DEBBIE'S POV
Alas kwatro na ng hapon na napagpasyahan kong pumunta sa likod ng Kendall Academy wala na kasi akong klase sa mga oras nato, naghanap ako ng puno na maaakyatan ko at don muna magpapahinga. Yup! nakasanayan ko ng magrelax sa taas ng puno, mahangin kasi tyaka mararamdaman mo talaga yung lamig ng hangin na siyang magpapakalma sa buong pagkatao mo. I climbed to the tree that I found and sit on the branches sinandal ko ang likod ko sa puno,kinuha ko sa bag ang headphone at lollipop. I played the song entitled "The day you said goodnight" by Hale. I chose this song not for a lover but to my mom whom I really missed. I really missed her, si dad at mga kuya ko kumusta na kaya sila? ilang taon na rin ang lumipas at hanggang ngayon di ko pa sila nakikita,oh crap! I'm crying like a loser! dali-dali kong pinahid ang mga traydor kong mga luha at sumasabay nalang sa kanta. Tila mas lumakas pa ata ang hangin dito dahil sa kadramahan ko,tss.
I am 19 years old. I am the type of a woman na di mo aakalaing babae talaga kasi iba kumilos,maglakad at pumorma, well sinadya kong ganito ako for some purposes. I'm not that type of woman na nagmumukhang clown na sa dami ng makeup nila sa mukha,di ako yung halos di nalang magdamit para lang maexpose ang magandang hubog ng katawan sa mata ng kalalakihan,di rin ako yung babaeng puro pabebe lang ang alam,at lalong lalo na di ako yung tipo ng babae na mahina! I strongly believe in gender equality. I hate people who abuse the weak persons, isa silang malaking duwag! bakit ko nasabi? kasi ang pinapatulan lang nila ay yung mahihina,akala mo naman kung sino makaasta duwag naman pala. I don't let people drag me down because if there is, I'll be the one who will drag them. I am Debbie nagmula sa angkan ng mga Chavez, sa pamilyang ayaw na ayaw sa mahihina. Kaya kong ipagtanggol ang sarili ko sa anumang gulo, I'm not Debbie Chavez for nothing, you don't know me and you never will.
Nagpasya nakong umuwi sa apartment dahil sumapit na ang gabi at kanina ko pa napapansin na may sumusunod sakin, pero binalewala ko lang yun kasi baka pareho lang kami ng direksyon na uuwian. Nilakasan ko pa ng volume ng tugtog ko para di mapansin yung sumusunod sakin, but I think I failed, his presence is kinda bothersome parang kanina palang to sumusunod eh mula nong lumabas ako sa school nararamdaman ko nang nakabuntot na to sakin. Huminto ako at humarap sa likod, pareho kaming nagulat ng makilala namin ang isa't isa. Mula sa pagkagulat ay napakunot ang noo ko at tiningnan siya mula ulo hanggang paa. Napatigil ako ng tumikhim ito"Enjoying the view?baka matunaw na ako niyan" I just rolled my eyes.
"Dream on apoy"walang kwentang tao,panira ng araw pati narin gabi. Ano bang sadya nito't sinusundan ako?
"So you're thinking that I followed you?"bahagya akong nagulat sa sinabi niya,Am i too loud para marinig niya iniisip ko?"Nope, the expression of your face says it all"Oh crap! for the second time nabasa na naman niya iniisip ko. I cleared my throat tsaka siya tiningnan ng diretso. Chin up Debbie!"Anong ginagawa mo dito?kung di mo ko sinusundan,hoholdapin mo ba ako?sorry to say this pero nagkakamali ka ng biniktima"he chuckled after I said those words,hinigit niya sa tenga niya ang kanyang earphone at tiningnan ako ng diretso habang nakangiti parin ito ng nakakaloko. Sus! uukitin ko yang ngiti niyang yan eh"Asyumera ka pala nuh,wag kang mag alala di kita sinusundan, pareho lang talaga tayo ng direksyon na pupuntahan at mas lalo ng di kita hoholdapin,mukha ba kong holdaper?tss"and then nilagpasan niya ko,sinadya pa talaga akong banggain.
Nakakainis man pero hinayaan ko nalang ang timang nato,minsan binibilisan ko ang lakad ko para maunahan ko siya pero di naman siya nagpapatalo. Natatanaw ko na ang apartment ko kaya tinakbo ko na ang daan patungo kay tita na nag aabang na sakin labas ng apartment.
