The bad girl

5°

Καθώς πηγενα σκευτικα να στιλω ένα μήνυμα στον Ντρεΐκ για να μην ανησυχεί ο Άρης σε περίπτωση που ξυπνήσει

Προς Ντρεΐκ:
Αν ο Άρης ξυπνήσει πες του πως είμαι βόλτα.

Από Ντρεΐκ:
Οκ.

Έβαλα το κινητό στην τσέπη και συνέχισα .

Μαρεσει πολύ να κατεβαίνω κατηφόρες με στο skate. Ειδικα όταν είμαι με μεγάλη ταχύτητα.

Ξαυνικα πευτω κάτω .

Συκωνομαι.Με τσούζει το χέρι τέλεια έχω μια μεγάλη πλυγη.Καλα τα κατάφερα πάλι.Προσπαθω όσο γίνεται να κατεβάσω πιο κάτω το μανίκι αλλά τίποτα. Ανέβηκα στο skate και συνέχισα για την πάραλια.

Μετά από λίγο έφτασα πήγα στην θάλασσα και έριξε λίγο νερό στην πλυγη μου .Ετσουξε και με έκανε να μορφασω.

Κάθομαι δίπλα στο συνιθησμενο δέντρο και βάζω τα ακουστικά μου. Πατάω τυχαία αναπαραγωγή και μπαίνει ένα τραγούδι των Nirvana.

Τα λογια του Άρη δεν βγαίνουν από το κεφάλι μου "αυτη μας παρατησε"

Τα μάτια μου βουρκωνουν και ξαυνικα νιώθω ένα σκουντιγμα στην πλάτη γυρνάω απότομα και ακυνητοπιω το άτομο από πίσω μου με μια λαβή μέχρι που κατάλαβα ότι είναι ο Θοδωρής.

Τον άφησα μαλακά και αυτός έπιασα το χέρι του .

-Συγνωμη.Πονας πολύ;
Του είπα απολογητικα .

-Οχι είναι εντάξει.Που εμεθες λαβές;

Με ρωτάει.

-Εε όταν μένεις σε αντρική αδελφότητα πρέπει να ξερεις λίγα πράγματα .
Είπα και μου χαμογέλασε.

Φυσιξε ένας δυνατός αέρας και η άμμος που έπεσε με δύναμη πάνω στην ανοιχτή πλυγη μου με έκανε να μαζευτω.

Το βλέμμα του έπεσε κατευθείαν πάνω στο χέρι μου .

-Πως χτύπησες;

-Επεσα από το skate .Δεν είναι τίποτα.
Του απανραω και με κοιτάει περίεργα

-Τι;

-Τιποτα απλά μου φενετε περίεργο που κανείς skate.
Μου είπε απολογιτικα και γέλασα
Ξανά κοίταξε την πλυγη.

-Πρεπει να την καλύψεις.

-Οχι είμαι εντάξει.
Είπα και έστρεψα αλλού το βλέμμα μου.

-Μπορει να πάθεις μόλυνση.Παρε την ζακέτα μου.
Είχε ένα δίκιο πήρα την ζακέτα και τον ευχαρίστησα.

Για τα επόμενα λεπτά ακολούθησε σιωπή μέχρι που μηλησε

-Λοιπον τι θα κάνουμε για την εργασία.