SEN UYURKEN (TAMAMLANDI)

CAN KENARI

Sana yolculuk yapmak istiyorum.
Kes yüreğine giden bir bilet.
Cam kenarı değil; CAN kenarı olsun...

🍂🍂🍂🍂🍂

Hiç yapmam denilene insana yaptıran en güçlü duygu galiba aşk!

Lisedeyken, bizim sınıfta çok sessiz içine kapanık bir kız vardı. Adını yanlış hatırlamıyorsam sudeydi.
Kız ciddi anlamda kimseyle konuşmaz, öyle derslere girip çıkardı. Sessizliğini bir tarafa bırakırsak baya tatlı birinede benziyordu.

Birgün bizim sınıfın kaşarı olarak tabir edeceğimiz sevil gidip sudeye bulaştı. Aralarında tam olarak nasıl bir konuşmanım geçtiğini bilmesem de sevilin son söylediğiyle, sudenin ayağa kalkıp sevilin üstüne atlaması uzun sürmemişti.

Bütün sınıf şoka girmişti.
  Resmen kızın içinden canavar çıkmıştı. Sudenin elinden zorla sevili alırken, dayanamayıp merakla sevile sudeye ne söylediğini sordum.
Bizim yan sınıfta batu diye çok tatlı bir çocuk vardı meğersem sude ona aşıkmış. Sevilde batuyla çıkacağını söyleyince sude çıldırmış.

O gün bir nevi aşkın insan üstünde ki etkisine şahit olmuştum. Uysal Kuzuyu kocaman öfkeli bir kurda çeviriyordu.

Güzel yanıysa mezun olmamıza yakın batu ve sude sevgili olmuşlardı. En azından sudenin aşkı karşılıksız kalmamıştı...

Kısacası aşk insanı ruhen ve bedenen değiştiriyordu. Bende değişmiştim...

Bu değişimden pek memnun olmasam da savaşa olan aşkım nedeniyle bazı şeyleri sineye çektiğim söylenebilirdi.

  Cidden sırf millete göz dağı vermek amaçlı insanların evine gitmiştim. Belki çoğu kişi bu hareketimi çok yersiz hatta seviyesiz bulabilir ama savaşa olan aşkım bana herşeyi yaptırtabilecek boyuttaydı.

-Hoşgeldin kızım. Nasılsın?

Nurun kolumu dürtmesiyle düşünce denizinden çıkarken, bakışlarım eyşanın kayınvalidesini buldu. İsmi zelaldi.

-Hoşbulduk. İyiyiyim teşekkürler siz nasılsınız?

Yüzüme her zaman ki gibi gülümseme yerleştirirken, bakışlarım elinde çay tepsisiyle içeri giren eyşanı buldu.

Ne kadar istemesem de gerçek şuydu ki eyşan cidden çok güzeldi. Uzun kahve saçları, esmer teniyle muhteşem bir fiziği vardı.

Bir zamanlar savaşın ona aşık olması hiçte yadırganamazdı.

Aklımdan geçen sözlerle göğsümde oluşan iğrenç duyguya engel olamadım. Eskiden ona aşık olmasını bile kabul edemiyordum.

Hangi mantıkla buraya geldiğimi bilmiyordum. Aşk insanı mantıktan uzaklaştırıyordu.

- iyi misin?

Nurun fısıldamasıyla bakışlarımı hafifçe yana çevirdim. Yüz şeklim artık nasılsa nuru endişelendirmiştim.

- iyiyim merak etme. Buraya gelerek iyi yapmadık sanki!

Bu sefer yüzünde oluşan şaşkınlıkla kaşları havalanmıştı.

- kızlar hadi kalkın eyşan size biraz etrafı gezdirsin.

Zelal hanımın sözlerine tebessüm edip ayaklandım. Eyşan önde bizde arkasından salondan çıkarken, olabildiğince mutlu görünmeye çalışıyordum.

Bozokların konağıda tıpkı bizim konak gibi kocamandı. Konağın her tarafında çalışanlar koşturup duruyordu.

Eyşan merdivenlere yönelirken, bakışları üstümüze döndü.