Sevgili Newt,
Dostum, ilk tanıştığımız zaman üzerimde bu kadar büyük bir etki bırakabileceğini hiç düşünmemiştim. Thomas'ın da aynı şeyleri düşünüp durduğunu hissediyorum. Hatta, bazı geceler bunun ağırlığı yüzünden sessizce ağladığını duymuş bile olabilirim.
Sürekli şu an oturduğum yere gelip bir şeyler yazıyor. Özellikle de şafak vaktinde, yıldızlar kaybolmadan hemen önce. Sanki biri onu oradan izliyormuşçasına sürekli başını kaldırıp yukarı baktığını da fark ettim. Gün içinde sürekli senden bahsettiğine göre de, en çok seninle iletişim kurma oyunu oynuyor. Tarzını biliyorum artık.
Bunları nereden mi öğrendim? Bir süredir Brenda ile beraber Thomas'ın hareketlerini takip etmeye başladık. Çünkü gerçekten tuhaf davranıyor, dostum.. Labirent'teki halinden daha tuhaf.
Ah, sen bunları tabii ki biliyorsun. Bizim bilmediğimiz her şeyi bildiğinden eminim.
Bazen sadece uzak bir şehirde oturan en yakın arkadaşım gibi görüyorum seni. Ama güvenli bölgeye geldikten altı ay sonra tamamen gittiğini kabullenmek zorunda kaldım.
Kim bilir hangi Deli senin hayatını sonlandırdı.. Bunu kendi kendine yapmış olabileceğin seçeneği de var tabii.
Sadece, umarım çok acı çekmemişsindir. Bu beni her şeyden daha fazla üzerdi.
Ama en çok içimi sızlatan ne biliyor musun?
Sana veda bile edemedim. O lanet Deli Sarayı'nda seni o lanet Deli'lerle birlikte bıraktım. Bir daha görüşemememiş olmamız da benim cezamdı sanırım. Bazen düşünmemeye çalışsam da olmuyor.
Ama her şeye rağmen, bana unutamayacağım bir dostluk hediye ettiğin için teşekkür ederim. Kalbim her zaman seninle olacak.
Umarım beni gülümseyerek izliyorsundur, lülekafa. Buna çok ihtiyacım var çünkü.
Sevgilerimle,
-Minho
KAMU SEDANG MEMBACA
LABİRENT / MEKTUPLAR & HEADCANONS
Fiksi PenggemarHer şey bittikten ve İsyan yok olduktan sonra, zamanında İsyan için kullanılan Thomas ve arkadaşları silinen anılarını hatırlamaya başlarsa ne olur? - "Duyulan vicdan azabı ve pişmanlıkları kağıda dökmek insanın içindeki yangını da dindiriyor mu?" ...
