ΤΑ 24 ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Προσεχώς μετωπική

- Μαριτίνα δεν έχεις κανένα λόγο να αγχώνεσαι. Και δεν υπάρχει και κανένας λόγος για να απολογηθούμε για κάτι, μου επαναλαμβάνει ήρεμα για μια ακόμη φορά ο Δημήτρης.

Απο στιγμή σε στιγμή θα μπούμε στο γραφείο του συμβολαιογράφου και θα είναι κι εκείνη εκεί: Η Ιόλη Σταγίτη Μερεμή, η μητέρα του Δημήτρη. 

Αυτό που με ενοχλεί είναι οτι δεν γνωρίζει για την σχέση μας. Ο Δημήτρης αρνείται να της το πει. Δεν θα της δώσει μου λέει  αναφορά για τα προσωπικά του. Αλλά εγώ φοβάμαι πως απλά δεν θέλει να της πει για εμένα..ίσως γιατί δεν είναι κάτι σοβαρό αυτό που έχουμε για εκείνον. Με φίλους του βέβαια έχουμε βγει αρκετές φορές ως τώρα.

-Γιατί  το κάνεις αυτό ρε κορίτσι μου? Δεν είμαι εδώ? Πάντα στο πλευρό σου? Δεν σε κακομαθαίνω? Δεν λιώνω για σένα? Πως να σου το δείξω περισσότερο Μαριτίνα? 

 Να μου έλεγες σ'αγαπάω απέραντα Μαριτίνα..θα βοηθούσε

-Εντάξει Δημήτρη ας κρατήσουμε τους τύπους και ας μην δώσουμε δικαίωμα να μας σχολιάζουν, του απαντώ με δυσαρέσκεια αλλά δεν μπορώ και να μην του κάνω το χατήρι. Αφού έτσι θέλει, ας τον εμπιστευτώ.

-Όλα θα γίνουν Μαριτίνα. .Το πιστεύεις? Θα το ήθελες..?

Μου σφίγγει το χέρι δυνατά.

Δεν ξέρω αλλά με κοιτά αινιγματικά. Σαν να μου διαφεύγει κάτι.

-Ναι Δημήτρη .. 

Δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι με ρωτάει. Δεν θα είναι και η πρώτη φορά. Τα χάνω όταν βρίσκομαι κοντά του. 

Με φιλά τρυφερά και μου χαμογελά.

"Με κάνεις το πιο ευτυχισμένο άντρα του κόσμου μόνο που υπάρχεις" με φιλά πεταχτά στην μύτη και καλεί το ασανσέρ. 

Στο πέμπτο όροφο βρίσκεται το γραφείο του συμβολαιογράφου.

"Άραγε τι να σου έχει αφήσει η γιαγιά στην διαθήκη της? "μου λέει απορημένα.

"Ελπίζω κάποιο πίνακα της!"του λέω και χαμογελώ ευτυχισμένα.

Τον αγαπώ τόσο πολύ.