hagsaeng;; hoseok ✅

on beş;; mutlu sonsuz

kız arkadaşım ye won,

dün gece seni boş yere yargıladığımı düşünüp kapını çaldığımda uzunca bir süre kapı açılmıyor. yine o adamla olduğunu düşününce kahrolup duruyorum.

ve dediğim gibi oluyor, kapıyı o herif açıyor.

"gel," diyor kapıyı iyice açıp omzumdan tutarak. "akşamdan kalmasın, değil mi dostum?"

"sen benim dostum değilsin," diyorum sinirle. "ye won nerede?"

"birazdan gelecek, ufak bir işi çıktı."

başımı sallayıp yerdeki halının desenlerini izlerken nam joon'un bakışları altında baskıda gibi hissediyorum. "ne var?"

"hiç."

"neden bu evdesin?"

sorumu cevaplamayıp gülümsediğinde kapının çalmasıyla ayağa kalkıyor. ben de senin geldiğin düşüncesiyle ayağa kalkarken hızlıca kapıya doğru adımlıyorum.

kapı açıldığında ise anlık bir şekilde bileklerime bağlanan kelepçeler şok olmama sebep oluyor.

"bu adam sizi rahatsız eden adam, değil mi?"

polislerden biri konuştuğunda karşıma geçen sana bakıyorum. "ye won," diyorum gözlerim dolarken. "neler oluyor?"

"dört aydır evime girmeye çalışıyor ve beni okuluma kadar takip ediyor. erkek arkadaşımı dün gece dövmeye kalkıştı."

"evet," diyor bu sefer nam joon. "chae young adında bir arkadaşı var, bize onun akıl hastanesinden erken çıktığını söyledi. endişelendiğimiz için size ulaşmak istedik."

duyduğum şeyler korkmama sebep oluyor.

"onu yeniden hastaneye sokmak mantıklı geliyor," diyor bu sefer polislerden biri.

"hayır!" diye bağırıyorum ağlamaya başlarken. "beni yeniden oraya sokamazsınız!"

"hadi gidelim."

"ye won," diyorum yeniden. "seni bir daha rahatsız etmeyeceğim."

kolumdan tutulup yavaşça kapıdan dışarıya çıkartılırken sarılıp beni izleyen ikinize üzgünce bakıyorum.

kalbim hiç bu kadar kırılmamıştı.

"ahbap," diyor beni tutanlardan birisi. "insanları rahatsız etmemelisin."

beni hastaneye götürdüklerinde ve günler geçtiğinde aklımda sadece sen varsın ye won. sadece sarıldığımızı ve senin erkek arkadaşın olduğumu hayal ediyorum çünkü böylelikle hikayemizin sonu mutlu oluyor.

inan bana, böylesi daha iyi sevgilim.

-erkek arkadaşın ho seok.

+

merhabalar,

açıkçası hagsaeng serisinde hiç yazmak istemediğim bir kitap oldu maalesef bu fic, çünkü bir türlü beğenemedim, yazamadım ve sizi de bekletmek istemediğim için alelacele böyle bir şey çıktı işte ortaya. bilmiyorum sevdiniz mi yoksa seriyi tamamlamak için mi okudunuz ama en sonunda sürpriz bir son ile bu kitabı da bitirdik.

merak edenler varsa seriye devam edeceğim fakat yazdığım jimin hagsaeng'i bana en zirve hagsaeng geldiği için ne kadar güzel yazarım bilmiyorum, bu yüzden beklentinizi minimum seviyede tutarsanız daha iyi olur..

okuduğunuz için teşekkür ederim, şu an yayınladığım altıncı hagsaeng kitabına profilimden ulaşabilirsiniz,

sizi seviyorum,,

-poNyo