The Coldest Heart

Chapter 28.

Chapter 28.

Lexter's's POV

Tulala ako habang naglalakad papasok sa classroom. Hindi rin ako nakatulog ng maayos kagabi dahil hindi maalis sa isip ko ang nalaman ko. Magpapakasal ako, sandali? Sino nga ba ang anak ni Mr. Andrew? Dad didn't tell what's her name. Alam na kaya ni Abrylle ang tungkol dito? Pero alam na ni Courtney, malamang alam na rin niya.

Pagpasok ko sa room. Nagkakagulo na ang mga kaklase ko habang kanya kanya silang nagbabasa sa mga phone nila. Tama nga ako, they already know the news.

Nakita ko rin si Arni at Leicy na nag-uusap. Bakas ang lungkot sa mukha ni Arni habang nag-aalala naman si Leicy sa kalagayan niya. Napatingin si Leicy sa akin at tinawag ako.

"Hey Arni! Okay ka lang ba?"

"Hindi ko alam—"

"Lexter!" tawag ni Leicy sa akin, nakita ko naman ang paglingon ni Arni, pero blanko lang ang mukha nito. "Narinig mo na ba ang balita?" tanong ni Leicy.

"Oo Leicy." Maikling sagot ko rito. Habang nakatuon pa rin ang tingin kay Arni.

"Anong masasabi mo? Totoo ba 'to Lexter?" tanong ulit ni Leicy. Tumango tango naman ako bilang sagot sa tanong niya. Nang mapansin niyang iba ang mga kinikilos ko. "Okay ka lang ba? Para ka ring si Arni ah." Nagaalalang sabi ni Leicy sa akin, napatingin ako ulit kay Arni at nagkatinginan kami.

"Alam mo na?" seryoso kong tanong kay Arni, pero hindi siya nagsasalita at parang kinakabahan. "Ayos ka lang ba?" tanong ko rito. Iniwas niya ang tingin niya sa akin na wari'y nag-iisip.

Nagkagulo naman ang buong klase at sabay sabay na napatingin sa bintana.

"Gosh, totoo nga ang balita."

"Sila na nga?! I can't believe this!"

"Oh my gosh, Courtney win the crown!"

"Nakakainggit naman!"

"Ugh, I wish I was her"

Napatingin ako kay Arni at kita ko ang lungkot at pagdadawalang isip sa mukha niya. Alam na niya, at alam kong nasasaktan siya sa nalaman niya. Pero nagulat ako ng tumayo ito at nakisilip sa mga kaklase namin. Bumalik ito sa upuan niya, tulala at bakas ang pagtataka sa mukha.

"Come with me." Hinawakan ko siya sa wrist para yayaing lumabas. Pero tinignan lang ako nito at dahan-dahan na tinanggal ang kamay ko sa kanya. Nagulat ako sa ginawa niya.

"I'm fine." Sagot nito kasabay ng pagpatak ng mga luha niya. Nang mga oras na 'yon, doble ang naramdaman kong sakit nang makita kong lumuluha siya.

"Ano ba 'yan, naiiyak na ako sa sakit ng ulo ko. Hahaha, Ahm Leicy, samahan mo naman ako sa clinic." Niyaya niya si Leicy at sabay silang lumabas ng room.

Naiwan akong nagtataka at labis na pinipigilan ang emosyon ko. Nahihirapan ako para sa kanya, at ganon na rin para sa akin. Ang sakit...sobrang sakit...ang makita umiiyak ang taong gusto mo dahil sa ibang tao.

Ilang saglit lang pagtapos umalis nila Leicy at Arni, dumating naman si Abrylle at Courtney. Nagkatitigan kami ni Abrylle. Gusto ko siyang sapakin, pero ayaw ko din namang gumawa ng eksena sa loob ng classroom.

Mayamaya pa bumalik na si Leicy.

"Okay lang bas i Arni?" tanong ko.

"Oo, nagpaiwan na siya eh, alam mo, naiiyak ako para sa kanya." Marahang sabi ni Leicy, halata rin ang pag-aalala niya kay Arni.