"Even the coldest heart has a beat."
Laarni Saldivar's life was simple and she is contended for what she is having now. But her life will change when her mother decided to move out into the city. And she didn't know that this will change her life no...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 11. "Stay away!"
Abrylle's POV
Maaga akong nagising. Pasado ala-sais pa lang ng umaga. Narito ako sa terrace namin. Nagpapahangin lang habang may iniisip.Wala naman akong sakit mula sa pagkakaulan ko kahapon. Pero hindi naging maganda ang tulog ko kagabi. May kung ano sa isip ko na hindi ko maalis. Para bang na-stuck na sa utak ko.
The way she is. Parang ang gaan ng loob ko sa kanya. Ito ang unang beses na nakipagusap ako sa ibang tao. Lalo pa at kakakilala ko pa lang. Pero I felt like, I've known her so much. Para bang nagkasama na kami dati pa.
Ang boses niya. Ang mukha niya. Pati na rin kung paano siya kumilos. Lahat 'yon tumatak na sa isip ko. Naalala ko rin ang pagligtas na ginawa nito sa akin. Pati na rin ang pagyakap niya sa akin kahapon sa ilaim ng ulan.
Napangisi ako ng maalala ko ang hitsura ng mukha niya tuwing mahuhuli ko siyang nakatingin sa akin. Alam kong nahihiya siya at natutuwa ako sa hitsura niya. Ano nga ba ang salitang 'yon? Cute ba ang tawag 'don? Basta ayon.
Bumalik na ako sa kwarto ko. Paghiga ko sa kama. Nakita ko yung damit na naka-hanger. Ito yung damit na pinahiram niya sa akin. Kanino kaya ito? May kapatid ba siyang lalaki? O baka naman sa tatay niya?
Tumayo ako at kinuha ang damit pati na rin ang jersey short na pinahiram niya sa akin. Kagabi pina-laundry ko ito at pinaplantsa kay Manang Amy. Isusuli ko na lang sa kanya 'to. Pero wala akong balak na pumasok. Siguro mamaya na lang paguwi niya sa bahay nila.
Alas-quatro ng hapon ng umalis ako ng bahay para pumunta sa bahay nila. Pero pagdating ko 'don. Sarado ang bahay nila at parang walang tao. Hindi pa siya nakakauwi? Hindi na ako umalis sa tapat ng bahay nila at sumandal na lang sa pader. Hihintayin ko na lang siya.
Wala pang ilang minuto may babaeng papunta sa bahay nila. Huminto ito sa tapat ng gate nila at tinignan ako.
"Hijo? Sino ka?" tanong nito sa akin. Baka siya ang Mama niya.
"Uhm, ako po si Abrylle. Hinihintay ko po si—" Hindi ko pa natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong hinawakan sa braso. Nagulat ako sa ginawa nito.
Tatawa tawa naman 'to sa harap ko. "Hahaha alam ko na, isa ka bas a suito ng anak ko? Tara pumasok ka muna." Hindi na ako nakapalag sa pagkakahila ng Mama niya sa akin.
Pagpasok. Pinaupo muna ako nito sa sala. Iba ang ambiance ng bahay nila kapag maliwanag pa. Hindi tulad kagabi na maulan. Mayamaya pa. Bumaba na ang Mama niya, nakabihis na ito, malamang galing ito sa trabahon.
"Sandali lang ah, ipaghahanda kita ng meryenda. Maupo ka muna diyan. Mayamaya nandito na 'yun si Laarni." Nakangiti nitong sabi sa akin. Tumango naman ako rito at umalis na ito.
