DAMAGE

The call

Πλευρά Spencer

"Καλό βράδυ ομορφόπαιδο" μου είπε η Garcia και μπήκε στο αυτοκίνητο της.

Προχώρησα προς το σημείο που ήταν το δικό μου και μπήκα μεσα.

Στάθηκα λίγα δευτερόλεπτα κοιτώντας τα φώτα του δρόμου μπροστά μου. Τέντωσα τα χερια μου στο τιμόνι, πηρα μια βαθιά ανάσα και τότε στο μυαλό μου ήρθε η Marina..

Πλευρά Marinas

Η ώρα περνούσε και το καλό είναι ότι περνούσε ευχάριστα! Είχα καιρο να νιώσω τόσο άνετα και ωραια, να νιώσω ότι ειμαι μια φυσιολογική 22χρονη κοπέλα που έχει ζωή.

"Τι ώρα πήγε ρε συ;" με ρώτησε η Sophie ψάχνοντας το κινητό της μεσα στην τσάντα της. Ας είμαστε ειλικρινής.. Δεν θα το έβρισκε ποτε με τόσα πραγματα που κουβαλάει.

Κοίταξα το ρολόι στο χέρι μου. 12:05.

"12 και κάτι.. Γιατί;" ρωτησα

"Εχω σχολή αυριο πρωί ρε συ, πρέπει να πάω εχω να παραδώσω εργασία δεν την εκανα τζάμπα τρεις μέρες." Είπε και ταυτόχρονα σηκώθηκε.
Δεν θελω να πάω σπιτι εχω ορεξη για ένα ακομα Bacardi να πω την αληθεια.

Σταμάτησε μόλις είδε πως εγώ δεν εκανα καμία κίνηση να σηκωθω.

"Θες μήπως να σου βάλω και το μπουφάν σου;" είπε χαμογελώντας στραβά.

"Εμ, νομιζω πως θα κάτσω να πηω ένα ακόμη ποτό λίγο.. Πήγαινε θα παρω ταξί." Ειπα και εκανα νόημα στην κοπέλα του bar να έρθει.

"Εισαι σιγουρη;" με ρώτησε η Sophie ενώ πλέον στεκοταν έτοιμη να φύγει.

"Ναι πήγαινε" ειπα και εκείνη με φίλησε στο μάγουλο και τότε πήγε προς την έξοδο του μαγαζιού.

Η σερβιτόρα στάθηκε χαμογελώντας και πριν προλάβει να πει κάτι παρηγγειλα ένα ακομα ρούμι.

Άρχισα να σκεφτομαι, τι να έκανε ο Spencer..; Είχαμε να μιλήσουμε από χθες το μεσημέρι.. Θα ήθελα πολυ να τον παρω τηλέφωνο να τον ρωτήσω πως είναι, τι κάνει, αν όλα πήγαν καλα σημερα αλλά δεν θελω να ειμαι ενοχλητική. Μιλαμε στο τηλέφωνο ναι, απλά-δεν ξερω..
Η σερβιτόρα αφήνοντας το ποτήρι με το ποτό με εβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Όλα καλα;" με ρώτησε κοιτώντας με στα μάτια.
Της χαμογέλασα αλλά ειμαι σιγουρη πως ήταν πιο ψεύτικο και από φτηνή περούκα.

Με κοίταξε και χαμογέλασε λοξά και τότε ένας μεγάλος αναστεναγμός μου βγήκε και άρπαξα το ποτήρι με το ρούμι πίνοντας μια γουλιά.

"Τηλεφώνησε του!" Μου είπε εκείνη και μετά πήγε πιο δίπλα σε ένα άλλο πελάτη που ήθελε να παραγγείλει.

Στάθηκα ακίνητη για λίγο.. Με το ποτήρι στα χερια, με το βλέμμα χαμένο στα ράφια που ήταν πισω από το bar γεμάτο με μπουκάλια. Έσφιξα τα μάτια μου και ασυνείδητα έσφιξα και τα δόντια μου τόσο δυνατά που ένιωσα έναν πόνο μέχρι τα αυτιά μου..

Ακούμπησα το ποτήρι και έβαλα το χέρι μου στην τζεπη του τζιν, βγάζοντας το κινητό μου.

Δεν το σκέφτηκα πολυ και αμέσως μπήκα στην επαφές πατώντας το νούμερο του Spencer.

Καλούσε.

Πλευρά Spencer

Μόλις έφτασα εξω από το σπιτι. Εκανα μερικές βόλτες αφού δεν ήθελα να πάω σπιτι κατεύθειαν. Δεν σκεφτόμουν πολλά κατά την διάρκεια της βραδινής μου βόλτας παρά μόνο εκείνη.
Μακαρι να είχα το θάρρος να της τηλεφωνήσω, να είχα το θάρρος να της μιλούσα περισσότερο και ακομα καλύτερο θα ήταν αν είχα το θάρρος να της έλεγα όσα σκεφτομαι για κεινη, ότι κάθε φορά που το μυαλό μου δεν περιστρέφεται από δολοφόνους, νούμερα, έρευνες και φασαρίες σκεφτομαι μονάχα εκείνη και το χαμόγελο της.

Βγηκα από το αυτοκίνητο. Το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει αρκετά..
Κλείδωσα το αυτοκίνητο και εκανα ένα βήμα προς την πορτα της αυλής όταν το κινητό στην τσέπη της καμπαρτινας μου δονιστηκε. Ξανα δονιστηκε και τότε άρχισα να ψαχουλεύω να το πιάσω.

Η Marina. Με πέρνει τηλέφωνο η Marina! Νιωθω ξαφνικά το αίμα στις φλέβες μου να κυλά σε πιο γρήγορους ρυθμούς και το άγχος μου να αγγίζει το 100! Κοίταξα γύρω μου λες και συνέβαινε κάτι κακο, τα δάχτυλο μου έτρεμε μέχρι μου τελικά εκανα την κίνηση και το σήκωσα.

Μουσική.

"Spencer;" η φωνή της ακούγεται καθαρά.

"Γεια σου Marina" ειπα ενώ ακομα στεκόμουν εξω από το σπιτι μου.

"Πως εισαι;" με ρώτησε ως συνήθως

"Μ-μια χαρα Marina μόλις τελείωσα από την δουλειά" ειπα

"Τελεια" κάνει μια παύση
"Και πας σπιτι τωρα;" ρώτησε

"Βασικα ειμαι ακριβώς εξω από το σπιτι αυτή την στιγμη"

"Κοιτά Spencer δεν θα με πειράξει αν δεν μπορεις θα το καταλάβω απολύτως απλά, κοιτά, ειμαι σε ένα μαγαζί βασικα ήμουν με μια φίλη μου αλλά εκείνη έφυγε και τωρα ειμαι μονη μου και έλεγα αν ηθελες να ερθεις για ένα ποτό" νομιζω πως έχει πιει ηδη ένα, ή και δυο. Ακούγεται αγχωμένη. Δεν μπορω να αρνηθώ εννοειτε πως θελω να πάω!

"Βέβαια Marina, θα ερθω φυσικά."