DAMAGE

Eye contact

Πλευρά Marinas

"Το καφεδάκι μου το σκέτο, ξες"

"Εννοείτε" μου είπε και χαμογέλασε ο Tom, ο ιδιοκτήτης της καφετέριας.

Μόλις γύρισα και κατευθύνθηκα προς το πάγκο που κάθομαι ως συνήθως το βλέμμα μου έπεσε σε δυο μάτια που δεν είχα ξανα αντικρίσει.
Μόλις κατάλαβε και κεινος ότι κοιτούσε μια άγνωστη στα μάτια φάνηκε να ντράπηκε αφού γύρισε απότομα το κεφάλι του κοιτώντας στο παράθυρο.

-

Έκατσα στο τραπέζι μου και έβαλα το σακίδιο μου πάνω βγάζοντας το σημειωματάριο μου.
Ξεκινησα να γραφω κάποιες παρατηρήσεις από ένα κείμενο που μου είχε ζητηθεί να κρίνω και πρώτη φορά δεν μπορουσα να συγκεντρωθώ. Σαν κάτι μεσα στο μυαλό μου να με κλωτσούσε.
Σήκωσα το κεφάλι μου και παλι!
Τα ιδια μάτια με κοιτούσαν, καθόταν δυο τραπέζια μακρυά, παλι φάνηκε να ντράπηκε, όπως και γω εξάλλου.

-

"Δεν αλλάζω με κανέναν τον καφε σας"

"Χαχαχα, χαιρομαι που το ακούω αυτο Marina." Ακούμπησε τον καφε μου στο πάγκο και έπειτα ξανα γύρισε πισω από το μπαρ.

Εκανα ταχα πως γραφω, ήθελα πραγματικά να γραψω, απλές μουτζούρες με το στύλο σχεδόν είχαν γεμίσει την σελίδα.
Τι διάολο έπαθα;

Κοίταξα όσο πιο διακριτικά μπορουσα, ελπίζοντας να μην συμβεί το ίδιο πραγμα και με δει και κεινος ακριβώς την ιδια στιγμη και ντραπουμαι παλι και τα σχετικά.

Σχεδόν κρύβομαι πισω από τις ελεύθερες τούφες των μαλλιών μου που έριξα επίτηδες μπροστά στο πρόσωπο μου και τον κοίταξα.
Έπινε καφε, διάβαζε κάτι φυλλάδια σε ένα μαύρο ντοσιέ και φοράει παρόμοιο πουλόβερ με μενα.

Πλευρα Spencer

Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η δουλειά μου, αγαπώ την δουλειά μου απλά αυτή η αίσθηση που είχα εκείνα τα κλάσματα των δευτερολέπτων με έχουν αποσυντονισει τελειως!

Νιωθω πως με κοιτάει, δεν θα με ξανα κανω να νιώσω άβολα κοιτώντας την ξανα. Αξίζει όμως, είναι πράγματι πολυ όμορφη για να την κοιτάς.

Το κινητό μου χτύπησε.

"Καλημερα" η JJ.

"Καλημερα"

"Που στο καλό εισαι Spencer, o Derek είπε πως είχατε κανονίσει να βρεθείτε μισή ώρα νωρίτερα από το συνηθισμένο για να του δείξεις τι σκέφτηκες."

Το είχα ξεχάσει τελειως.

"Έχεις δίκιο, αργησα, η καφετέρια που επερνα καφε ήταν κλειστή. Ερχομαι αμέσως" ειπα και ξανα έβαλα το κινητό στην τσέπη μου.

Πηρα τον καφε στο χέρι μου τακτοποίησε τα φυλλάδια στην δερμάτινη τσάντα μου και σηκώθηκα να πάω προς την πόρτα και κεινη ακριβώς την στιγμη σηκώθηκε και κεινη.

Την κοίταξα και με κοίταξε, φάνηκε να της φεύγει ένα μικρό χαμόγελο αμηχανίας.

3/3

Προχώρησα προς την πόρτα εκείνη όμως έμεινε στάσιμη μέχρι που βγήκα από την καφετέρια.

-

Πάρκαρα το αυτοκίνητο μου στο πάρκινγκ και άνοιξα την πόρτα, αμέσως στο ασανσέρ συνάντησα την Penelope.

"Που 'σαι Doctor" μου είπε χαριτωμένα, όπως παντα.

"Καλημερα Penelope, αργησα σημερα ο Derek θα είναι έξαλλος εγώ ο ίδιος του είχα πει να βρεθούμε μισή ώρα νωρίτερα."

"Τι λες καλε πως είναι δυνατόν να σου θυμώσει εσενα κάποιος" είπε πειράζοντας με, όπως παντα.

-

Φτάσαμε στο 4ο όροφο, μόλις βγήκαμε η JJ εμφανίστηκε μπροστά μας.

"Μας έχει δουλειά. Παλι.." είπε σχεδόν φωνάζοντας.

"Νομιζω πως κάθε μερα έχουμε δουλειά δεν μου έκανε τρομερή έκπληξη αυτο JJ." της ειπα και κατευθυνθήκαμε και οι τρεις προς την αίθουσα που συζητάμε ως συνήθως.