Hoofdstuk 23

8.9K 179 11
                                    

POV Rose

Vandaag hebben we weer school. Maandagen zijn echt om te haten. School en werk... Ik heb me omgekleed en heb mijn haren in een hoge knot gedaan.

 Ik heb me omgekleed en heb mijn haren in een hoge knot gedaan

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

(A/n De blouse niet)

'Je ziet er goed uit' fluistert iemand in mijn oor. Ik voel hoe twee armen zich om mij heen wikkelen en glimlach als ik Brent's hoofd, in de spiegel, op mijn hoofd zie zitten. 'Dankje' zeg ik en draai me om. 'We moeten echt naar school, anders komen we te laat. Hij zucht en zijn handen gaan heel langzaam vanaf mijn rug naar mijn heupen. Hij houdt zijn vingers in mijn kuiltjes en drukt verder niet. Ik zucht. 'Brent, eerst school' zeg ik waarschuwend en hij grijnst. 'Na school dan?' vraagt hij. 'Vanavond, na school ben ik met de meiden bij Central Taste' zeg ik. 'Central Taste? Daar ben ik nog nooit geweest' zegt hij. 'Serieus? Ik kom daar normaal elke dag wel, de laatste tijd ben ik veel bij jou geweest, maar nou' zeg ik en hij grinnikt. 'Anders komen ik en mijn vrienden ook, nadat jullie je meiden praat hebben kunnen doen' zegt hij met een wuivend gebaar. Ik grinnik. 'Prima, ik stuur je wel een appje' zeg ik en we gaan naar de auto.

Op school zijn de ogen al gauw op ons twee gericht. Ik het begin was het meer op Brent, maar ik ben de laatste tijd best populair geworden. Ik vind het eigenlijk maar niks. 'Bye' zeg ik en Brent glimlacht een "doei" terug. 'Hey, girls. Je raad nooit wat er is gebeurt de laatste paar dagen' zeg ik en ze kijken me meteen vragend en enthousiast aan.
We kijken om ons heen, waar al een heleboel meisjes zijn komen staan. 'Ik vertel het na school wel' zeg ik en ze knikken instemmend.  'Wat hebben jullie? vraag ik. 'Biologie.' Ik zucht. Ik heb Frans. 'Dan zie ik jullie na de les in wiskunde' zeg ik en ze knikken. We nemen afscheid en hun gaan naar hun les.

Ik ga naar mijn kluisje en open die. 'Hey' zegt Brent's stem achter me. Ik draai me om en zie hem nonchalant tegen de kluisjes aanleunen en naar mij kijken. 'Hey' zeg ik en buk is voor de onderste plank. Ik voel een klap op mijn kont en kijk Brent boos aan. 'Dat je het al doet waar niemand bij is oke, maar je moet het echt niet doen in het openbaar' sis ik en hij houdt onschuldig zijn handen omhoog. 'Sorry Honey, ik zou het nooit meer doen' zegt hij zoet en ik rol lachend met mijn ogen. De bel gaat en ik zucht. 'Tot later' zeg ik en wil langs hem heen lopen, maar hij duwt me tegen de kluisjes aan. Er staat niemand meer in deze hal en ik voel twee lippen op de mijne. Ik glimlach onbewust even en zoen hem terug. Ineens gaat hij wat langzamere en ik leg mijn handen op zijn wangen.

'Tot zo' zegt hij glimlachend als hij me terug trekt. Ik glimlach ook en loop weg. De laatste tijd glimlacht Brent eerder dan dat hij grijnst. Ik vind het hem veel leuker staan. Ook is hij heel erg lief tegen mij, maar tegen anderen is hij dezelfde arrogante klootzak als dat hij eerder was tegen mij. Zou hij over een week weer zo tegen me doen? Zou hij ineens heel gemeen doen? Er loopt een rilling over mijn rug en mijn hart breekt ene klein beetje als ik eraan denk. Maar waarom? Waarom breekt mijn hart? Hij is niks voor mij. Of zou ik gevoelens voor hem hebben? Ik voel me fantastisch als ik bij hem in de buurt ben. Hij geeft me de gevoel dat ik het enigste meisje op de wereld ben. Als hij me kust glimlach ik automatisch.

Ik stop even met lopen. Ik ben verlieft op Brent Thompson. De badboy van school. De populairste jongen van Californië.

BoyfriendWhere stories live. Discover now