Sevgili oğlum,
Artık babanla sonsuza kadar beraberiz ve en önemlisi mutluyuz.. Hayattayken bedenimize giren lanet hastalık yüzünden yaptığımız her şeyi silmeye yemin ettik. Ölümsüzlük çok tuhaf, burada zaman kavramı adeta bir lastik gibi.
Seni çok özlüyoruz fakat yaşama tutunduğunu görmek, bazı zamanlar sana yardım etmek isteyip de edemeyişimizin hüznünü eritiyor.
Geçmişe bu kadar takılı kalmamanı diliyorum, belki bizi göremiyorsun ama etrafında dolanan enerjiyi hissettiğinden eminim.. Dünya'daki ömrünü dolduran herkes burada ölümsüzlüğü tadıyor ve hepimiz bir aradayız.
Hiçbir şey için pişmanlık duyma, seni daima gülümseyerek izliyor ve yaptığın her şeyle gurur duyuyorum.
Sevgilerimle,
-Annen
YOU ARE READING
LABİRENT / MEKTUPLAR & HEADCANONS
FanfictionHer şey bittikten ve İsyan yok olduktan sonra, zamanında İsyan için kullanılan Thomas ve arkadaşları silinen anılarını hatırlamaya başlarsa ne olur? - "Duyulan vicdan azabı ve pişmanlıkları kağıda dökmek insanın içindeki yangını da dindiriyor mu?" ...
