" baekhyunneက ျပန္သတိရလာမွာပါ "
" ဘယ္ေတာ့လဲ? "
" ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ
မၿပိဳလဲသေရြ႔ေပါ့ "
Chanyeollie၏နာက်င္မႈေတြ အနည္းငယ္
ေလ်ာ့ပါးေစရန္အလို႔ငွါ အားတင္းၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပး
လိုက္ပါေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကျဖင့္
မေသခ်ာ။
ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာေတြက စိတ္စြမ္းအင္တစ္ခုလို႔baekhyunneက သတ္မွတ္သည္။သို႔ေသာ္
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ထိုယံုၾကည္ခ်က္ေတြထဲ
လမ္းေပ်ာက္ေနရသူလို အရာရာက ေဝဝါးေနဆဲ
အဘယ္စြမ္းအင္ကမွ ကြၽန္ေတာ့္အား ႏွစ္သိမ့္
ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာေနေလေတာ့..
" baekhyunneသတိရလာမွျဖစ္မယ္... "
" အင္းးး အင္ "
ကြၽန္ေတာ့္စကားအဆံုး.....
ခပ္တိုးတိုးညည္းသံနဲ႔အတူ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြလႈတ္ခတ္လာသည့္baekhyunne...
ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆုေတာင္းသံ
ေတြကိုလစ္လ်ဴ ႐ႈမထားဘူး။
" ba.baby "
"Baekhyunne "
လူနာကုတင္နား ႏွစ္ေယာက္သား
တိုးကပ္သြားျပီး စိုးရိမ္တႀကီး ေငးေမာမိရ၏။
ျဖဴ ေဖ်ာ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာေသးေသးေလးက
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို ေအာင့္တက္သြားေစသည္။
ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕baekhyunneကိုမွ
ဒီလိုျဖစ္ေစသလဲ?
" c..ha.n~~
လက္ထပ္ၾကရေအာင္ "
" ဟင္!! "
သတိရရခ်င္း chanyeollieနာမည္ကို
ခပ္တိုးတိုးေခၚေလသည့္baekhyunneေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲဆစ္ကနဲ နာက်င္လာရသည္။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမဟုတ္ဘဲ chanyeollieကို
အရင္ဆံုး တမ္းတသည့္baekhyunneကို
စိတ္ဆိုး၍လဲမဟုတ္ပါ။chanyeollieကို
မနာလို၍လဲမဟုတ္ပါ။
အေၾကာင္းသည္ကား...
" လက္ထပ္ရေအာင္ "ဆိုသည့္စကားအဆံုး
ဖ်တ္ခနဲေႂကြဆင္းေလေသာ baekhyunne၏
မ်က္ရည္စက္ေၾကာင့္သာျဖစ္သည္ပင္။
ကြၽန္ေတာ္သိတဲ့baekhyunneက ဘယ္လို
နာက်င္စရာ႐ွိ႐ွိမ်က္ရည္တစ္စက္မက်ခဲ့သူ။
အဆိုးဆံုးေျပာရရင္ ဘဝနာခဲ့လြန္းလို႔ ဘာခံစား
ခ်က္ကိုမွအေလးမထားခဲ့သူ။ ကြၽန္ေတာ့္ေမေမနဲ႔
ကြၽန္ေတာ့္ကိုသာ ဦးစားေပးသည့္ baekhyunneက ေက်းဇူးတရားေတြေၾကာင့္
ဆိုတာထက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သံေယာဇဥ္တြယ္
လြန္းခဲ့၍သာ~~~
~~~~4~~~~
Comenzar desde el principio
