Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Herkes ders de olduğu için şanslıydım. Genellikle geceleri gittiğim Mızmız Myrtle'ın tuvaletine ilerlemeye başladım. Tuvalete vardığımda hemen içeriye girip sondaki kabine doğru yürüdüm. Kabinin kapısını açtığımda rahatlamayla gelen büyük bir nefes verdim. İşte buradaydı, kimse bulmamıştı. Kazanın kapağını açtım ve kitaptaki talimatları hatırlamaya başladım. 'Kökü üçe bölün ve tek tek kazana atıp gerekli kelimeleri söyleyin.' Elimdeki kökü üçe böldüm ve gerekli kelimeleri söylemeye başladım. ''Confirma me magis.'' Kazana attığım kökler sözleri söyledikten sonra alev aldı ve yavaşça dibe batmaya başladı. Kazana baktığımda iksirin yavaşça azalmaya başladığını gördüm. Sonunda azalması durdu ve içinde sadece bir kepçelik iksir kaldı. Kazanın yanındaki kepçeyi aldım ve içinde kalan iksirle doldurdum. Artık her şey değişecekti. Senelerdir araştırdığım iksiri sonunda tamamlamıştım. Kepçeyi ağızıma yaklaştırdım ve içindeki iksiri tek seferde içtim. Tadı güzeldi. Sonra midemde karıncalanmalar başladı. Tuvaletten çıktım ve boş koridorlarda ilerlemeye başladım. Bir an başım döndü ve gözüm karardı. Son gördüğüm şey yan yatan koridordu.
Draco'nun Ağızından
Sabah uyandığımda ilk gördüğüm kişi Pansy'di. ''Günaydın uykucu.'' dediğinde güldüm. ''Sana da günaydın Pansy.'' ''Kendini nasıl hissediyorsun?'' ''Gayet iyi.'' dediğimde gülümsedi. ''Buna sevindim.'' dedi ve ayağa kalktı. ''Ben gitsem iyi olur, derse geç kalacağım.'' dediğinde hemen koluna yapıştım. ''Bekle.'' dediğimde tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu. ''Evet?'' ''Şey, Hermione nasıl?'' dediğimde küçük bir kahkaha attı. ''Ah siz aşıklar. O gayet iyi.'' dediğinde şaşırmıştım. Buradan çok üzgün ve öfkeli ayrılmıştı. ''Ama o, yani biz...'' ''Biliyorum. Bana her şeyi anlattı Draco. Gerçekten bir odunsun. İlk önce kızı öpüyorsun, ardından biz olamayız diyorsun.'' dediğinde sinirlenmiştim. ''Nedenlerim var Pansy, bunu sende biliyorsun.'' dediğimde sustu. ''Biliyorum, üzgünüm.'' dedi ve bana sarıldı. ''Bir uzaklaşıp bir yakınlaşıp Hermione'nin kafasını karıştırma. Onu üzme.'' dedi ve benden ayrıldı. ''Neyse, bunları sonra konuşuruz. Cidden geç kaldım.'' dedi ve reviri terk etti.
Yine tek başıma kalmıştım. Baş ucumdaki masadan bir kitap alıp okumaya başladım. Fazla ilgimi çekmemişti ama başka bir seçeneğim olmadığı için okumaya devam ettim. Madam Pomfrey yanıma geldi ve ''Bugün kendinizi nasıl hissediyorsunuz?'' diye sordu. ''Gayet iyiyim, ne zaman çıkabilirim?'' diye sorduğumda gülümsedi ve omzumdaki sargıyı çıkarmaya başladı. ''Sargınızı değiştirip kolunuzu askıya alacağım, ardından çıkabilirsiniz. Askınızı çıkarmamak şartıyla tabii.'' dediğinde onu başımla onayladım. Sonunda can sıkıntısından kurtulacaktım.
Madam'ın omzumla işi bitince yataktan kalkıp kapıya ilerlemeye başladım. Kapıyı açar açmaz biri hızla içeriye girince sendelemiştim. Bu Cormac McLaggen'dı ve kucağındaki de......Hermione. McLaggen onu yatağa yatırdığında bende hızla yanlarına gittim. Madam McLaggen'a dönüp ''Ona ne oldu?'' diye sorduğunda bende cevabı bekliyordum. ''Onu koridorda yerde yatarken gördüm ve alıp buraya getirdim.'' ''Tamam Bay McLaggen çıkabilirsiniz.'' dedi ve bana döndü. ''Sizde Bay Malfoy.'' dediğinde kafamı hızla 'hayır' anlamında salladım. ''Bu sefer olmaz. Burada onu bekleyeceğim.'' dediğimde derin bir offf çekmişti. ''Peki, ama odanın diğer tarafında.'' dediğinde başımla onayladım ve yataktan uzaklaşıp duvarın oraya ilerledim.
Madam yatağın etrafındaki perdeleri kapattı ve kontrole başladı. Saniyeler dakikaları kovalarken beklemekten delirmeye başlamıştım. Hermione'nin kulağımı dolduran acıdan inlemeleri de hiç yardımcı olmuyordu. Delirmemi engelleyense Madam'ın perdeleri açmasıydı. Hızla yatağa ilerleyip yanındaki sandalyeye oturdum ve onu incelemeye başladım. Başında beyaz bir sargı vardı. Madam Pomfrey'e dönüp ''Onun nesi var?'' diye sorduğumda ''Sadece bayılmış ve kafasını vurmuş. Yediği yada içtiği bir şey dokunmuş.'' dediğinde tekrar Hermione'ye döndüm ve uzanıp elini tuttum.
O sırada ayak sesleri duyup arkama döndüm. Potter, Pansy, Weasley ve kız kardeşi koşarak yatağın başına geldiklerinde kaşlarımı çatıp onlara döndüm. ''Sessiz olsanıza, uyuyor.'' dediğimde Potter ve Weasley şaşkınca bana bakıyorlardı. Pansy ve diğer Weasley ise gülüyordu. ''Cormac her şeyi anlattı, durumu nasıl?'' ''İyi Potter. Madam Pomfrey yediği yada içtiği bir şeyin dokunduğunu söyledi.'' ''Peki ya kafasındaki sargı?'' diye sorduğunda Weasley'e döndüm. ''Bayıldığında kafasını vurmuş.'' ''Hepimiz aynı şeyleri yedik. Bize niye bir şey olmadı?'' ''Belki bir şeye alerjisi vardır.'' ''Hayır, hiçbir şeye alerjisi yok.'' Hepsi sürekli konuşuyordu. Sonunda dayanamadım.
''Kesin sesinizi, onu uyandıracaksınız!'' dediğimde hepsi susup bana bakmaya başlamıştı. Sessizliği bozan Weasley oldu. ''Biz onun arkadaşlarıyız. Sen nesi oluyorsun da bize karışıyorsun?'' dediğinde öylece kalakaldım. Doğru söylüyordu. Ben onun nesi oluyordum? ''A-arkadaşım.'' Hermione'ye döndüğümde bana gülümsediğini gördüm.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''İyi misin? Bir yerin ağrıyor mu? Madam Pomfrey'i çağırayım mı?'' ''Sakin ol Draco, onu yoracaksın.'' ''Önemli değil Pansy. İyiyim Draco. Sadece başım ağrıyor.'' dediğinde rahatlamıştım. Madam Pomfrey yanımıza gelip söylenmeye başladı. ''Bu ne kalabalık. Herkes dışarıya. Bu sefer sizde Bay Malfoy, itiraz istemiyorum.'' dediğinde yavaşça sandalyemden kalktım. Diğerleri çıkmıştı, bir tek ben kalmıştım. ''Kendine dikkat et Hermione.'' dediğimde bana gülümsedi. ''Sende Draco.'' dediğinde bende ona gülümsedim ve kapıya ilerleyip revirden çıktım.
*Yeni bölümle karşınızdayım.
Size bir soru. Sizce Hermione ne iksiri yaptı? Cevaplarınızı bekliyorum.
