fly like a bird //2seok

1// sparrow

Seokjin, siyah saçlarına nazaran beyaz olan üşümüş ellerine baktı. Nefes aldığı havayı görebiliyordu. Parmakları önündeki çime resimler çizerken sol elini arka cebine attı.

Parmaksız, koyu yeşil eldivenlerini ellerine geçirirken düşüncelerinde boğulmamak için aklına iyi bir fikir geldi.

Yanındaki adamı dürttü, gereksiz bir heyecanla söyledi:

"Bak!"

Birkaç metre ötelerini gösterdi.

"Bu gördüğün serçe kuşu. İnsanlar ve diğer etkenler onlara zarar vermediği sürece yaklaşık 20- 25 yıl yaşayabiliyorlar ve gerçekten çok güzeller."

Adam cevap vermedi. Siyah saçlı olan, sağ tarafındakine ufak bir bakış attı. Adamın onu duymuş olabileceğinden şüpheliydi.

Yumuşak bir hareketle adamın omzunu dürttü.
Adam, kulağındaki kulaklığı çıkarıp yanındakine merakla ama bir o kadar da ifadesiz şekilde bakmaya başladı.

"Serçe diyorum. Bak, şurada gördüğün kahverengi, gri tüyleri olan! Gerdanındaki siyah lekeyi göz önünde bulundurarak erkek olduğunu tahmin ediyorum."

Adam cevap vermedi. Seokjin, bozuntuya vermeyerek devam etti.

"Biliyor musun, edebiyatta serçeleri konu ettikleri çok şiir var."

Seokjin'in, serçeleri gereğinden fazla heyecanlı anlatması ortamda gergin bir hava oluşturuyordu.

Alaycı bir kahkaha atarak devam etti:

"Gözyaşı dökünce öldükleriyle ilgili falan. Her şeyi aşka bağladıkları gibi tahmin edebileceğin gibi bunu da bağlamışlar. Öyle bir şey yok tabii. İnsanların yanlış bildiği şeylerden sadece bir tanesi bu da. Kuşların duygusal nedenlerden ağlamayacakları çok bariz halbuki."

Siyah saçlı, adamın hiçbir tepki vermemesini direkt konuya dalmasına vurdu. Yüzüne samimi gülümsemesini takınıp elini adama uzattı.

"Serçelerden konuya girmek sanırım biraz garipti, özür dilerim."

İnsan sevgisini ve cana yakınlığını gösterecek samimilikte güldü.

"Merhaba, ben Jin!"

Adam cevap vermedi. Kucağında bağladığı ellerini çözüp ayaklandı.

Siyah saçlıyı havada kalmış eliyle ve çok sevdiği serçelerle baş başa bıraktı.

✿