Stajyer || Taekook

24| "Nefesim oldun..."

İftar sonrası iyi gider diye düşündüm aşkolar, keyifli okumalar 😋

"B-bu da neyin nesi?" Sesi titrek ve korkakça çıkan Taehyung'a odaklandığımda gözlerinin dolu dolu olduğunu, bir nevi transta olduğunu farketmiştim.

"Taehyung kalbim, kalbim çok kötü..."

————————

Sözlerimin üzerine yüzünü buruşturan Taehyung'a bakarken sessizce mırıldanmıştı. "Bu da nereden çıktı?" Kolumun üzerine eğilmiş bir vaziyette rahatlık sağlamak için geriye yaslanmaya çalıştığımda kalbime yeni bir ağrı girmiş, gözlerimden yaşların boşalmasına neden olmuştu.

"T-taehyung, batıyor..." Gözyaşları eşliğinde konuştuğumda sevgilimin de ağladığını görmemle kalp acımın üstüne yenisi eklenmişti. Manevi olarak.

"S-sakin ol Jungkook," Titreyen ve ağlamaklı çıkan sesiyle derin bir nefes almıştım, ki bu ağrının yeniden kalbime girmesine neden olmuştu. Elim yeniden kalbime gittiğinde ciddi anlamda öleceğim kanısına varmıştım. "Sikeyim, neden bir şey yapamıyorum?" Gözyaşları bardaktan su boşalırcasına akan sevgilime anlam verememiş, ağlak gözlerle bir ona bir kalbimde olan elime bakıyordum. Transtan çıkamayan sevgilim için bir şeyler yapmalıydım.

"Taehyung, asıl sakin olmaya çalışan sen olmalısın..." Şokta duran Taehyung, parmaklarını saçlarına daldırmış bir şekilde ağlak gözlerle beni izliyordu. Aklını kaçırmış gibiydi. "Taehyung, korkuyorum. Bir şeyler söyle." Bir süre öylece gözlerime dalan sevgilim, bir anda ruh hali değişmiş, yatakta başıma çökmüştü.

"Ağrısı var mı hâlâ?" Endişe dolu gözlerle bakışlarını üzerimde gezdirdiğinde biraz da olsa kendine gelebilmesi ile rahatlamıştım.

"H-hayır."

"Jungkook, yalan söylüyorsun. Söyle bana, neler oluyor?" Titreyen sesim beni ele verdiğinde ciğerlerime derin bir nefes çekmeye çalışmış fakat yine ağrı ile son buldurmuştum. Bu yeniden ağlamamı sağladığında bulunduğum duruma küfretmek istemiştim.

"Taehyung, ciğerlerime nefesi çekemiyorum. Boğuluyormuş gibi hissediyorum." Burnumdan kesik kesik nefesler aldığımda sesli bir hıçkırık bıraktığımda devam etmiştim. "Asansörde kalmamdan farkı yok bunun."

Gözyaşları içinde anlattığım durumla beraber Taehyung derin bir nefes almıştı. Nefes, nefes almak istiyordum.

Üzerime eğilip elini tişörtümün içinden kalbimin üzerine koyduğunda, kalbimin etrafına eliyle yavaşça masaj yapmaya başlamıştı. Yüzümüzü hizaladığında dolu gözleriyle bir anda dudaklarıma yapışmıştı. Fakat bu öpmekten ziyade nefes alış-verişi yapmaktı. Eli kalbimde gezinirken hareketleri altında gevşiyordum. Boğazıma doğru ittirdiği nefesleri ile mayışmış, her şeyi unutmuşçasına derin bir nefes almıştım. Bu defa nefes ciğerlerime ulaştığında öpücüğü ayırıp hızlı nefesler almaya başlamıştım. Ben nefes almanın verdiği huzurla derin derin iç çekerken, Taehyung yüzündeki rahatlama hissiyle başını kalbime koyup derin nefesler almaya başlamıştı.

"Taehyung, nefesim oldun..." Yeniden ağlamaya başladığımda o'na sahip olduğum için şükretmiştim. İyi ki, iyi ki yanımdaydı.

"Çok korktum, Jungkook. Sana bir şey olacak diye çok korktum..." Kalbimdeki eli yerinden ayrılmazken başını boynumdan çıkarmayıp sessizce mırıldanmıştı.