Project Fuckboy

De tijd om te sterven is aangebroken

"Ik vind het echt belachelijk dat je met die eikel optrekt, en je dan ook nog vermaakt." "Oh kom op, Olijfje, zo erg is hij nou ook weer niet." "Weet je dat héél zeker? Of zit je hoofd te ver zijn reet in geschoven, om voor jou niet door te hebben dat het 's werelds grootste klootzak is?"

Thomas kijkt me fronsend aan. Zijn houding straalt uit dat ik hem gekwetst heb, wat niet mijn bedoeling was. "Sorry Thomas, ik zal erover ophouden." "Ik vergeef je als je met me uit gaat," hij knipoogt en ik geef hem lachend een duw. "Je bent net zo erg als David!" Hij lacht ook en dan lopen we naar het Nederlands lokaal en plaats ik mijn spullen op een tafeltje tegen de muur aan. Thomas laat zijn spullen voorzichtig zakken en gaat dan ook zitten.

Tot mijn grootste schrik komt David ook het lokaal binnen en gaat dan aan het tafeltje achter Thomas en mij zitten.

"Hé man, ik wist niet dat je op dit uur ook Nederlands had." "Normaal sla ik dit uur over, maar vandaag kon ik mijn beste gabber niet missen."

Ik laat een zacht kokhalzend geluid horen en David vestigt zijn aandacht op mij. "Zo te zien ben jij nog niet dood neer gevallen toen je vanochtend uit bed stapte." "Ik weet dat je dat heel graag had gewild, maar onkruid vergaat niet." "Dat kunnen we zien ja." Wat wilt hij daar nou weer mee zeggen?

"Je bent anders ook niet moeders mooiste, lelijkerd." Hij opent zijn mond en er lijkt een eeuwigheid te verstrijken voordat er eindelijk een reactie is. Hij begint keihard te lachen, op zo'n manier dat zijn nek naar achter tipt en zijn mond half open hangt, zijn ogen dicht geknepen.

Zelfs als hij lacht als een totale idioot, is hij nog knap. Ugh. Haat aan hem. Petitie dat David de klas uit wordt gezet en uit de klas weg blijft.

"Lelijkerd, dat is het beste wat je kan verzinnen? Ik ga mijn tijd niet eens aan zo'n kleuter als jou, verspillen. Ga terug naar de peuterspeelzaal, lieverd." Thomas proest het uit en ik beuk hem tegen zijn schouder aan.

"Waag het te lachen en ik zorg ervoor dat je moeder weet wat jij na schooltijd doet." David leunt nu ver over zijn tafel heen en het is onmogelijk om van hem weg te kijken.

"Zeg mop, kun jij ook nog iets zelf oplossen, of help je altijd de hulp van je mammie nodig?" Ik haal verontwaardigd adem en ik hoor Thomas zachtjes grinniken. "Jullie zijn een stel eikels." "Wauw, goed verwoord schat," zegt David snel en drukt dan weer een kus op mijn wang.

Ik hap naar adem en draai me om, voor ik te lang kan nadenken over de gevolgen van mijn acties, sla ik David bijna in het gezicht. Thomas hapt geschrokken naar adem en grijpt mijn pols nog net vast voordat mijn hand in contact komt met de wang van David.

"Hm; het poesje heeft klauwtjes, maar heeft ze ook negen levens?" Dan komt de docent binnen en begint met de absentie lijst. Als mijn naam wordt opgenoemd brult David snel dat ik er niet ben en de docent knikt en gaat dan verder met het noemen van namen.

Ik draai me om in mijn stoel en sta op, zodat ik over een zittende David heen toren. "Ik kan niet geloven dat je dat net hebt gedaan. Je bent zo'n eikel."

Hij grinnikt en schopt me dan onderuit. De hele klas richt ze op de commotie achterin de klas en ik wou dat ik een oproepbaar zwart gat had waarin ik nu zou kunnen verdwijnen.

"Oh meneer ik had me vergist, ze is er wel. Haar camouflage broek mengde gewoon te veel met het decor van dit lokaal, mijn fout." Hij leunt uitermate overdreven over zijn tafel en kijkt me aan voordat hij even fluit.

"Jezus man, jij moet wel echt een dikke reet hebben, om zo hard achterover gevallen te zijn met dat krakkemikkige stoeltje."

Thomas probeert echt zijn best te doen om niet te heel hard lachen, maar daardoor lijkt het alsof hij in zijn broek aan het poepen is.

"Kinderen, zouden jullie alsjeblieft zachtjes willen doen. Ik zet zo de info clip voor vandaag aan, iedereen stil nu." En dan vindt David dat ik  kinderachtig praat. Het scherm gaat langzaam aan en dan zien we twee dieren die boven op elkaar springen en geslachtsgemeenschap met elkaar hebben.

Iemand slaat zijn hand over mijn ogen heen en sist in mijn oor. Dat kan natuurlijk maar één persoon zijn; David.

"Seksles op school, daar ben je nog veel te onschuldig voor. We moeten de kleuter van de klas beschermen."

Ik wil met mijn elleboog in zijn maag porren, maar hij voorziet mijn bedoelingen en pakt mijn elleboog in een ijzeren greep vast.

"Laat los, David." "Nee. Straks bezeer je jezelf nog terwijl je mij probeert te slaan."

Ik draai mijn hoofd met moeite op zij en bevries dan als de huid van mijn wang langs zijn lippen strijkt.

Ik dacht dat hij alweer op zijn eigen plek zat, maar kennelijk niet.
"Wat ben je aan het doen?" Vraagt Thomas aan David. "Maak je geen zorgen, ik steel haar niet weg; ze ligt voor het oprapen."

Pardon? Thomas kleurt naast me rood en ik hou mijn adem in.

"Schat, is alles goed?" "Shit, David laat haar nu los." Thomas probeert David zo ver te krijgen dat hij me loslaat, maar David weigert dat te doen.

Ik voel het bloed uit mijn wangen trekken en dan zie ik alles langzaam zwart voor mijn ogen worden.