"Şey, peki o zaman." dedim gitmek için neredeyse yalvaran Zayn'e. "Yarın okulda görüşürüz."
Yüzümü bakmadan konuştu. "Umarım görüşürüz."
"Bu da ne demek?" dedim kolunu tutarken. "Gelmiyor musun?"
"Ben.." dedi elini ensesine götürürken.
"Zayn hayır." dedim aramızdaki mesafeyi neredeyse kapatarak, böylece gözlerime bakmak zorunda kalmıştı. "Okulum sensiz bok gibi geçiyor."
Beline sıkıca sarıldığımda havada kalan ellerini saniyeler sonra ancak bana sardı. "Lütfen gel, günümü güzelleştirmene ihtiyacım var."
Saçlarıma dokundu ve yüzümü göğsüne bastırdı. "Tamam," dedi. "Geleceğim."
"Keşke hiç gitmesen." dedim isyan eder gibi. "Ama senin de bir evin var."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dusk Till Dawn • Zaylena
Short Story"... çünkü ben, günbatımından şafağa kadar seninle olacağım ve seni kollayacağım."
