"အာရီဂူး ငါ့အသဲလေး နိုးလာပြီ
Xing ဖယ်ဖယ်ဟိုဘက်ခြမ်းကိုရွှေ့ထိုင်လိုက်"
အိမ်ပေါ်က သူ့ကလေး မဆင်းလာခင်ထိ ကျနော့်နံဘေးနားကပ်ပြီး တ xing xing နဲ့ ကပ်ချွဲနေတာအကောင်း
ကိတ်မုန့်လေးတွေတောင်ခွံ့ကျွေးနေသေးတာ
"ဟာ...အဲ့ဘက်မှာပဲထိုင်လိုက်လေကွာ"
*အား*
သွက်လိုက်တဲ့ wu suho ၏လက်က ကျနော့်belly ဆီသို့
"Xing ကလဲ.. ကလေးကို မနက်စာကျွေးမလို့ပါဆို အလိုက်ကိုမသိဘူး
သွား ဟိုဘက်မှာထိုင်
လာ hunnieလေး ဒီမှာထိုင်
ဘာစားမလဲ ဖိုးလေးကိုပြော
ပေါင်မုန့်အသားညှပ်လေးပဲစားမလား
ခေါက်ဆွဲတွေဘာတွေစားချင်သေးလား"
Suho တယောက်ပွစိပွစိရေရွတ်နေသည်များကို အကြောင်သားငေးလို့
"Suho ရယ်ဖြည်းဖြည်းပြောပါကွာ
Hunnieလေးက တမနက်တည်းနဲ့ လန့်သွားဦးမယ်"
"ဘာ.....xing စုတ်
သွား တရုတ်ပြည်ပြန်တော့
Hunnieလေးက လန့်စရာလား
mama baek က ဖိုးလေးထက်ဆိုးတယ်မလား hunလေး"
"ဟင့်အင်း တူတူပဲ"
အတင်းခေါင်းတွေခါရမ်းပြီးပြောသည်ကြောင့်ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရီမိသည်
"Yifanလေးရော မနိုးသေးဘူးလား hunလေး"
"အင်း နိုးသေးဘူး...xing uncle....အယ်halabeoji 😬"
"ရတယ်hunလေး tao တို့ခေါ်သလို 'xing' လို့ခေါ်လဲရတယ်"
"Nae"
"Wuyifan တို့ကတော့နော်...hunnieလေးမနိုးခင်ထနှင့်မယ်မရှိဘူး အားမကိုးရဘူး"
Yifan တယောက်တော့နိုးတာနဲ့ နားပူခံရဦးမှာပင်
"Hunလေး ဒီမှာ အသီးဖျော်ရည်လေးရောသောက်မနက်စောစော အသီးဖျော်ရည်သောက်တာ ကျန်းမာရေးအတွက်ကောင်းတယ်
စားချင်တာရှိရင်လဲပြော
ကိုယ့်အိမ်ဖြစ်သွားပြီနော်
အားနာစရာလုံးဝမလိုဘူး"
"တော်ပါတော့ wusuho ရယ်ဒီစကားတွေကိုပြောနေတာ အပ်ကြောင်းတွေထပ်လို့ ကိုယ်တောင်အလွတ်ရနေပြီ"
