"Hei Lisa,are you okay?" Soal Nur Hanis selepas mengambil tempat di sebelah Lisa.

Dia berasa aneh dengan sikap Lisa. Kenapa Lisa menangis?

Lisa hanya diam sambil memerhati wajah Nur Hanis. Wajah temannya yang sangat polos itu membuatkan dia tidak sampai hati untuk bagitahu hal yang patut Hanis tahu.

'Hanis,malangnya hidup kau. dikhianati oleh kekasih kau sendiri. Aku harap kau sentiasa tabah dalam hidup kau' bisik Lisa dalam hati.

"Kenapa kau menangis ni Lisa? Apa jadi dengan kau tadi? Kau keluar pergi mana?" Soal Nur Hanis bertalu talu seraya mengelap air mata di pipi Lisa.

Lisa menggeleng lalu memeluk Nur Hanis.

"Aku..aku cuma kesiankan kau. Kau tak patut diperlakukan macam ni. Aku tak sanggup nak tengok kau terus terluka"

"Hei hei" Nur Hanis menarik muka Lisa untuk memandangnya.

"Jangan kesiankan aku please. Aku tak minta pun belas kasihan kau. Yang aku nak hanyalah sokongan daripada kau. Tolong support aku untuk terus bertahan" kata kata Nur Hanis itu tidak dapat diterima oleh Lisa.

Lisa menggeleng.

"Hanis. Aku merayu kat kau sangat"

"Hurm?"

"Tinggalkan Firdaus"

Terus sahaja Nur Hanis bangun dari tempat duduknya usai Lisa menghabiskan kata katanya.

"What's wrong with you,Lisa? Sampai hati kau suruh aku untuk tinggalkan Firdaus. Kawan jenis apa kau ni? Sampai bila bila aku tak akan tinggalkan Firdaus" kata Nur Hanis dengan nada yang agak tinggi.

Dia betul betul tak sangka. Lisa sanggup menghasutnya untuk tinggalkan kekasihnya?

"Tolonglah Hanis. Aku tak nak kau menyesal nanti. Ini semua untuk masa depan kau"

"Masa depan aku adalah Firdaus! Firdaus is my first love! Kau pun tahu yang aku cintakan dia sepenuh hati aku" nyaring suara Nur Hanis.

Lisa sudah menangis teresak esak.

"Hanis.."

"Enough!" Nur Hanis kemudiannya berlari naik ke tingkat atas lalu menhempas kuat pintu biliknya.

Lisa hanya memandang dari bawah.

Dia sungguh kecewa dengan sikap keras hati Nur Hanis.

Malam itu Firdaus berkira kira untuk menelefon Nur Hanis. Dia tak tahu untuk meneruskan rancangannya ataupun tidak.

Tetapi semuanya telah dirancang dengan sempurna. Zara juga telah meyakinkannya yang plan ini akan menjadi.

Firdaus muka rasa serba salah. Tak tahu kenapa.

Tapi bila diingatkan semula pasal dendamnya pada abangnya terus membuatkan hatinya membara. Dia nekad untuk meneruskan rancangannya bersama Zara.

Dia mendail nombor Nur Hanis lalu menekan punat call. Tidak sampai 10 saat,Nur Hanis sudah menjawan panggilannya.

"Hello? Awak? Finally,awak call pun saya" kata Nur Hanis di sebelah sana. Nadanya kelihatan ceria sangat.

"Err Hanis.."

"Yes?"

"Esok saya nak jumpa awak boleh tak? Saya nak bagi hadiah kat awak. Yelah,dah sebulan saya tak call awak. Birthday awak hari tu pun saya tak wish. I'm so so so busy lately ni" Firdaus menipu supaya apa yang bakal berlaku esok tidak akan ada yang curiga padanya.

Jadi dia harus berlakon yang dia masih sayang dan cintakan Nur Hanis.

"Ya Allah. Boleh sangat awak. Kat mana? Pukul berapa?" Bahagia betul suara Nur Hanis. Apakan daya,gadis itu terlalu lurus.

"Err nanti saya send tempat kita nak jumpa ni and pukul berapa ok?"

"Ok. Awak,saya seronok sangat awak nak jumpa saya. Dah sebulan saya tanggung rindu saya kat awak" kata Nur Hanis.

Sumpah! Dia berasa gembira sekarang ini. Tuhan je tahu isi hatinya pada saat ini.

"Well,you know baby. Saya lagi rindu rindu rindu kat baby saya sorang ni. Saya rasa nak mati kena tanggung rindu saya pada awak" sejujurnya ayat itu tidak ikhlas dan terpaksa Firdaus luahkan pada gadis yang kini dia tidak cintai.

"Ohh you so sweet sayang. Hurm okaylah. Saya nak tidur dulu. Kalau tidur lambat,takut bangun lewat pula" kata Nur Hanis. Dia memang seorang yang jenis liat nak bangun.

"Okay"

"Awak.."

"Hurm?"

"I love you"

"I- I love you too"

*********************

Rahsia Takdir Antara Kita Where stories live. Discover now