Bizim Molekül

B.M 12

"Olmaz Mert!Elimize geçen bu fırsatı geri tepemeyiz "Bu Aras 'ın sesiydi .
Ne fırsatı?Neye son vermelilerdi ?Neden bahsediyorlardı bunlar ?

"Abi abartma ya gerek yok!Canları zaten yanacak yetmez mi ?"Abartma ya mı ?Neler dönüyordu burada?

"Bak Mert ,böyle bir fırsat her zaman bizi bulmaz .En iyi şekilde değerlendirmeliyiz .Düşman biraz daha zevk alsın .Tam kendini kaptırmışken de planın son aşamasını gerçekleştiririz "

Ben ne kadar da salaktım.O gün nasıl anlayamamıştım .

"Sizi duydum Aras inkar etme .Zevk dedin ,düşman dedin ,plan dedin."

"Bak Melisa o zaman Berke daha Aslı ile sevgili değildi .Kast ettiğim sevgili olmalarıydı sonra da ayrılacaklardı" Gözlerimi kaçırdım .Yinede bir kızın duygusuyla oynadığı için onu tebrik edemezdim ya .

"Ne farkeder ki Aras ?Bu dediklerin içinde olduğumuz bu durumu değiştirir mi ?"dedikten sonra dışarı çıkmak için adımlamışken beni tekrar  kolumdan tuttu .

"Affetin mi beni?"Kolumu çekmek yerine ona döndüm .

"Sen bir kızın duygularıyla oynadın Aras .Az veya çok ,sonuçta oynadın ." dedim ve biraz bekledim .

"Sen bir kızın tecavüz edilmesi ne demek bilemezsin .Hangi durum içinde kalacak bilemezsin .Bende bilemem.Bu yüzden daha fazla küçülme " kolumu çekip kapının kulpunu çektim .

"Evet doğru bilemem.Ama biraz olsun anlarım " Hiçte küçük olmayan bir kahkaha atarak ona döndüm .

"Sen mi anlayacaksın?Güldürme beni Aras " Tekrar önüme döndüm .

"Anlarım Melisa .Mira 'dan anlarım. Her gece gördüğü kabuslardan anlarım.Ölmeden önce bana baktığı gözlerinden anlarım.Kalp atışından anlarım.O gün ki korkaklığından anlarım."Dedi titrek sesle.Gözleri dolmuştu .Ben ...Cidden şu haftayı daha fazla rezil olmadan anlatabilir miydim ?Ona doğru yaklaşıp gözlerimi gözlerine sabitledim.

"Sarılmak ister misin ?"diye sordum . Benim de teselli yöntemim buydu işte. Sanki sarılınca biraz daha güvende hissediyordum.Birkaç dakikalığnada olsa sıkıntılarımı unutuyordum . Boynumu omzuma gömüp ellerini belime sardı .

"Ben çok üzgünüm "dedim ."Sana bunları hatırlatmak istemezdim" Bende ellerimi onun boynuna doladım.Bir hıçkırık sesi duydum. Ağlıyordu.Erkekler ağlamaz derlerdi ama bu ,bu çok saçmaydı.Onlar da insandı .Onlarında kalpleri vardı . Onlarda acı  çekerleridi.Tek farkları bizden biraz daha dayanıklı olmalarıydı.Ağlamak dudakların diyemediğini göz yaşları ile anlatmaktır.(Kahraman tazeoğlu) Ağlamak iyidir derlerdi.Ama ağlayan insan acı çekerdi."Anlatmak ister misin?" Dedim gözlerimi kapatarak. Şu an birisi bizi böyle görse çok yanlış anlardı ."Mira.Arkadaşının partisine gitmek için evden çıkmıştı.Saat 11 'de geleceğini söylemişti.Saat 1 oldu. Aradık ama bakmadı .Sabaha karşı polise haber verdik ama 24 saat geçmediği için birşey yapamayacaklarını söylediler.Ben ,Ben onu buldum Melisa.O,O çok kötüydü.Yerde yatıyordu.Elimi tuttu Melisa .Son bir kez elimi tuttu."Ben gidiyorum" dedi. Sarıldım ona .Ben ilk defa ağladım."Gitme "dedim ."Bizi bırakma"dedim ama o ,o çoktan gitmişti.O ,O daha 16 yaşındaydı."Ben kardeşi sanmıştım ama ablasıymış.Hangi pislik bir insan böyle birşey yapardı ki.