Bizim Molekül

B.M 6

"Bunlar moda bir kere !"diye cırladım.
Gitmek istemiyorum kardeşim zorla mı?Ayrıca okuduğun onca moda dergisinin içinde ne var acaba ?

Bunu sesli söylesene cici kız

Arkamdan helva kavurasın diye mi iç ses ?

"Terlik bu sefer popona gelmez ona göre" Oflayarak ayağa kalktım .Her seferinde dediğini yaptırıyordu mübarek !Birde şu beş liralık terlik yüzünden .Bir gün bu terliklerin hepsini Yakıp Aras 'a yakan top niyetine atacaktım .Hem terkiklerden hemde Aras 'ın o cenabet yüzünden kurtulurum.

"Yanında duran terliği ver !" Önce at, sonra ver mi ?Ciddi misin anne ?Ölsemde vermem onu sana .

"Üzgünüm suç aletlerine dokunamıyorum "

"Suç aletleri sana dokunur ama !" Diye sol ayağındaki terliği çıkardı annem . Bitch terlik .

"Zor kullanmaya gerek yok annecik !" Diyerek terliği nazikçe uzattım  . Annem dışarı çıkınca dolabın karşısına geçip kot pantolon ile ile üstü beyaz tişörtümü üstüme geçirdim .Saçımı gelişi güzel mısır örgü ördükten sonra spor ayakkabılarımı ayağıma geçirip aşağı indim .

"Remzi bizi Alışveriş merkezine götür" Annem beni görünce remzi amcaya seslendi .Remzi amca başı ile onayladıktan sonra arabayı çalıştırdı .
Bizde arabaya binince alışveriş merkezine doğru yola çıktık.

                          ⭐

"Anne beni buraya sokma ya !"

"Yürüsene kız !" Annem beni kolumdan çekiştirip kapıya biraz daha yaklaştırdı.Sevmiyorum kardeşim alışveriş merkezlerini !Zorla mı?"O beton yığınına girmeyeceğim"
Bu dediklerimin annemin ana yüreğinin ortasına isabet etmesini istiyordum ama galiba atış yeteneğim çok kötüydü .

"Kız sen buraya neden girmiyiyorsun"

"Anne burası çok pahalı başka bir yere gidelim !"dediğimde annem bana bön bön bakmaya başladı .

"Ne işin var senin parayla? Beğendiğini alacaksın sen !" Sanki para bize gökten zembille yağıyordu da.Ayrıca ben asla o ellerinde 10 kiloluk poşetlerle gezen şımarık kızlar gibi olamazdım.

"Anne ben tutumlu bir insanım !"

"Melisa yemin ederim bu 10 cm 'lik topukluları burada çıkarıp kafana fırlatırım!" Oflayarak içeri girdim .Tutumlu olmak suçsa öldür beni kadın !Bu topuklu ayakkabıyı icat eden kişiyi bulup ebesine kadar sövmek istiyordum şu an .Annem gördüğü ilk mağazaya dalarken peşinden beni de sürükledi tabi .Mağazanın vitrininde gördüğüm siyah dar ,dizimin bir karış yukarısında olan elbiseyi alarak anneme gösterdim .Gözlerini devirdi ve elindeki elbiseyi bana uzattı .Elbise dantel işlemeli gece mavisi renginde ,dizin bir karış üstünde piliseli bir elbiseydi.Elbise çok güzeldi güzel olmasına ama ben bu elbisenin içinde emanet gibi dururdum.  "Al bunu dene !" Başımı salladım "Anne ben bunun içinde emanet gibi dururum " Oflayarak gözlerini devirdi ."Hadi Meksika birazcık kadın olmayı dene !"Az önce annemin bana göz devirdiği gibi bende anneme giz devirdim .Göz devirmeyi icat eden amaca .Birgün sana külçe külçe altınlarla gelicem.Kabine girip üstümdekileri çıkardıktan sonra elbiseyi üzerime geçirdim ve kalbinden çıktım .

"Oldu mu anne ?" Annem beni söyle bir süzdükten sonra yüzünde bir gülümseme belirdi .

"Harika olmuşsun Mel ."

"Yani artık çıkarabilirim "

"Birazcık kadın ol !Şimdi buna uygun ayakkabı alıcaz " Annem ayakkabı bakmaya gittiğinde bende aynadan kendime baktım.Çok ta kötü olmamıştım aslında .Hatta ben güzel olmuştum .