Korna sesleriyle başlayan bir günüm var daha ne olsun. Saate baktığımda 10.15 ti. alarmımı erteleyip durduğum için geç kalmıştım. Koşarak sete geçtim
○
Sete girdiğimde Ne boran ne pınar vardı. Sanırım sahneleri vardı onların. Karavana girmeden önce Halit abi geldi yanıma
"Miray nasılsın canım"
"Iyiyim halit abi. Sen nasılsın"
"Bende iyiyim. Bugün bizim meşur sahneyi çekeceğiz hazırmısın"
"Daha şu set olayına alışamadım hala bir heyecan var üzerimde "
"Yaparsın sen " diyerek yanımdan uzaklaştı.
Geç kaldığım için sahnem çekilememişti. O yüzden şimdi çekilecekti. Üzerimi değiştirip makyajımı yaptırdım. Hasan basrinin naaşını defnecektik.
Mekana geldiğim sırada Boranla karşılaştım
"Boran?!"
"Efendim"
"Senin burada sahnen yok ki neden buradasın ?"
"Senin ve halit abinin oyunculuğunu izleyeceğim o yüzden geldim "
○
"Bir müslümanı namazsız duasız gömerken siz kimden izin aldınız?.... savaşta bile şehitleri geri iade vardır ölüye saygı vardır"
"Savaşı görmüş gibi konuşuyorsun"
Duygularım burada tavan yapıyordu. Hem kendim duygulanmıştım hemde hilal... babama aşık büyümüştüm oysaki ama o şimdi benim düşmanımdı.
"Bu adam şehit oldu şehit. Bir fatiha okumayacakmısın ona? Dinindendemi döndün binbaşı cevdet!"
○
Sahne bitmişti baki abi ve halit abi yanıma gelerek beni tebrik ediyorlardı. Geleceğimin parlak olduğunu söylüyorlardı.
Başka bir sahnem daha vardı bu yüzden hala kostümümü çıkarmadım. Şemsiyenin altında gölgede beklerken Pınar geldi yanıma
"Kız nasıl güzel oynadın öyle. "
"Teşekkür ederim Pınar. Senin sahnenmi var şimdi"
"Evet birkaç dakikalık sonra bitecek"
"Hmm"
"Boranı gördün mü"
"En son benim sahnemi izlemek için kamera arkasındaydı ama görmedim daha. Seti bitmişti bugün eve gitmiştir"
○
Pınar yanımdan ayrılırken aklım borana gitmişti. Haber bile vermeden gitmişti. Tabii vermesine gerek yoktu ama
Miray hala borana karşı olan aşkını kabul etmemişti. Edemiyordu , ona karşı birşeydi.Rol arkadaşıydı Boran partneriydi ama gerçek hayata geciremezdi onu gerçek partneri yapamazdı.
İçi içini yiyiyordu. Mesaj atmalımıydı?
○
Sessizce odama geçeceğim sırada salondan babamın sesini duydum
"Miray!"
Salona girdiğimde babam elini kanepeye vurarak oturmamı işaret etti. Yanına oturduğumda ellerini saçlarımda geçirdi
"Yorgunmusun"
Sesi üzücü geliyordu
"Evet ... biraz"
"Kızım.... bak böyle olunca üzülüyorum"
"Baba lütfen başlamayalım ben bu ise girdim bir kere"
"Civcivim.... fındığım. Oyunculuğuna işine lafım yok benim. Sadece bu isi öyle önemsiyorsunki seni yorgun görünce ben üzülüyorum."
Kafamı babamın göğüs kafesine koyup derin bir nefes aldım. Sigara ile parfümünün karışık kokusu doldurdu ciğerlerimi. Çocukluktan beri sıkardı bu parfümü. Nerde duysam bu kokuyu anlardım kahramanımın geldiğini.
Kafamı kaldırıp
"Baba ... bizim yarın ilk bölüm verilecek ya... kutlama falan yapılacak....."
"Gidebilirsin kızım"
Sözümü bitirmeme izin bile vermeden cevab vermişti. Yanağına öpücük kondurup odama çıktım.
Borandan ses soluk gelmiyordu. Bu sefer ben mesaj atamaya karar verdim
"Neredesin?"
○
Genç adam tekrar gömdü kafasını toprağa annesinin ve babasının kokusunu alırmışcasına ciğerlerini şişirdi. Gözyaşlarını silip mezar taşlarını öptü bir kez daha
"Annem! Babam! Başardım. Sizin istediğiniz gibi oyuncu oldum." Durduramıyordu genç adam gözlerini . Sanki yıllardır ağlamıyorduda şimdi ağlıyor gibiydi. Gitmeye karar verip ayağa kalktı. Üzerine yapışan toprakları itinayla temizledi. Ellerini taşta gezindirdikten sonra çiçeği bıraktı mezarlarına .saate bakmak için telefonu açtığında deniz gözlüsü mesaj atmıştı ona
Deniz Gözlü Kız 1 okunmamış mesaj
"Neredesin"
Cevab vermeye hali yoktu. Ama ararsa sesini duyarsa iyi gelirdi belki ona
"Boran?"
Düğümlenen boğazını açmak için yutkundu ve cevab verdi
" Efendim"
"Haber vermeden gidince seni merak etmiştim o yüzden mesaj attım. Iyimisin"
Hıçkırarak ağladı adam. Bir bebek gibi sadece ağladı. Cevab veremiyordu iyimiydi oda bilmiyordu ama tek istediği vardı oda deniz gözlüsü burada olsundu.
"Boran! Ne oldu sana iyimisin? Neredesin"
"Mezarlıkta"
"Hangisi? .... Cevab ver geleyim yanına"
○
Genc kız mezarlar içinde boranı ararken bulmuştu en sonunda . Genç adam aile mezarından birine yatmış hıçkırarak aglıyordu. Genç kız kala kalmıştı. Ne yapacağını bilemedi. O dik, cesur, yakışıklı adam bir enkaza dönüşmüstü.Cevab vermesine verirdi ama Boran ne yapardı bilemiyordu
Sessizce yaklaştı Borana elini omuzuna attığı sırada Boran kafasını kaldırdı
"Ben geldim" dedi genç kız zoraki gülümseyerek.
