Hoofdstuk 8

509 9 0
                                    

Koen

Tineke komt met een kookpot het schuifraam doorgestapt. Emma heeft meteen door dat het eten klaar is. "Kom, Lucas. Mama is daar met het eten", zeg ik tegen mijn zoon die net op het speelhuisje geklommen is. Hij loopt naar de glijbaan en strekt zij armpje uit om me een handje te geven. Hij glijdt van de glijbaan en loopt dan naar de tafel. Emma is al op haar stoel geklommen en ik zet Lucas in de zijne. Het is ondertussen al een week geleden dat we in Centerparks geweest zijn. De afgelopen week is redelijk rustig geweest, toch voor de kindjes, want Tineke en ik moesten werken. Vandaag zijn we naar het park geweest voor de speeltuin en vooral hier in de tuin gespeeld. "Dat ruikt weer super lekker", zeg ik als de geur van het eten me bereikt. Tineke glimlacht. We gaan aan tafel zitten. De kindjes zijn helemaal stil tijdens het eten. Zij vinden het eten duidelijk even lekker als ik. "Het eten begint meer en meer op dat van jouw mama te lijken", zeg ik als ik mijn bord twee keer leeggegeten heb. "Ik ben dan ook haar dochter he", reageert Tineke. "Je begint oud te worden", grap ik. "Pas maar op of je krijgt geen eten meer in het vervolg", waarschuwt ze me en staat recht. Ik grinnik. Ze stapelt de borden op en ik pak Lucas uit zijn stoel. Emma loopt mee met hem weer de tuin in. Ik neem de lege kookpot van tafel en volg Tineke naar binnen. Ze heeft net de borden in het afwasmachine gezet. Ik zet de pot op het kookeiland en sluit haar in met mijn armen tussen het aanrecht en mezelf. Ze draait zich om waarop ik haar meteen kus. "Wat is er?", vraagt ze na een lange kus. "Om het goed te maken", reageer ik en trek haar tegen me aan. Ze glimlacht. Haar lag is zo mooi. Ik wil haar nog een keer kussen, maar ons momentje wordt verstoort. "Papa!", roept Emma. "Kom je?" Tineke zucht. "Ga jij maar. Ik ruim hier wel op", zeg ik. Ze kijk me lief aan en geeft me nog een kusje. "Handig zo'n nieuwe man in huis", mompelt ze voor ze naar buiten loopt. Tja, ik vind gewoon dat ze niet alles alleen moet doen in het huishouden. We zijn samen gaan wonen om samen te zijn en niet om haar al het werk te laten doen. Als de keuken weer helemaal proper is en de tafel buiten leeg is, loop ik ook de tuin in en vang Lucas op die naar me toe komt. Ik doe alsof ik hem ga opeten en hij giert het uit van het lachen. Dan zet ik hem neer maar hij gaat aan mijn been hangen. Emma komt naar me toe en doet hetzelfde. Tineke staat recht uit de schommel en komt ook lachend naar me toe. "Jij ook ofwat?", vraag ik en til haar ook even de lucht in. Met zen vieren spelen we nog wat buiten, maar na een tijdje willen de kindjes naar binnen. "Mama, mag ik Winnie De Poe kijken?", vraagt Emma. Lucas begint op en neer te wippen op mijn arm bij het horen van het voorstel van zijn zus. Hier kunnen we moeilijk onderuit. Winnie De Poe is het laatste nieuw. De moeder van Tineke heeft over laatst dvd's van Winnie De Poe bovengehaald, die Eden vroeger eindeloos bekeken heeft. Tineke kent dus ook alle afleveringen vanbuiten, maar dat komt vooral omdat de laatste weken niks anders op tv mag. "Ja, ik zal het opzetten. Ga maar in de zetel zitten", antwoordt Tineke en hurkt al neer voor het kastje waar de dvd's inzitten. Ik zet Lucas ook in de zetel en ga de tutjes van de kindjes pakken. Emma kan er nog steeds geen afscheid van nemen en Lucas neemt die van hem het liefst overal mee naartoe. Bij Emma doe ik een paar keer alsof ik de tut in haar mond ga steken maar trek op het laatste moment weg, tot ze hem zelf pakt en lachend in haar mondje steekt. Lucas trapt er niet in en pakt hem meteen uit mijn hand. Ik plof neer in de zetel en meteen kruipen de kindjes bij mij. "Sorry, geen plaats meer voor jou", zeg ik spijtig tegen Tineke die Winnie De Poe ondertussen opgezet heeft. Ze trekt een pruillipje en pakt Lucas dan op. Ze komt tegen me aan liggen en zet hem op haar schoot. Ik slaag mijn arm om haar schouders en trek haar zo tegen me aan. Lang duurt het niet voor de kindjes te moe zijn om nog verder te kijken. Tineke neemt ze mee naar boven, dus ik profiteer van de tijd om eventjes iets voor te bereiden. Ik duik in de kast, op zoek naar kaarsjes. Als ik er enkelen gevonden heb neem ik ze mee naar buiten. Tineke heeft voor haar verjaardag twee heerlijke loungezetels voor buiten gekregen. Daar ga ik de kaarsjes op het kleine tafeltje zetten. Binnen maak ik twee tassen warme chocomelk en steek ik twee moelleuxtjes in de oven. Ik zet de laptop buiten klaar met Netflix open en zet ons dessertje bij op het tafeltje. Net op tijd, want als ik weer binnen kom hoor ik haar op de trap. Ik zet nog snel Winnie De Poe af. Ze wil weer in de zetel gaan zitten maar ik hou haar tegen. "Kom mee naar buiten", zeg ik en neem haar hand vast. Ik neem haar mee naar buiten en meteen glimlacht ze als ze ziet wat ik gedaan heb. "Je bent een schat", zegt ze en geeft me een knuffel. "En jij bent mijn schat", reageer ik. Haar glimlach wordt breder. Ik trek haar mee de zetel in en geef haar haar bordje. "Oh, zo lekker", zegt ze en begint meteen aan haar dessertje. "Wat wil je zien?", vraag ik. "Maakt niet uit", mompelt ze met haar mond vol. Ik grinnik. Ze is zo schattig. Ik zet iets op op Netflix en ga naast haar zitten en begin ook aan mijn moelleux. Die van Tineke is snel op en als ze haar bordje weer op het tafeltje zet, zie ik dat haar lippen vol chocolade hangen. "Ik zou je mond gaan afkuisen", zeg ik en veeg al een beetje weg met mijn duim. Ze knikt en loopt naar binnen. Als ze terugkomt ben ik ook klaar met eten. Ze kruipt tegen me aan en we kijken nog een tijdje verder, tot het klef gedoe begint, en ik haar uit de zetel draag om ons avondje in de zetel binnen verder te zetten.

Een beetje te laat... oops☺️😂

All I Want Is You ~ De Buurtpolitie (VOLTOOID✔️)Where stories live. Discover now