Zor Mafya

''SADAKAT''

-Bu gece benim dünyam sensin teşekkür ederim, ilk aşkımda son aşkımda sen olduğun için.seni seviyorum... Biliyor musun ben hep yarım dım, ama şimdi dolunay kadar, güneş kadar, dünya kadar,gökyüzü kadar  bütünüz canım.

Son sözleri bu oldu ve kendini yere bıraktı.

-Üzgünüm,ama artık bu rüyadan uyanma vakti geldi.

Baranı tutup zorla da olsa kollarının altından tutup koltuğa yatırdım öylece bırakıp koşarak merdivenlerden çıktım,Baran'ın odasının kapısını açıp içeri girdim. gardırop'un kapağını kaydırıp kıyafetlerin ardındaki kasayı buldum.gömleklerinin arasına özenle saklanıp korunmuştu.

üzerinde sayılı tuşlar vardı, lanet olsun öylece kapalı duracak değildi ya, birde istersen kapağı da açık olsun.

düşünmeye başladım evet,evet bu şifre ne olabilirdi,

Baran'ın doğduğu tarih mi?,bir dakika Baran hangi tarihte doğmuştu ya,benim doğum tarihim de değildi. çıkma tarihimiz diyeceğim ama biz hiç sevgili olmadık ki.

rastgele her tuşu denedim ama olmadı.

sonra yandaki anahtar kilidi olan yeri gözüme kestirdim.Tabi ya anahtar daha kolay olmalı.

Baran'ın odasından başlayarak her yeri didik didik aradım yoktu.

Bakılmadık çekmece,dolap kalmadı,hiçbir yerde yoktu.,

Baran'ın üstünü aramaya gittim,yerde öylece yatıyordu,diz çöküp ceplerini kurcaladım.

Baran'ın üstünde de yoktu ''Allah kahretsin,nerede bu lanet olası anahtarlar,sanki yer yarıldı da yerin dibine girdi''.

Baran'ı öylece  bırakmak istemiyordum,topuklu ayakkabılarımı çıkarıp Baran'ı yatırdım sonrasında koltuğun bir ucuna dekoratif yastığı koyup başını düzelttim. eğilip kalbine kulağımı koydum ve kalp atışını dinledim.''oh şükürler olsun normaldi''. gitmeden önce Baran'ın dudağına küçük bir buse kondurdum.

-Seni şimdiden özledim.

Bulamayacağımı anlamıştım,hem vaktim yoktu şimdiden iki saat geçmişti,odama gidip üstümü değiştirdim rahat bir pantolon ve üstüne salaş bir bluz giymeyi tercih ettim,spor ayakkabılarımı giydikten sonra makyaj masamın önündeki sandalyeden kalkarken kalçamı masanın kenarına çarpmamla kolyelerimi koyduğum takı kutusu yere düştü.kapağı açılıp kolyeler etrafa yayıldı. alelacele toplayıp kutuya tıkıştırdım. Baran'ın verdiği kolye takı kutusuna koyarken gözüme ilişti.

elime alıp boynuma takacaktım ki açılmış olan kapağını gördüm kolyeyi elime alır almaz içindeki anahtar yere düştü.

-İşte sonunda buldum.

tekrar Baran'ın odasına gittim ve aceleyle kasayı açtım içinde yüklü miktarda para,önemli belgeler,tapular ve sözleşmeler haricinde bir mektup gördüm,işte aradığım şey buydu.

elime aldım ve katlayıp ceketimin cebine koydum,sonrasında her ihtimale karşı Baran'ın kasaya koyduğu tabancayı alıp belime koydum ve kasanın kapağını kapattım.

Babamı arayıp,

-Sonunda istediğin oldu baba gelmek üzereyim.

dedim.

evin bahçe kapısından çıktığımda Burak beni kapıda bekliyordu kolumdan tuttu ve birlikte koşmaya başladık.

Babamı arayıp müjdeli haberi vermiştim babam kurtulmuştu belki de ama ben ölmüştüm,ve hayatım boyunca kaçarak,sürekli şehir değiştirerek yaşayacaktım.