Project Fuckboy

Wegmisbruikers 1

Als ik eenmaal de school uit loop staat Thomas mij tot mijn verbazing op te wachten. En tot mijn nog grotere verbazing, wellicht, zit David op de passagiersstoel te roken met het raam open. "Hoi, Olijfje!" Ik kan niet samen met David in een auto zitten, niet na de dag die ik heb gehad. Ik zwaai naar Thomas en loop dan langs de auto, naar de stoep en begin dan de barre tocht naar huis. Het is zeker veertig minuten lopen, maar dat is te doen, als het niet regent.

Thomas start zijn auto en als ik over mijn schouder kijk, rijd hij de hoek om, en achter mij aan. Hij gaat steeds langzamer rijden tot ik sneller loop dan hij rijdt. Kun je dat nog rijden noemen? Misschien is het eerder stilstaan. "Kom, Olijfje, ik breng je wel naar huis." "Nee, bedankt." "Olijfje, met jouw tempo is het zeker een uur lopen, stap je nog in of moet ik je de auto in sleuren?" David gooit zijn peuk mijn kant op en ik ontwijk het smeulende ding door twee stappen opzij te zetten. 

"Als de Cocktail Topper niet wilt, dan moet je dat accepteren en respecteren en van deze ervaring leren." "Zeg, Annie M. G. Schmidt, kun je je bek houden?" "Zulk ongemanierd taalgebruik ben ik helemaal niet van je gewend, Olive." "Je bent wel meer niet van mij gewend." Bijt ik hem nors toe. Hij grijnst en knipoogt. Thomas zet de motor uit en stapt dan uit. Hij pakt mij vast bij mijn schouder en stuurt mij dan de auto in, en duwt tegen mijn schouders tot ik plaats neem op de achterbank. 

"Kijk, was dat nou zo moeilijk?" "Ik kan nu heel hard roepen uit het raam dat je mij ontvoerd hebt." "Dat kan, ik denk niet dat dat heel aardig zou zijn, aangezien je beste vriend dan flink in de problemen kan komen." David kijkt mij even kort aan met een blik die ik niet kan ontcijferen, en steekt dan een nieuwe sigaret op. "Daar gaat David de Vil." "Wat?" "Cruella de Vil? Rookt ook aan één stuk door." "Oh fijn, we zijn in 1961 beland." Ik kijk hem even niet begrijpend aan en hij zucht diep, maar drukt wel zijn sigaret uit, in de palm van zijn hand. Ik kijk vol afgrijzen hoe zijn huid felrood wordt, maar als ik naar David kijk, vertrekt hij geen spier. Ik leun naar voren en het valt mij op dat zijn pupillen enorm verwijd zijn. "Hebben jullie toevallig drugs gebruikt voordat ik de school uit kwam?" David grijnst breed en werpt me een kushandje. Dat bevestigd meteen mijn vermoeden. Als hij bij zijn gezonde verstand was, zou hij dat nooit doen. 

Als ik weer naar achter leun, ruik ik het bewijs ook opeens. Wiet en ik zie een doorzichtig zakje gevuld met wit poeder in het zijvak van de deur liggen. Ergens stelt dit mij onwijs teleur en de paniek giert plots door mijn lichaam. "Thomas stop de auto!" "Waarom?" "Omdat je onder invloed van verslavende substanties niet mag rijden! Wil je dat we met z'n allen verongelukken?" 

Hij lacht alsof hij alle tijd in de wereld heeft en kijkt dan over zijn schouder naar mij. Hij grijnst en knipoogt, zijn aandacht niet meer op de weg gevestigd. "Thomas!" Hij grijnst weer en kijkt dan tot mijn opluchting weer naar voren, om vervolgens door rood te rijden. "Thomas!" David lacht hard en maakt een juichend geluid. Ik wist niet dat ik vandaag zou sterven, maar kennelijk is het moment aangebroken. "Ik snap dat de emoties tijdens trefbal hoog opliepen tussen ons drieën, maar dat is geen reden om ons vervolgens allemaal om zeep te helpen!" Een automobilist rijdt de berm in, om ons te ontwijken en toetert luid. Ik grijp de achterkant van David zijn stoelleuning en klamp me vast. 

Het begint ook nog eens keihard te regenen, wat de situatie nog gevaarlijker maakt. Thomas lacht verrukt en geeft nog meer gas. "Thomas, stop!" Hij joelt en lijkt dan het gaspedaal de vloer in te drukken. Ik schiet naar voren en grijp mij vast zodat ik niet naar achteren word getrokken door mijn gordel, wat half mislukt. Mijn veiligheidsgordel spant zich aan en wurgt mij haast. Thomas joelt luid en geeft een onverwachte ruk aan het stuur. Ik herken onze omgeving niet als ik uit het raam kijk, het zicht vertroebeld door het geweld waarmee de regen met bakken uit de hemel komt. Ik gil als Thomas het weer doet, en begin keihard te vloeken als de jongens lachen. 

Thomas begint dan zelf ook te vloeken en lijkt dan een iets helderder hoofd te krijgen. We zien een tegenligger die op ons afkomt, de koplampen twee witte bollen in het vooruit, en Thomas brult iets wat ik niet kan verstaan. "Kut! Ik heb geen grip meer op het stuur." "Thomas doe je gordel om!" David roept iets wat ik ook niet kan verstaan. Ik kan alleen nog maar in afgrijzen naar de auto die ons luid toeterend tegemoet rijdt, staren. 

Thomas vloekt weer luid en de regen, hoe is het mogelijk, begint nog harder te vallen en het is haast onmogelijk om ook nog maar iets anders te horen. Ik gil weer als de auto nu merkbaar niet meer te besturen is, en over het wegdek glibbert. De auto tegenover ons komt steeds dichterbij en ik grijp Thomas zijn arm vast. David trekt aan mijn arm en duwt mij naar achter, tegen de achterbank aan. Zijn hand ligt op mijn knie, en ik sluit mijn ogen. Ik hoor nog twee keer luid gevloek voordat we tegen iets aanrijden met grote vaart en tot stilstand komen. 

Ik word tegen de zijkant van de auto aan geslingerd en het voelt alsof mijn ribben zich in mijn longen boren. Mijn hand grijpt zich vast in paniek en ik probeer mij tegen de kracht van onze impact te verzetten, maar reageer te sloom en knal met mijn hoofd tegen het raam. Er klinkt glasgerinkel en een steek in mijn slaap. 

Het lijkt alsof we nog eens ergens tegen aanrijden en ik stoot nog een keer mijn hoofd, dit keer het bewustzijn verliezend. 

A/n

Ik zal snel verder schrijven aan het tweede deel van dit hoofdstuk/het volgende hoofdstuk en verwacht die update/dat hoofdstuk dan ook snel en spoedig!

David heette eerst James, maar ik was toch geen fan van de naam en heb die aangepast. Er is een kans dat James-David nog een andere naam krijgt, maar ik moet zeggen dat ik David iets beter vind. Mijn eerste kleuter kus krijg ik van een jongen genaamd David, misschien heeft het daarmee te maken. 

Veel sterkte en succes toegewenst aan degene die in de aankomende twee weken een tentamenweek of een toetsweek, of gewoon school hebben!

X,

Fleeingpeanuts