Sevgili Teresa,
Düz geçişe açılan yolda son nefesini vermek zorunda olduğun için, o ağır kayaların altında kalmana izin verdiğim için özür dilerim.
Özürlerimi saysam uzadıkça uzayacak belki, ama hafızamı geri kazandıktan sonra aklımda bir o kadar da yeni soru oluştu.
Değer miydi?
En başından beri, hafızanı silmedikleri halde rol yapıp hepimize ihanet etmene değer miydi tüm bunlar?
Keşke seninle bu konuyu konuşabilecek vaktim olsaydı. Eğer beni izliyorsan, umarım yaşanan her şeyden sonra için rahattır.
Sevgiler, Thomas.
CZYTASZ
LABİRENT / MEKTUPLAR & HEADCANONS
FanfictionHer şey bittikten ve İsyan yok olduktan sonra, zamanında İsyan için kullanılan Thomas ve arkadaşları silinen anılarını hatırlamaya başlarsa ne olur? - "Duyulan vicdan azabı ve pişmanlıkları kağıda dökmek insanın içindeki yangını da dindiriyor mu?" ...
