Chapter Forty-Eight: Messed

1.6K 35 0
                                    

A/N: Aloo! Lutang ako, pero nag-UD pa rin.. Hahaha! XD Here we go..

Jan's POV

"Anung ginagawa nya dito, Ma?" Tanong ko kay mama ng makaalis si Clarisse.. Kinausap pa nga ko ni Marco sa labas.. Tsk..

"Jorel" Alam nyang niloko nila ko pero ano? May yakapan at iyakan pang nagaganap kanin? Anong klaseng palabas na naman yun ha?

"Ma, ang simple ng tanong ko.. Bat andito sya?" I'm trying to keep calm because of her condition..

"Bat ang sama mo sa kanya?" Tanong nya.. Woah! Teka, anong nangyare?

"Ano po?" Tanong ko..

"You are being rude, Jorel.. Di kita pinalaking ganyan.." Sabi nya.. So dahil sa kanya, magkaka-away pa kami ng nanay ko? Tsk..

"Ma, sa totoo lang, sa inyo lang naman ako magalang at mabaet.." Sabi ko.. Totoo naman e..

"Anak, malaki ang kasalanan ko sa kanya" Sabi nya.. Anung kasalanan? Tsk.. Kung ano-ano na namang sinabi sigurado ni Clarisse kay mama..

"Namatay ang nanay nya dahil sakin, dahil samin ng papa mo" Teka, ano? Namatay?

"Anung bang kalokohan yan?" Sabi ko.. Walang kapupuntahan tong usapang to.. Mabuti pa, umakyat na lang ako..

Paakyat na sana ako ng biglang sabihin ang isang bagay na di ko mapaniwalaan at alam kong tatak sakin habambuhay..

"Ang mga magulang nya ang nakabangga namin ng papa mo 14 years ago at ang mama nya ang namatay sa aksidenteng yun.. Nawalan sya ng nanay ng dahil samin Jorel.. Tas ganun ka makaasta sa kanya kanina? Sya ang pinapahanap ko sayo kaso nauna silang mahanap ako.. At sa totoo lang, di ko na inaakala na sya yun kase masiyahin ang batang yun, parang walang problema, yun pala nawalan sya ng nanay sa murang edad.. Kaya kung ako sayo anak, wag kang ganun.. Marami syang pinagdaanan at pinagdadaanan na di mo alam.. Nasaktan ka nya? Oo, pero isipin mo kung ganong sakit ang naidulot namin sa kanya.. Labing-apat na taon Jorel, 14 years bago nya mahanap ang taong dahilan ng lahat ng pasakit nya.. Ikaw? Ilang buwan lang.. Walang binatbat yang mga sinasabi mong panloloko sayo. Wag kang mag-inarte dyan kase sa totoo lang, mas grabe ang pinagdaanan nya at mas matapang sya sayo dahil hinarap nya lang yun.." So sya yung pinapahanap sakin ni mama? Sya yung namatayan?

Sasagot sana ako kaso wala na si mama kung san ko sya iniwan kanina.. Maybe she walked out..

F*ck. Nakakakonsensya..

Di ko naman kase alam na ganun pala! Minsan tatanga-tanga ka rin Jorel ee! Ang yabang mo pa kanina! Gag* ka!

Aish!

Clarisse's POV

Nung nakalabas ako sa bahay nina Jan.. Sinalubong ako ni Marco..

"O anong nangyare? Nakita ko si Jan ah" Sabi nya..

"Ang sunget nya e" Sabi ko habang pinupunasan ang mukha ko..

"Gag* yun ah! Kinausap ko sya kanina!" Sabi ko.. Tang*na! Susugurin ko yun!

"Chill.. Okay lang.." Sabi nya.. Sabi ko kay Jan kanina, wag nyang pakielaman sina Clarisse tas ginulo pala nya..

"Tsk" Sabi ko na lang.. Inakbayan ko sya..

"Lika na.. Sasabihan ko pa tatay ko tungkol dito.." Sabi nya..

"Okay" Sabi ko..

+++++++++++++++++++++++++++

Nung makarating kami sa bahay nila.. Sumalubong sakin si tita..

"O, anong ginagawa mo dito, Marco?" Tanong nya..

"Sinasamahan ko lang po si Clarisse... Andyan po ba si Tito?" Ang alam ko napaka-bihirang umuwi dito ni tito.. So I was hoping for a "no" pero biglang sumulpot si tito na may hawak na baso sa likod ni tita..

"Bat mo ko hinahanap, iho?" Tanong ny sakin.. Tinignan ko si Clarisse..

"Pa, we need to tell you something" Sabi nya..

"Something serious?" We nodded..

"Sa library" Sabi nya.. Sinundan namin si tito.. Clarisse & I stopped when we reached the door...

"Kelangan pa ba ko dun?" Tanong ko.. She nodded..

"Kaya mo na naman yan" Sabi ko..

"Sira.. Dali na.. Ililibre kita" Sabi nya..

"Oo na" Sabi ko.. Di ako um-oo dahil sa libre, okay? Um-oo ako kase nag-aalala ako..

+++++++++++++++++++++++++++

"O ano bang sasabihin nyo?" Tanong ni tito..

"Pa, hinanap mo namin ni Marco ang nakabangga nyo 14 years ago" Sabi ni Clarisse... Nakita ko namang nagbago ang ekspresyon ni tito.. At si Clarisse, parang natakot..

"Anung hinanap nyo?" Tanong ni tito..

"Yung nakabangga nyo po 14 years ago ay ang mama at papa po ni Jan" Ako na ang nagsabi, baka di kase makayanan ni Clarisse sabihin ng diretso e..

"Bakit nyo sya hinanap? Para patawarin? Mga siraulo ba kayo?" Galit si tito.. Alam ko yun..

"Pa, gusto ko lang malaman para matahimik na tayo.. Kase lagi na lang kayong nakakulong sa nakaraan.. Nagpapakatatag ako pero ano? Yung dapat na gayahin ko sya pa yung mahina.. Pa, di ki ginawa to para sa kanila.. Ginawa namin to ni Marco para sayo at para sakin.. Kung pag-iisipan nyo pa rin ng masama ang ginawa namin, bahala kayo.. Pero ako, nagpatawad na ko at magaan na ang kalooban ko.." Sabi ni Clarisse.. Di ko ine-expect na ganun ang meron sa kanila..

"Tito, ang mama po ni Jan ay may stage 3 breast cancer at ang alam ko po ay malala na yun.. She might die anytime so siguro po in my opinion, you have to at least talk.." Sabi ko..

"I forgave her 14 years ago.. But everytime I saw Clarisse.. Everything just keep on coming back.. It was still haunting me because my wife died beside me, and I can't do anything because I don't know what to do.. Kaya di kita kinakausap kase I remember your mother and when I remember her, I just wanted to breakdown.. Ako ng bahala.. Sorry at salamat.." Sabi ni tito then, he stood up.. He opened the door but stopped for awhile..

"Thanks Marco" He said then left...

"Marco" Sabi ni Clarisse then she cried..

Di ko alam kung pano ko napasok ang napakalaking gulo na to pero sa pagpasok at paglabas ko sa gulong to alam kong magiging masaya ako..

____________________________________

Kawawa si Clarisse.. :'( Di bale lighter chap ang next... Hahaha! Ang bigat nung 2 chap ee.. Haha.

Salamat sa pagbabasa!!

Saranghae! Byeeee!!

OUT~!

Mr. Popular & I [Completed]Where stories live. Discover now