Hidden Desire Book 3: Gold-en-Love [ COMPLETE ]

CHAPTER THIRTEEN

Ngunit hindi pala kasingdali ng inaasahan nila ang balak nilang gawin. Hindi kasi madaling makausap ang makapangyarihang pamilya kagaya ng mga Tinampay. "Ma'am, sir, I'm really sorry, pero wala po talagang kasiguruhan kung papayag ang apo ni Dona Carolina na makausap kayo ngayon."

Gustong mapailing ni Kitty. Gusto na niyang matapos sa lalong madaling panahon ang misyon na ito na binigay sa kanila ni Don Aguinaldo.

"Is there any other way? Handa naman kaming maghintay, makausap lang namin siya. Importante kasi ang sadya namin sa kanya," sabi ni Husky sa receptionist na ang-aasiste sa kanila.

Alanganing tumango ang empleyado. "I'll try my best ma'am. Pero hindi po kasi basta basta lang na maaari ninyong makausap si Sir lalo po at wala kayong appointment sa kanya."

"Tell him we're here for Don Aguinaldo," hindi makatiis na sabi niya. "At tungkol kamo iyon sa Lola niya."

Hinawakan ni Husky ang kanyang braso na tila ba sinasabing bakit niya binanggit ang tungkol kay Don Aguinaldo? Hindi nila alam kung kilala ng pamilya Tinampay si Don Aguinaldo kaya naman nagkasundo sila ni Husky na saka lamang nila bubuksan ang usapang iyon kapag nakausap na nila ang sadya nila.

Marahan niyang tinapik ang kamay ni husky at hinintay ang sagot ng empleyado. Kausap nito ang anak di umano ni Carolina Tinampay. Nang banggitin nito si Don Aguinaldo ay nakita niyang nag-iba an ekspresyon ng mukha nito. Maya maya ay ibinaba na nito awditibo.

"Ma'am, Sir, kailangan nyo daw po munang maghintay. Bukas daw po ay i-me-meet kayo ni sir."

Sabay silang nagkatinginan ni Husky na tila nabununtan ng isang malaking tinik sa kanilang mga dibdib. Sisiguruhin niyang hindi masasayang ang oportunidad na ito sa kanila para makuha ang mga sagot na kailangan nila.

At dahil bukas pa nila makakausap ang apo ni Donya Carolina, wala silang choice ni Husky kundi ang pansamantalang tumuloy sa isa sa mga villa doon. Pakiramdam ni Kitty, hindi siyang magandang ideya na muli silang magsama ni Husky sa isang kwarto dahil patuloy na nag-iiba ang pagtingin niya sa binata habang nakikilala niya ito.

Iyon mismo ang naisip niya kanina habang hawak nito ang kanyang kamay. Nakakatawang isipin na nagkapalit sila ng katawan ng binata ngunit tila walang nagawa iyon para magkaroon ng epekto sa kanyang damdamin ang mga ginagawa nito.

Mas gusto pa niya ang husky na palagi siyang inaaway, palagi niyang kabangayan at hindi makasundo kaysa sa husky na nakakasama at nakikila na niya ngayon. It isn't a good idea to be with him in the first place dahil si Husky ay si Husky at siya ay siya. They were not meant to be together, like the sky and the sea, but then, they would always end up being next to each other.

"Gusto mong kumain muna?" Tanong sa kanya ni Husky sa taas. Mag-aalasiete na ng gabi at kagay noong unang beses silang pumunta roon ng binata, alam niyang nakacandle lit na naman ang dinner sa resort.

"Romantic dinner na naman," aniya saka humiga nalang sa kama. Mas gusto nalang niyang matulog at huwag pansisnin si Husky para pansamantalang mawala ang mga alinlangang nararamdaman niya.

"You haven't eaten anything since this morning, Kitty." sabi sa kanya nang binata na biglang lumitaw sa kanyang harap. Windang siya sa isinuot nito sa kanya. Bestida iyon na hanggang tuhod niya, kulay pink, fitted ngunit mayroong mga palawit mula sa bewang hanggang sa ibabaw ng tuhod niya.

"Anong isinuot mo sa'kin?"

"It's a dress I bought last time. Noong makita ko kasi, naisip kong bagay sayo, so binili ko. And I am right, am i? Bagay nga sayo ang ganitong klaseng damit."

Muli nyang pinagmasdan ang kanyang sarili. Hindi siya nagsusuot ng mga ganoong damit dahil unang una, hindi naman niya trip iyon. Alangan namang magsuot siya ng ganoon kagarbong dami habng naglalakad sa paraiso compound, hindi ba? Pangalawa, alam niyang hindi bagay sa kanya ang mga ganoong damit. Hindi naman kasi siya sosyal at lalong hindi siya maganda. Kaya walang epekto sa kanya ang damit na iyon.