KAHRAMANIMA ASIĞIM

YİGİT ÖLMÜŞ OLAMAZ

Medyada Suada Temsili

Suada'dan

Altay beni bir cafeye davet etti konuşmaya ihtiyaçı varmış sesi de kötü gelince evden hızlıca çıkmak istedim ama soru yağmuruna tutulunca biraz geç çıktım.Sonunda cafeye gelebilmiştim,içeriye girdiğimde içerde sadace Altay vardı.

+Selam(Suada)
-selam(Altay)

Ayağa kalkıp bana sarıldı,ben de ona sarıldım.

+Anlat bakayım ne oldu,neden böylesin?(Suada)
-Ben lisedeyken hani şu inek denilen çocuklardandım,şu herkesin dalga geçtiği.Taki onula karşılaşana dek.Kurtarıçı bir melek gibi beni tüm kötü şeylerden korudu,yanlış anlama ona aşık değildim aynı yaşta olmamıza rağmen  onu yeri geldiğinde bir kız kardes yeri geldiğinde bir abla gibi görüyordum o da beni bir abi gibi.Ama bir kaza geçirdi ve komaya girdi bugün de kalbi durmuş..(Bunları der demez ağlamaya başladı yanına gidip ona sarıldım.Tekrar konuşmaya başladı)Biliyormusun aynı ona benziyosun;onun gibi konuşuyor,onun gibi gülüyor,onun gibi düşünüyorsun.Karşılaştığımız gün otoparka sana aşık olduğum için bulaşmadım ya da sana aşık olduğum için seni kaçırmadım.Sadece o olup olmadığını test etmek istedim tepkilerin hepsi oymuşsun gibiydi,babasını aradım ve o da bana hiçbir gelismenin olmadığını ve gözünün onünde öyle hareketsizce yattığını söyledi.Ondan sonra sadece ona benziyen biri olduğunu anladım ve onu anımsattığın için yanında olmak istedim.Bunlar için beni affet.Benden de uzaklaşma olur mu?(Altay)
+Ben seni coktan affetmistim zaaten ve elimden bir şey gelmediği icin de  gerçekten çok üzgünüm.(Diyip ona daha sıkı sarıldım.Onunla beraber ben de ağlamaya başladım.O sırada telefonum çaldı.)Suada)
+Efendim.
-….……
+Buyrun benim
-…….
+Eşiyim de siz kimsiniz.
-…….…
+ Hayır,hayır bu doğru olamaz(Telefon elimden düstü,Altay bir şey söylüyor ama duymuyordum sadece aglıyordum  ve arayan kişinin söylediklerini kulaklarımda tekrar ediyordu.Ne zaman geldigini bilmediğim Mert beni sarstı ve kendime geldim.)
-Mert,Mert
-Burdayım,hey neden ağlıyorsun?
-Mert bi_birz ön_ce hastaneden ardaılar,bana Yiğit silahlı bir saldırıya uğradığını ve öldüğünü söylediler.Bana bunun doğru olmadığını ve Yiğit'in şirketten çıkmış ve eve geldiğini söyle.
-Bir dakika ben hemen neler olduğunu öğreniyim.Büyük ihtimalle yanlış bir anlaşılmadır.Sil şimdi o göz yaşlarını
-Tamam ,ama sen de bana iyi haberler vereceğini söz ver.
-Bekle beni burda hemen geliyorum.
Söz vermedi buda demek oluyor ki kötü bir şey olmuş olabilir.Göz yaşlarım dinmek bilmiyordu.Sonunda Mert içeri geldi.Göz!eri doldu dolacaktı.
-Mert yoksa_ yoksa doğru mu?
-Daha her şey net değil ,teşis için hastaneye gitmemiz gerek.

Hastaneden sonra

Yiğit'in öldüğüne inanmak istemiyordum.Ben inanmasam da o ölmüştü.Ben onsuz yaşayamam o yoksa ben de yokum.Bu hayatımın son saatleri.Elime bir kalem bir de kağıt alarak yazmaya başladım.

Sevgili çocuklarım Ayaz ve Ayza belki bu yaptığım şeyden dolayı bana çok kızacaksınız belki de beni hiç affetmeyeceksiniz ama ben babanız olmadan yapamam şimdi beni anlamıyorsunuz ama ileride siz de birini kendinizden çok sevdiğinizde beni anlayacaksınız.Sakın birbirinizden ayrılmayın birbirinizi koruyup kollayın.Birbirinize yalan söylemeyin ve birbirinize güvenin.Mert sen de beni affet ,biliyorum sen de beni kardeşin gibi sevdin yeri geldin canından çok sevdin ben de seni aynı şekil de sevdim.Ben abini bi başka sevdim.Ben Yiğit'siz yaşayamam.Beni affedin.Sizi seviyorum.

Deyip son noktayı koydum.Silahı elime aldım ve kafama dayadım.Bekle beni Sevgilim yanına geliyorum.Gözümü kırpmadan tetiği çektim.