Mr. Popular & I [Completed]

Chapter Twenty: o_O

A/N: Alooo! Ang ganda ng title no? XD Wahaha! Ala kase akong maisip! Pasensya! Here we go....

Clarisse's POV

Nung umalis si Jan, oops, Jorel na nga pala, inaayos ko na yung mga gamit.. Ang kalat kase e.. Ilan bang oras sya andito? 3 o 4? Ewan! Basta!

Ang lakas-lakas ng ulan.. I was watching the raindrops fall by the window.. Until, I was interrupted by a doorbell.. Sino naman yun? E umalis na si Jorel ah..

I went downstairs and opened the door.. At nagulat ako sa nakita ako, I saw Jorel for the second time with Marco shivering from cold.. Basang-basa sya ng ulan.. o_O

"Anong nangyare dyan?!" Tanong ko..

"Nakita ko sya sa harap ng bahay nyo tas bigla na lang syang nahimatay" Paliwanag ni Jorel..

"Ipasok mo nga muna yan" I instructed him and he did so.. Inilapag nya si Marco sa sofa..

"Yaya! Yaya!" I called out and she came..

"Kumuha po kayo ng 3 kumot tas bowl na may maligamgam na tubig tsaka towel" I said and she followed what I said.. F*ck naman! Bat ba kung kelan wala si Mama, dun pa dadayo tong mokong nato?

Yaya came back with all the things I instructed her to get.. Binalot ko si Marco ng 3 kumot, just to lessen the cold..

*ring ring*

A phone rang, it isn't mine nor Marco's, so its Jorel's.. He excused himself..

"Hello......Na kay Clarisse po.....Pero.....Oo na po.....Sige po..." I hear him say..

"Nu yun?" I asked..

"Pinapauwi na ko ni Papa, baka daw bumaha na sa dadaanan ko, okay lang ba?" Tanong nya sakin..

"Oo, sige na.. Baka nag-aalala na sina Tita.." Sabi ko.. He thanked me and he left..

Tinignan ko uli ang Marco na nanginginig ngayon.. Dapat galit ako sa kanya ngayon, pero heto ako, aalagaan ko pa sya.. Ano ba kaseng ginagawa nya sa tapat ng bahay?

Inilagay ko sa noo nya yung twalyang inilublob sa maligamgam na tubig.. Sabi ni Mama dati, kelangan daw i-sponge bath yung taong may sakit para kahet papano bumaba ang lagnat nya.. Ang panget naman tignan kung gagawin ko yun no! Pero nakakakonsensya naman, baka magkasakit pa to! Kasalanan ko pa!

And so, I took off his shirt, I looked up so I won't see anything.. I get another wet towel and ipinampunas ko yun sa upper body nya.. Pinupunas ko yung mga braso nya nang bigla nyang hawakan ang kamay ko..

"Cla-clarisse" He whispered..

"Shut the hell up, Marco.. Wag mong pilitin magsalita!" Don't get me wrong, di ako galit or whatever.. I was just concerned, suprisingly.. He let go of my hand.. Tinuloy ko na yung ginagawa ko kanina...

Nung natapos ako, I went up toget a white shirt from my father's cabinet.. I was rummaging his things nang may bigla may makita akong picture... It was an old photo taken when I was maybe 2 or 3 years old.. And I was with my childhood friend.. Remember the one I said that can laugh all day long at me? Well, sya to.. I was with my father and my mother.. She was still alive at this time...

I shrugged the thought away, kinuha ko na ang dapat kong kunin.. I kept the photo from where I got it..

Bumaba ako at nakita ko syang nakaupo.. Magaling na sya?

"Clarisse" he whispered once again, masyado bang maganda ang pangalan ko para ulit-

ulitin nya?

"Kinuha lang kita ng damit mo, don't get me wrong, I just took off you shirt kase ayaw kitang magkasakit.. Lika na nga, isusuot ko sayo to" I said and I came closer to him.. Walang kagana-gana nyang tinaas ang kamay nya para maisuot ko sa kanya yung shirt..

Nung matapos, he suddenly put his hands around me, like he was hugging me.. He wasn't hot now like earlier, he's just warm.. Siguro gumana na yung ginawa ko..

Uninstinctively, I just found myself hugging him back..

And there I knew, there was a feeling I couldn't describe neither understand...

Marco's POV

I slowly opened my eyes.. When my eyes fully adjusted, I realized na I wasn't in my room.. (A/N: Malamang! Alangan naman, nagteleport ka diba? Okay ang corny XD)

"O gising ka na pala" I heard someone say.. I turned around and I saw Clarisse holding a towel.. Teka! Bakit sya andito?! o_O

"O bat parang gulat na gulat ka? Kung di mo naaalala pwes, alalahanin mo! Loko to!" sabi nya sabay bato sakin ng twalya tas umalis na sya..

I recalled what happened yesterday..

Ahh tumanga ako sa harap ng bahay nila, hoping that I'll have a chance to talk to her.. Tas biglang bumuhos ang ulan, tas nakita ko si Jorel tas wala na kong maalala...

Sinundan ko si Clarisse kung san man sya nagpunta.. Kasalukyan, syang kumakain at may isang plato pa sa tabi nya, akin siguro yun.. So, I sat down.. I started eating..

"O ano? Naalala mo ng nahimatay ka?" tanong nya.. I nodded..

"Ano ba kaseng ginagawa mo sa labas ng bahay namin? Bat ka dun tumambay? Mamimili ka na nga lang ng tatangahan, sa harap pa ng bahay namin.. Gago ka ba? O gago ka talaga?" tanong nya sakin.. Natatawa na lang ako sa mga tanong nya.. Mga walang kakwenta-kwenta kase e..

"Anong tinatawa-tawa mo dyan? Parang di ka galing sa sakit e!" sabi nya..

"Wala..." sabi ko sa kanya.. I just continued eating.. Minsan talaga, di mo aakalain na galing Section A tong babaeng to e!

"E bat ka nga nasa tapat ng bahay? Pang-ilan ko na tong tanong ha!" sigaw nya sakin..

"Basta.." sagot ko..

"Tang*na naman Marco e! SAGOT!!!" sigaw nya sakin.. Siguro sa lakas ng sigaw nya, baka nagising na yung kapitbahay nila...

"E kase may sasabihin dapat ako sayo..." I said the truth..

"At ano naman yun, aber?" tanong nya sakin..

"Yung dapat sasabihin ko sa yo nung pinalayas mo ko" sagot ko..

"Anu nga yun?!" She asked..

"Nakalimutan ko na" Sagot ko.. Pababayaan ko na lang sya mismo ang makaalam.. Ayoko ng makielam sa kanila.. Kakain pa sana ako kaso kinuha nya yung plato ko at nilayo yun sakin..

"Nagkasakit ka lang, nakalimutan mo na! Ginagago mo ba ko?!" Iniwan ko sya dun.. I heard her shout my name, bahala sya.. Ganti-gantihan lang to uy! Wahahaha! Di.ko sya pinapansin pero may sinabi sya na nagpatigil sakin...

"Tang*na mo! Ang snob mo! Ikaw nga unang lalaking natulog sa bahay ko tas di mo ko papansinin! Tas inalagaan pa kita! May atraso ka panga sakin tanga! Layas! Layas! Gag*!"

I just smiled, natutuwa ako na ewan.. Ako ang unang lalaking nakatulog sa bahay ni Clarisse, at proud ako dun!

Teka, bat ako proud? Bayaan na nga! Minsan lang ako maging proud e! Wahahaha!

Nung makalabas ako ng bahay nila, sumakay ako ng tricycle pauwi.. Wala man lang sign na umulan ng napakalakas ng ulan kagabe.. Tsk...

Haysss.. Ano kayang nangyare kagabe? Too bad, I can't even remember a single thing.. Wait, niyakap ko ba sya kagabe? Or it was all a dream? Well, nevermind..

Malabo naman kaseng magkalakas ako ng loob para yumakap sa kanya.. And of course, bat ko sya yayakapin e di ko naman sya gusto(?)

_____________________________________

Mahaba to diba? Wahahaha! Di ko na alam basta tuwang-tuwa ako sa ClaRco! XD

Salamat sa pagbabasa!! :))))))

Saranghae~! Byeee!

OUT~!

P.S. Ang sarap ng cookie shot glass! Tapos may milk pa sa loob! Wahhh! Ghadd! Sarappp! Kain tayo guys! Joke!