Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
*Kafanız karışmasın diye bir açıklama yapmak istiyorum. Final bölümünde tarih 2021'di. Şu anda o tarihten 27 sene sonrasına gidiyoruz. Yani savaştan 50 sene sonrasına. Keyifli okumalar.*
2 Mayıs 2048
Lily'nin Ağızından
Burnuma gelen güzel kokularla uyanırken yavaşça ve dikkatlice yataktan kalktım. Bu sabah da diğer sabahlar gibi mide bulantılarıyla başlamadığı için mutluydum. Büyük geceliğimi yavaşça çıkarttım ve onun yerine annemin hediye ettiği ve bana hamileyken giydiği yeşil hamile elbisesini giydim. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı taradım ve açık bırakıp odamdan çıktım. Merdivenleri dikkatle inerken beni uyandıran tatlı koku hala burnuma geliyordu. Mutfağın önüne geldiğimde yoğunlaşan tatlı kokuya küçük gürültülerde eklenmişti şimdi.
Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.
Mutfak kapısının eşiğinden içeriye baktığımda gülümsemeden edemedim. Peter ve June kahvaltı hazırlamışlardı. June sofrayı kurarken Peter'da krep yapıyordu. June Peter'ın omuzundan ocağa bakıp ofladı. "Baba daha hızlı çevir, yakacaksın." dediğinde Peter ofladı. "Çok bilmiş seni. Hiç bir şey olmaz onlara. Bak şimdi nasıl hızlı çeviriyorum." dedi ve tavayı eline aldı. Tavayı hızla ileri geri salladı ve sonuç aşırı komik oldu. Tava kopup yeri boylarken sap Peter'ın elinde kalmıştı. Daha fazla dayanamayıp kahkahayı bastığımda ikisi de bana döndü. Ve bir anda mutfağı üçümüzün kahkahaları doldurdu.
Peter yanıma geldi ve hemen koluma girip beni masanın etrafındaki sandalyelerden birine oturttu. "Tatlım kendini yormamalısın." dediğinde ofladım. "Daha dört aylık hamileyim Peter, sakin ol. Ayrıca sen kendini yorma. Bütün gücünü tavayı fırlatmakta kullandın." dediğimde June büyük bir kahkaha atmıştı. Peter'ın yüzü düştüğünde gülümsedim ve onu taktığı mutfak önlüğünden tutup kendime çektim. Dudaklarına küçük bir öpücük kondurduğumda eski neşesi yerine gelmişti. "Sana kahvaltı hazırlıyorduk ama elime yüzüme bulaştırdım." June "Evet." diyerek onu onaylarken ben gözlerimi devirdim. "Çok güzel görünüyor sevgilim. Çok güzel de kokuyor. Beni uyandıracak kadar hem de." dediğimde June'a dönüp 'Gördün mü?' bakışını attı.
Ardından bana dönüp gülümsedi. "Madem kokusunu beğendin o zaman tadını da beğenirsin. Hadi seni doyuralım. Hem bugün diğerleriyle buluşacağız, hızlı olsak iyi olur." dediğinde onu başımla onayladım ve iştahla masaya dönüp tabağımı doldurmaya başladım. Peter'da karşıma geçip oturdu. June ise çayları doldurup yanıma oturdu. "Bütün övgüyü babam aldı, bu haksızlık. Fikir benden çıkmıştı." dediğimde onu kendime çekip kızıl saçlarından öptüm. "Ellerine sağlık canım kızım benim. Zaten fikrin senden çıktığını anlamıştım." dediğimde Peter "Hey!" dedi ve biz gülmeye başladık.
Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.
