❄THE POOR FANGIRL ( Slow Update) ❄

❄ TPF 3 ❄

A/N:BIGHIT ENTERTAINMENT ALREADY RELEASED LY TEAR CONCEPT PHOTOS!CHECK IT OUT GUYS!

ALL I CAN SAY IS : I LOVE YOU BIGHIT.DAMN.THAT CONCEPT PHOTOS KILLED US ALL.MY BIAS LIST IS ALREADY RUINED.

*****

Aya's Pov

IS. HE. REAL?

TELL ME.

OR,

AM I DREAMING?

IF YES,

THEN NEVER WAKE ME UP.

"I c-can't believe this" nasabi ko na lang ng bigla syang tumingin sakin ng masama. Dun ko lang natitigan ng maayos ang kanyang mukha.

Daebak!

I'm Speechless.

I don't know what to react.

This is crazy!

He really looks like our worldwide handsome Kim Seokjin.

How did this happen?!

SOMEONE EXPLAIN THIS TO ME!

"Hey ok lang ba kayo?!"

"Tara tulungan natin!"

"Ano bang nangyari?!"

Nahinto lang ang aking pagtitig kay Seokjin-i mean-kay kuyang kamukha ni Seokjin ng bigla may sumulpot sa aking harapan. Napaangat tuloy ako ng aking tingin at bumungad sakin ang kumpol ng taong bakas sa mukha ang pag-aalala.

"Kaya mo bang tumayo ija?Halika tulungan kita"

"Ah salamat po" sagot ko sa isang may edad ng babae na nag offer na tulungan ako. Dahan dahan nya kong tinayo pero di ko maiwasan di mapapikit dahil sa sakit ng balakang ko. Kapag nagagalaw ay kumikirot.

"Boy mukhang kailangan mong dalhin sa ospital"

Pagkarinig na pagkarinig ko sa sinabi ng lalaking iyon ay bigla na lamang akong kinabahan. Mukhang sya nga ang mas napuruhan sa aming dalawa dahil hanggang ngayon ay di pa rin sya nakakatayo.

Nag-alala ako bigla.

Lord pls,sana ay okay lang sya.

"No i'm okay.Wala to.Kaya ko ang sarili ko" tugon nya.

"Sigurado ka?Mukhang napi----"

"Salamat na lang sa tulong at uulitin ko,kaya ko ang sarili" seryoso nyang sabi sabay dahan dahang tumayo.

He's lying.

He's not okay.

Sa paraan palang ng pagtayo nya,makikita na ang problema.

Ni hindi nga sya makatayo ng maayos at napapapikit sa sakit.

Ang mas ikinabahala ko pa ay ng makita kong hawak hawak nya ang kanyang kanang braso.

Sinasabi na nga ba.

Imposible na 'okay' lang sya.

"Ikaw ija wala bang masakit sayo?"

Nabaling naman ulit ang atensyon ko sa babeng tumulong sakin sa pagtayo

"Masakit lang ho ang balakang ko pero kaya ko naman na po" sagot ko at pilit na ngumiti.

"Ganun ba?O sge basta't simula ngayon magiingat kayo palagi ha?Iwasan ang disgrasya. Ah nga pala,sayo ata to" sabi nya sabay abot sakin ng isang cellphone.

Nanlaki naman ang mata ko at agad na inabot ito."Opo akin po ito!Salamat po"

"Walang anuman"

Nawala na sa isip ko ang cp ko ng makita ko lang si kuyang kamukha ni Seokjin.

Ganun ang epekto nya sakin.

Nag-alisan na ang mga tao ng makumbinsi namin sila na okay lang kami kahit na ang totoo ay hindi naman talaga. Sinabi lang namin yun para hindi na kami pagkaguluhan at makaistorbo.

May kanya kanya din kasi silang mas importanteng gagawin at pupuntahan kesa samin.

Oh!

Nakuha ng atensyon ko muli ang lalaking ngayo'y dahan dahang naglalakad papunta sa kanyang bike na...

Gasgas at nasira.

Mukhang bago bago pa naman at mamahalin. Hays.

Chineck nya muna ito pagkatapos ay maingat na tinayo. Ang seryoso ng mukha nya. Para syang...

Galit?

Siguro ay dahil sa bike nyang nasira.

"I f*cking hate this day"-mahina nyang bulong.

Galit nga sya.

Sa tingin ko naman ay maaayos pa ang bike nya.

Sana.

Ng maitayo na nya ang bike nya ay tinignan nya muli ang damage nito at di nagtagal ay...

Nagsimula na syang maglakad habang hatak hatak Ito.Nasa tabi nya ang kanyang bike habang naglalakad palayo.

"Ah wait!"-sigaw ko bigla.

Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lang itong lumabas sa aking bibig.Napatakip tuloy ako bigla sa aking bibig.

T-teka!

Anong sasabihin ko?!

Huminto naman sya ng tawagin ko at dahan dahang nilingon.

Paulit ulit ko ng sinabi pero sasabihin ko ulit na kamukha nya talaga si Seokjin.

This is unbelievable!

Napalunok ako bigla.

Ang seryoso naman kasi ng mukha nya at kung makatingin sya sakin ay parang gusto nya kong patayin.

Help me.

"A-ah... G-gusto ko lang itanong kung ano... K-kung okay lang ba talaga?Mukhang napilayan ka kasi at kapag pinatagal---"

"Anong bang pakialam mo?Yang sarili mo ang intindihin mo at wag ako.Tss"

Eh?

Napanganga na lang ako sa sinabi nya.

Ang sungit naman nya. Concern lang naman ako sa kanya e.

"O-ok lang ako pero ikaw kasi----"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng layasan nya ko. Para iritang irita sya na habang kausap ako.

Teka lang,

Ba't parang galit na galit sya sakin?!

Hindi kaya sinisisi nya sakin ang disgrasyang nangyari?!

Pero hindi lang naman ako ang may kasalanan a!

Parehas kaming may kasalanan dahil hindi kami nag-ingat at walang may gusto sa nangyari.

Yun ba ang ikinagagalit nya?!Kaya ganun sya umasta?!

Ha!Siguro nga.

Pero hindi to pwede.

Kailangan kong malaman.

Kailangan ko syang makausap.

"WAIT!"

******

Hello guys!Kamusta naman tayo pagkatapos mag released ng concept photos ang BigHit?Especially to all Park Jimin Stan!Are you guys still alive?Still breathing?I'm a taehyung stan but 'that' photo just ruined my bias list.Damn Park Jimin.

Anyway,thank you for reading this chapter!Pls continue to SUPPORT me and don't forget to VOTE.Lovelots!

-AuthorJ ❤