Lütfen Yeter! [Torm Fanfiction]

7~Suçlu

ᕕ( ᐛ )ᕗ "T-Torm yavaaaaaşş ciğerimi söktün" ᕕ( ᐛ )ᕗ

-yorumyapanıyemiyorum-

"Hmmmğm!"

En sonunda uyanmıştım. Dur.. Ben ne ara uyudum?!

Hızlıca yerinden kalktı ve ağaç evin camından dışarıya baktı. Oh hayır..! Çok karanlık.. Ve yağmur yağıyor.

Büyük bir korku sardı içimi. Çünkü bu saatlerde genelde uyuyor olurdum. Evimde. Ama ben dışarıdayım.

Sıçtım.

Babanlar beni öldürmeden eve gitmeliyim. Aslında.. Eve gidersem zaten beni öldürücekler.

Oturduğum yerden kalktım ve merdivene doğru yöneldim. Sağ ayağımı ipten yapılma merdivene koydum. Ama fazlasıyla kaygandı ve eğer düşerse-

"AAAAAAAH!" -sem herhangi bir yerimi kırabilirim çünkü ağaç çok yüksek. -_- "..A-ah...." 

Ko-kolum...

Uzun kollu kıyafertimi sıyırdım ve kolumda kocaman bir açıkla karşılaştım. Çok korkunç gözüküyor.

Düştüğüm yerden kalktım Her yerim ıslaktı, çamur olmuştu. Babanlar beni si- Ölüme birkez daha yaklaştım.

Yavaş adımlarla yürümeye başladım. Hava çok soğuk... Üşüyorum. Korkuyorum. Ailemi istiyorum.

Saçlarım yağmurdan dolayı ıslaktı. Sanki daha yeni banyo yapmış gibi. Berbat.

İstemsizce öksürdüm. Ve bir kez daha.  Ç-çok üşüyorum. Bu kötü bir fikirdi. Ağaç evde kalmalıydım. Ama artık geri dönemem. Dur... Bisikletim?!?! Onu tamamen unuttum. Offf....

Ellerimle kollarımı kavradım ve yürümeye devam ettim.

Daha fazla yürüdüm.. Daha fazla. Daha fazla. Daha fazla.....

Evini bulamıyorum... Çok karanlık. Bütün evler birbirine benziyor. Ağaç evin yolunu da kaybettim.

Ve kaldırımda uyumak istemiyorum.. Evimi bulmalıyım.

" grrr"...çok açım....

Şu an evimde, babamın yaptığı keki yiyor olabilirdim. Sıcacık yatağında uyuyor. Ya da televizyon izli-

Kolunu kavrayan el bütün düşüncelerimi dondurdu.

Elin sahibine baktım. Maske takmış birisi. Elinde bıç-AK?!

"Pşşt sen. Benle geliyorsun."

"Uhmm.. Siz kimsiniz?"

Elindeki bıçağı bana daha çok yakınlaştırdı.

"Benimle gel."

Onu ittirdim ve koşmaya başladım. Çünkü bu her kimse niyeti iyi değil. Eeee yani o kadar salak değilim.

"HEY!"

Hızlı bir şekilde koşmaya başladım. Arka tarafa kısa bir bakış attım. O kişi de arkamdan geliyordu. Umarım bu koşuşturmanın sonu kötüye gitmez.

"Ha ha! EZİK!" Bu söylediğim onu kızdırmış olacaktı ki nerden çıkardığını bilmediğim tabancayı bana doğru doğrulttu. Elindeki tabancayı görmemle tetiğe basması bir olmuştu.

O tatsız acıyı hissettim ayağımda. Bu acı- "AAAAAH"

Yere düştüm. Ama bu umrumda değil. Çünkü şu an ayağımdan delilerce akan kanı izliyor, her akan kanı gördüğümde daha çok bağarıyordum.