All I Want Is You ~ De Buurtpolitie (VOLTOOID✔️)

Hoofdstuk 30

Tineke

De volgende ochtend word ik heerlijk uitgeslapen wakker. Koen ligt niet meer naast me, dus als ik wat wakkerder ben kruip ik meteen uit bed om te kijken waar hij is. Blijkbaar is hij in de woonkamer. Hij is aan het bellen maar legt af zodra hij mij ziet. Ik loop naar hem toe en slaag mijn armen om hem heen. "Goeiemorgen", zeg ik. "Goeiemorgen, lieve schat", reageert jij en geeft me een kus. "Met wie was je aan het bellen?", vraag ik. "Met het restaurant", antwoordt hij. Ik frons mijn wenkbrauwen. "Gaan we nu op restaurant?", vraag ik. "Ja, ik heb hier in de buurt iets gevonden waar je kan ontbijten. Daarmee kon het ontbijt op bed vandaag niet", legt hij uit. "Maar omdat je nu pas wakker bent wordt het brunch inplaats van breakfast", vervolgt hij. "Had mij dan wakker gemaakt", zeg ik. "Voor een keer dat we is zonder de kindjes weg zijn vond ik wel dat je mocht uitslapen", werpt hij tegen en schuift een lok haar weer achter mijn oor. Ik glimlach en geef hem nog een kusje. "Maar ga je maar klaarmaken. Anders wordt het ook nog lunch", zegt hij na mijn kus. "Ja!", reageer ik en draai me om om naar de badkamer te lopen.

Echt weer om een strandwandeling te maken is het natuurlijk niet, dus na nog wat gerelaxt te hebben in het appartement is het tijd om weer naar huis te gaan. Vanavond is het natuurlijk kerstavond dus rijden we meteen door naar mijn moeder. "Mama! Papa!", roept Emma enthousiast als we binnenkomen. Ze komt meteen op ons afgevlogen en kruipt op Koen zijn arm. Mama komt me een knuffel geven. "Hebben jullie er wat van genoten?", vraagt ze en wrijft over mijn bovenramen. "Ja, het was echt leuk", antwoord ik. "Waar is Lucas?", vraag ik. "Die slaapt boven. We zijn daarstraks naar de binnenspeeltuin geweest en hij heeft zich nogal gegeven dus was hij doodop tegen dat we terug waren", vertelt ze. Dan komt Eden van de trap. "Amai, zo chique", zeg ik als ik haar outfit zie. "Kerstavond in stijl he, zus", reageert ze en komt me ook een knuffel geven. Daarna kruipt Emma op mijn arm en gaan we in de zetel zitten. "Ah ja, gefeliciteerd", zegt Eden als ze zich weer herinnert dat Koen en ik vandaag 4 jaar samen zijn. "Dankjewel, we hebben al goed gevierd", reageer ik. "Er is toch geen tweede Lucas onderweg he?", vraagt ze. Ik lach. "Nee, zó goed nu ook weer niet", antwoordt Koen. Dan horen we een stemmetje uit de babyfoon komen. "Oma?" Lucas is wakker. Ik glimlach en sta recht. "Ik zal is gaan kijken", zeg ik. Ik loop naar boven en open voorzichtig de deur van Lucas' kamer. Hij zit rechtop maar is nog niet goed wakker. "Dag lieve jongen", begroet ik hem. Bij het horen van mijn stem lacht hij. "Mama!", zegt hij. "Ja, schatje. Heb je flink geslapen?", vraag ik en pak hem op. Hij knikt. "Gaan we beneden is kijken?", vraag ik. Weer knikt hij. "Papa", zegt hij. "Ja, we zullen papa eens gaan zoeken", reageer ik en loop de kamer weer uit. Ik wandel met Lucas de trap weer af en hij lacht weer zodra hij zijn papa ziet zitten. "Papa!", zegt hij blij. Hij strekt zijn armpjes naar Koen die hem overpakt. "Was het leuk in de speeltuin daarstraks?", vraagt Koen. Lucas knikt overtuigend. Ik ben naast Koen gaan zitten en Emma kruipt nu op mijn schoot. Maar dan doet ze iets heel schattig. Ze gaat met haar hoofdje op Lucas' schoot liggen. Lucas slaagt zijn armpjes rond zijn zus heen. Ik kijk glimlachend naar Koen. "Ohh", zegt Eden vertederd en mama trekt een foto. Ik leun tegen Koens schouder aan. Ik ben er van overtuigd dat broer en zus later nog veel ruzie gaan maken, maar dat ze hier nu zo liggen is toch een teken dat ze altijd van elkaar zullen houden.

Na een tijdje komt Andy aan, samen met Femke uiteraard. Emma loopt naar ze toe. Andy pakt haar op en hangt haar over zijn schouder. Ze giert het uit. Ik sta recht om mijn broer en collega te begroeten. "Merry Christmas!", zegt Femke enthousiast en geeft me een knuffel. "Merry Christmas!", reageer ik. Als we allemaal weer in de zetel zitten en Andy en Emma samen hun cadeautjes onder de kerstboom aan het leggen zijn, zet mama de hapjes op tafel. "Ah ja, gefeliciteerd met jullie vier jaar", zegt Femke opeens. "Al goed gevierd?", vraagt ze. Ik knik al knabbelend op een toostje. "Zeker", zeg ik als mijn mond leeg is. "Het was heel plezant", zegt Koen. "Ik herinner het mij nog goed, vier kaar geleden", zegt Femke. "Ah ja, jij hebt dat live gezien", zegt Eden. Ze knikt trots. "Het zag er wel romantisch uit", vertelt ze. "Femke, je hoeft echt niet..." "Laat Femke maar vertellen", onderbreekt Eden me. "En die kus zag er ook niet slecht uit", gaat ze verder. Ik zucht. Er volgt nog een heel verhaal over die avond, maar als Andy naast Femke gaat zitten, beginnen ze over iets anders. "Wij hebben eigenlijk nog iets te vertellen", zegt Femke. Andy knikt. "Gaan jullie trouwen?", vraagt mama. Ze lachen. "Nee, dat niet", antwoordt Andy. "Oh, ik wou getuige zijn", zeg ik teleurgesteld. "Ga jij het zeggen?", vraagt Andy aan Femke. Ze knikt. "We krijgen een kindje." Ik verslik me in het toostje dat ik net in mijn mond stak. Andy en Femke krijgen een kindje? "Echt waar?", vraagt mama. Ze knikken. "Oh, jongen. Kom hier", zegt ze helemaal emotioneel en staat recht om Andy een knuffel te geven. Ik sta recht om Femke te feliciteren. "Dus ik word tante", zeg ik nadat ik haar een knuffel gegeven heb. Ze lacht en knikt. Ze huilt en ik krijg het ook moeilijk. Als ik naar Andy kijk opent hij zijn armen. Ik slaag mijn armen om hem heen. "Eindelijk", zeg ik als Eden en Koen hem ook gefeliciteerd hebben. Andy lacht en knikt. Ik zie mijn grote broer eigenlijk echt nog geen papa worden, maar hij zal het ongetwijfeld goed doen. "En voor wanneer is het?", vraagt mama, die ondertussen nog steeds huilt. "Ik ben nu twee maanden zwanger dus het zal voor juli zijn", reageert Femke. "Wat is er?", vraagt Emma. Koen pakt haar op. "Andy en Femke gaan een kindje krijgen", zegt hij. Ze kijkt verbaasd op maar lacht dan. We praten nog wat over de zwangerschap maar dan wordt het echt wel tijd om aan het eten te beginnen.