umarım ki kitabımdan zevk alırsınız~

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

Byeee~~~~

:3