Mafya'nın Tatlı Belası (DÜZENLENİYOR)

20. Bölüm "Hiçbir Şey"

~Alya

Gözlerimi açtığımda fazla ağrım yoktu sabaha göre. İlaç içtiğim için biraz ağrılarım geçmişti. Pencereden gördüğüm kadarıyla hava kararmıştı. Merdivenlerden indim. Kimse yoktu. Demir neredeydi ki? Hemen telefonu elime alıp Demir'i aradım.

Çaldı.
Çaldı.
Çaldı
Çaldı.
Tam kapatacakken açtı.

"Efendim Alya?" dedi açar açmaz.

"Şey... evde yoktun da merak..." sözümü kesen Demir değildi. Bir kız sesiydi.

"Demir nerede kaldın?" diyordu. Demir bir kızla birlikteydi yine. Gözlerim doldu.

"Alya şimdi işim var. Gece gelmem bekleme, görüşürüz." dedi ve kapattı. Kalbime bir ağrı girmişti. Daha fazla içeri de dayanamadım ve evden çıktım, büyük kapıdan geçemedim.

"Açar mısınız kapıyı?" dedim.

"Demir Bey'in kesin talimatı var, çıkamazsınız." dedi araladından biri.

"Demir Bey'in haberi var açın." dedim. Yalan söylemezsem açmayacaklardı. Kapı açıldı ve hemen çıktım. Artık Demir Bey'di benim için. Yoldan bir taksi durdum ve Umut'un evinin adresini verdim. Madem o kızlarla yatıyordu bende Umut'la kalırdım.

Eve geldiğim de hemen merdivenlerden çıktım. Kapının önüne gelince zili çaldım. Biraz bekledikten sonra Umut kapıyı açtı.

"Alya! Ne oldu?" dedi kapıyı açar açmaz.

"İçeri davet etmeyecek misin?" dedim.

"Ne demek ev senin, gir." dedi. İçeri girdim. Oturma odasına geçtim. Tekli koltukların birine oturdum.

"Kahve ister misin?" dedi.

"İyi olur." dedim.

"Orta şekerli hemen geliyor." dedi. Unutmamıştı. 4 sene boyunca unutmamıştı.

"Unutmamışsın." dedim bende arkasından mutfağa girerken.

"Mümkün mü unutmak civciv?" dedi.

"Sende haklısın tabi bende seninkisini unutmadım." dedim.

"Vay nasıl içiyorum peki?" dedi.

"Ağzınla diye espri yapardım da neyse. Az şekerli cınım." dedim.

"Birincisi espri berbattı. İkincisi doğru hatırlıyorsun." dedi.

"Eee hergün akşam kim sana kahve yapıyordu?" dedim. Umut her gün bize gelirdi ve kahve içmeden de gitmezdi.

"Kahveni özlemişim be civciv." dedi.

"İyi o zaman kenara kay da kahveyi ben yapayım." dedim. Umut kenara kaydığında tüpün karşısına geçtim ve kahveleri yapmaya başladım.

                                        ✾

"Sen ciddi misin? O kadar kahveyi üstüne döktün ha, bir de okulda." dedi ve gülmeye başladı.

"Evet ya herkesin içinde rezil olmuştum." dedim. Umut'a üniversitede yaşadığımız olayları anlatıyordum.

"Aaa ben şeyi unuttum. Yanımda kıyafet getirmedim ve yarın dersim var. Mira'ya söyleyeyim de sabah getirsin bana." dedim telefonumu açarken.

"Ne gerek var ben seni eve götürüm." dedi Umut.

"He gülüm he bir de onunla uğraşamam. Mira ne güne duruyor, getirir işte." dedim. Demir beni gördüğünde iyi olmazdı. Telefonu açtım ve Mira'yı aradım. Açtı ve hapörlere verdim.