Friend

57. bölüm

Güne bu lanet olası şeylerle başlamak ne güzel değil mi? Dün kimseyle konuşmadan odandan dışarı adı atmadan geçirmiştim. Çıkamazdımda zaten öyle bir şey yapacağım mecalim yoktu.

Ne bekliyordunuz salya sümük ağladıktan sonra mutlu görünmemi mi? Kafam karman çorman yün yumağı gibiyken beynimdeki kedi onu daha da karıştırıyordu. Aptal bir kedi. Ediz'e benzeyen maviş bir kedi. Aptal Ediz'e benzeyen bir kedi. Aptal Ediz.

Zombiler benim yanımda halt etmiş. O kadar bitik görünüyordum ki. Evdekilerin koşarak benden uzaklaşmaması bir mucizeydi. Dünden beri herkesi terslemiştim. Melis'i , Bora'yı , Ayaz'ı , anne babamı bile. Getirdikleri yemekleri yemiyordum , kızmamışlardı. Hastalığımı bahane edip istediğimi söylemiştim. Ne yapayım sinirimi böyle atıyorum.

Ediz ne aradı ne mesaj attı. Ben de aynısını yaptım. Benim tek farkım dakika başı telefonumu kontrol etmekti. Hatta bir ara gizli numaradan aramayı düşündüysemde içimdeki mantıklı Derin hep kollarını önüme siper ederek buna engel oluyordu. Tekrar tekrar yazdığı notu okudum.

Civcivim , ah bu tabir sana fazlamı yakıştı ne? Tamam tamam şuan her iddiasına girerim çatık kaşlarınla bakıyorsun nota. Elveda notu gibi oldu sanırım. Neyse asıl konuya gelelim , Ihm az önce beni patojen aradı. (Ah bu adamdan nefret ediyorum.) Sanya'yı İstanbul turuna çıkarmam gerekiyormuş. Şimdi sinirden kendinden geçiyorsun biliyorum sakin ol. Ben sadece bekleyeceğim , o da rehberle beraber gezecek. Yani yakınlık yok. Gelelim seni neden uyandırmadığıma , civciv fazla güzel uyuyorsun , gözlerin yarı açık oluyor bazen , birde dudakların aralık oluyor. Uyurken sürekli limon yemiş gibi yüzünü buruşturup mırıldanıyorsun. İzlemek ne kadar zevkli tahmin bile edemezsin. Sabah en az on beş dakika seni izledim. Şimdi üzülerek gitmek zorundayım. Seni seviyorum civciv.

Notta yazanlar bunlardı , her okuduğumda ağlıyorum ama hep kendimi haklı çıkaracak yönler buluyordum. Bencilim. Bilmiyorum ama haklı yönlerim hep çıkıyor.

"Çağrı gelecek birazdan karşısına böyle mi çıkacaksın?" Omuz silkmekle yetindim Melis'in söylediğiyle. Hücrelerim bile hareket etmemi istemiyordu sızlıyordu sanki her yerim. Hasta olmak bitkisel hayata girmekle aynı sanki.

"Saçmalama hem Zülal'de gelecek. Yengem senin nasıl arkadaşların var demesin." dedi. Sorar bakışlarımı ona çevirip "Yengem?"dedim. Dolabıma yönelip kıyafetlerimi karıştırırken omzunun üzerinden bana baktı. "Ben sana anlatmadım mı?"

Başımı iki yana salladığımda ellerini birbirine vurup hevesle yanıma geldi. Ayaklarımı altıma alıp ona oturması için yer bıraktım. Ayaklarını altına alıp ellerini yanaklarına koydu. "Ayh abimin yavuklusu." deyip kahkaha attığında beni de güldürebilmişti. Yavuklu nedir ya? İç çektikten sonra konuşmaya devam etti "Abimin anlata anlata bitiremediği Zülal bugün o da geliyor. Şey ıhm...böyle kıvırcık saçlı , kahverengi gözlü çok şirin bir kızmış."

Güldüm. "Desene 007 Görümce Melis iş başında." dediklerimle kahkaha attıktan sonra "Tam canım ne sandın. Öyle benim abimin sevgilisi olmak her kıza nasip olmaz." deyip sırtını dikleştirdi.

"Bilmez miyim?" dediğinde ikimizde gülmeye başlamıştık. Ediz kafadan bacaklısını bile unutmuştum. Kısa süreliğine.

"Hadi hadi. Yata yata büyüttün , giyin bari seni emo gibi görmesinler." dedi. Emo? Siyahlara bürünen göz altları mosmor olan kızlar emo olmaz bi kre hıh. .s.s.

Dolaba gidip kıyafetlerimi karıştırmaya başladı. "Şunu giy." deyip yarım kol bebe yaka elbiseyi attı kafama. Biran görüş alanım kapansada elbiseyi kafamdan çekince dünyaya geri döndüm. Ah kafam zonkluyor , hatayım , ölüyom diyorum insafsız vicdansız nomıssız. Yeter ses kes.