ယေန႔ Feb 11
မနက္အိပ္ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးေအာက္ဆင္းလာသည္အထိ ခ်ာတိတ္အရိပ္ေတာင္မေတြ႔ရ
ဖိုးေလးကိုေျပာရမွာလဲ တမ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့က်ေနာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ပံုမွန္အတိုင္း ေနလိုက္သည္
အိမ္ထဲက ထြက္ခါနီး အရိပ္အေျခ ၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ မီးဖိုခန္းဘက္မွာေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ဖိုးေလး...
ဖိုးေလး အခန္းနားသို႔ အသာကပ္ကာ တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္
မရ...
အတြင္းထဲက lock ခ် ထားသည္
ဘာလားေပါ့ေနာ္.....ထားပါေတာ့...
.
.
.
ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းက ျပန္လာျပန္ခဲ့ေတာ့လဲ ထိုကေလးကို မေတြ႔ရ???????
ဖိုးေလးကို ၾကည့္ေတာ့လဲ သာမန္အတိုင္းေန.ေနေတာ့...႐ွိေစဦးေတာ့....
ညဘက္...ထမင္းဝိုင္းမွာ...ျပန္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိတဲ့အခါ မေနႏိုင္ေတာ့....ေမးမိသည္
"ဟုိကေလး...ဒီအိမ္မွာေကာ႐ွိေသးရဲ႕လား"
"Imm...႐ွိတယ္...သင္တန္းက ျပန္လာကတည္းက အိပ္ေနတာ မႏိုးေသးဘူး"
"အြန္း....ဒါနဲ႔.."
"ဟင္...."
"ထားပါေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
######################
ယေန႔ Feb 12
ဂူေအာင္းသတၱဝါေလးကို လိုက္႐ွာေနတဲ့က်ေနာ္နဲ႔
ဘာမွမျဖစ္တဲ့ဟန္ပန္နဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြတခုၿပီးတခုေပးေနတဲ့ ဖိုးေလး....
ထားပါေတာ့ေလ
##################
ယေန႔ Feb 13
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဘာမွမသိသလို ေနေနတဲ့ ဖိုးေလးကို ေဂ်ာင္ပိတ္ေမးလိုက္ေတာ့
"ကေလးက မင္းကို ႐ွက္လို႔တဲ့"
ဟုတ္ပါတယ္...ေနပါေစဦးေလ
######################
ယေန႔ Feb 14
ညဘက္ေတြအိပ္မေပ်ာ္တာမို႔ က်ေနာ္ မနက္ဘက္ေတြအေစာမႏိုး....
မနက္စာ လြတ္ၿပီး ေက်ာင္းသြားရတာ ႏွစ္ရက္႐ွိၿပီ
