Normal Contact (Harry Styles)

Bölüm 6 -Neyin nesiydi bu böyle?!-

Hikaye'nin tanıtım videosu yukarıda! Umarım seversiniz, baya uğraştım nasıl oldu hiç bilmiyorum lfsdfjs

Bu arada 1k için çok teşekkür ederim, hepinizi çok seviyorum! İyi okumalar <3

(Yorum istiyorum!)

Sıcak çikolatanın tatlı ve yumuşak tadını hissedince ani bir ılıklık damarlarımda süzüldü. Bu güzel içeceği içtiğinde, vücuda ani mutluluk salgıladığı söylemlerini her zaman doğrulamışımdır fakat bir kez daha buna şahit oluyordum.

Sıcak ve küçük apartman dairesinde, yaklaşık 3 gün önce tanıştığım ve minik dünyasına çok hızlı bir şekilde girdiğim kızla karşılıklı bir şekilde oturmuş, annemin yaptığı kadar güzel sıcak çikolatalarımızı içiyorduk ve burada olmaktan ötürü hiçbir şekilde pişmanlık hissetmiyordum.

Şu an görünmezdim.

Dünya burayı benim gördüğüm gibi görmüyordu veya benimle beraber değildi. Burası sadece benim zihnime ve anılarıma özeldi ki bu düşünce beni çok memnun ediyordu. Sadece ben, tanımadığım bir kız ve The Beatles posterleriyle uyum sağlamış krem rengi duvarlar vardı.

Candy'i tanımak istiyordum. Onunla arkadaş olmak ve bana deli gibi hızlı geçen bu günlerde verdiği o hissiyatı tekrardan vermesini istiyordum. Beni ait olduğum yerde gibi hissettirmesini, dünyada olup bitenleri unutturmasını ve tek sorunumun markete gittiğimde cüzdanımı unutmak olduğunu hissettirmesini istiyordum çünkü ben aitlik hissiyatına ve ev düşüncesine muhtaç bir adamdım.

Mesela salonun hemen yan tarafında bulunan camın yanındaki iki koltuktan birinde oturup, elinde bir fincan çayı ile kitap okuduğunu çok rahat hayal edebiliyordum. Çay bardağı hemen yanındaki sehbada dururken bir eliyle kitabını tutuyor ve diğer eliyle de minik yavru kedisini okşuyordu. Bu düşünce zihnimde öyle bir canlanmıştı ki, gerçek gibiydi. Insanın içini ısındıran bir gerçek.

Kafamı hızlıca salladım. Neden onu hayal ediyordum ki?

Sen tanımadığın insanlara karşı hep güzel düşüncelere sahip olan yabani bir insansın Harry.

Gemma'nın sözü kulaklarımda çınladığında gülümsedim. Bir bakıma şu an burada olmama o sebep olmuştu.

"O zaman... 20 soru?" Sıcak çikolatan bir yudum aldığım an kafamı salladım.

"Vazgeçilmez." Fincanı sehpaya koydum.

"O zaman sen başla Bay Meraklı Styles." Yaptığı göndermeye karşı yan yan baktım.

"Meraklı olmak kötü bir şey değildir," Dudaklarını ıslattı ve gülümseyerek sözümü bitirmemi bekledi.

"Ya da... öyle midir?" Güçlü bir kıkırtıyı serbest bıraktığında kafasını salladı.

"Pekala. Neden şarkıcı oldun?"

Parmaklarımı dudaklarıma götürerek, "Bilmiyorum. Sahnede koşuşturup şarkı söylerken çiçek dağıtmak ve garip takım elbiselerin içinde şakalar yapmak hep aklımda olan bir şeydi." dedim. Dikkatle beni dinliyordu.

Aslında şarkıcı olmayı ben seçmemiştim, hayat seçmişti fakat bana seçim hakkı verilseydi, yüzlerce ve binlerce kez şarkıcı olmayı seçerdim.

"Dünyaya kıyaslayınca az bir kitle olsa da en azından o kitleye bir şeyler yansıtabilmek güzel bir şey." Kaşlarımı kaldırdım.

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?"

Saçlarını topuz yaparken kafasını salladı. "Evet. O kitle seni örnek alan ve seni seven bir kitle. Davranışlarınla onlara yol gösteriyorsun ve eğer davranışların iyiyse bu çok güzel sebepler ortaya çıkarır. Dünyaya bir katkın olmuş olur."