Δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι. Απλά δεν μπορώ. Έχω να βάλω οτιδήποτε στο στόμα μου εδώ και πέντε μέρες
Εκτός από το ξέρεις τι του Δημήτρη... 😏😏
Σκασε εσύ,, τι έλεγα; Α ναι πως δεν έχω φάει εδώ και πέντε μέρες οτιδήποτε και δεν με νοιάζει τόσο όσο το ότι πήγα μαζί του. Το χειρότερο είναι πως δεν ξέρω αν σκέφτομαι αυτό που κάναμε ή αυτόν. Ίσως απλά είχα πολύ καιρο να το κάνω, ίσως, δεν ξέρω, όντως ήθελα να γίνει από πριν. Όπως και να έχει δεν έπρεπε να το κάνω για τον Μαρκο. Με μισώ. Ο αγαπητός μου ξάδερφος αποφάσισε να πάμε για ψώνια στη διπλανή πόλη και σχεδόν άρχισα να κλαίω στα δοκιμαστήρια. Νοιώθω τόσο απαίσια με το σώμα μου,σαν μια μεγάλη άσχημη, ηλιθια, άχρηστη φάλαινα.
YOU ARE READING
My diary
RandomΚάποτε το πιο σημαντικό για εμένα ήταν να μην δει κανείς το ημερολόγιο μου. Πλέον το δημοσιεύω. Ακόμη ένα βιβλίο που δεν ενδιαφέρει κανέναν. Γεηηηηηη!