Normal Contact (Harry Styles)

Bölüm 5 - Ani misafir-

Hikayenin gidişatı hakkında düşüncelerinize ihtiyacım var. Bir de, tanıtım videosu yapıyorum hikayeye :) Teşekkür ederim, iyi okumlar. Sizi seviyorum.

"N-ne? Ben mi?"

"Şey evet, burada başka bir Candy daha varsa bilemem ama..."

"Ah." gülüşünü serbest bıraktı. "Tabi, evet, seninle dans ederim."

Şaşkınlığına ve saklamakta çok beceriksiz olduğu heyecanına karşı gülümsedim. Minik elini tuttum ve Gregory Alan Isakov'ın Words isimli şarkısında yavaşça sallanan bedenlerin arasına doğru süzüldük. Bir elini omzuma bırakırken hemen bana ayak uydurdu ve müziğe uygun bir şekilde yavaşça sallanmaya başladık.

Etraftaki gözlerin şaşkınca bize baktığını biliyordum hatta çoğu yaptığı dansı durdurup bizi olduğu yerde izlemekten çekinmemişti. Fakat umursamadım, hepsini görmezden geldim çünkü bir anlığına sadece yeşil elbiseli kızla dans eden o adam olmak istiyordum, hayatı tanımadığı insanların dilinde dolaşan ünlü biri değil.

Bu yüzden sadece ona baktım, gözlerime bakmaktan çekiniyor, başını aşağıya utangaçça eğiyordu. Bir anda kötü bir hisse kapıldım.

"Rahatsız mı oldun?" hemen bana baktı ve kafasını olumsuzca salladı.

"Hayır tabi ki. Sadece tüm bu olanlar garip geliyor." kaşımı yukarı kaldırdım.

"Hmm, ne gibi?"

Kaşını kaldırma sırası ondaydı. "Sence ne olabilir?"

"Ünlü bir adamla dans ediyorsun ve teklifi sen etmedin."

Şu an onu deniyordum.

"Donk, yanlış cevap. Şuradaki kadın sanki üzerime atlayacakmış gibi bakıyor, bakışları Harry'e bakan Profesör Snape gibi. Ama Potter olan." kahkaha attım, insanların bakışları daha çok üzerimize kilitlendi.

"Demek bir de potterheadsin..." onu döndürdüm ve kulağına fısıldadım. "Ayrıca o kadını tanıyorum, eğer o bir Snape'se, onun için herkes bir Harry Potter, bu yüzden merak etme."

Dudağını büzdü. "Tüh, eğlencesi kaçtı."

"Hangi binadasın?" elinden tutup bir daha yavaşça döndürdüm onu ve ellerimi ince beline doğru götürdüm. Saçlarından yasemin kokusu yükseldi.

"Hadi tahmin et."

O sırada bakışlarım ani bir hızla Jeff ile buluştu fakat aniden kafamı çevirdim. Anca ben bir şey yapınca çıkardı deliğinden.

"Bence..." dedim. "Ravenclaw?"

"Donk. İkinci yanlış cevap, hatta toplamda dört etti. Tahmin etmek konusunda cidden berbatsın Harry. Oysa ki bu konuda en iyi senin olman lazım, çok ayıp."

Bilinen bir gerçek varsa, o da ciddi anlamda tahmin etmekte berbat olduğumdur.

"Hufflepuff." dedi, oyuncu bir şekilde dilimi çıkarttım. "Aklımdan geçmedi değil."

Omzuma vurdu, "Yalancı." güldük.

O sırada müziğin bittiğini fark etmedik, çevremizdeki insanlar dağılınca Candy yavaşça geri çekildi ve gülümsedi. Herkes Candy'ye onu yiyecekmiş gibi bakıyordu, sanki bir uzaylıymış gibi, fakat o pek aldırış ediyor gibi gözükmüyordu ve sanırım bu yüzden bu kadar rahattım. Onlarla dalga geçiyordu, hemen yanımızdaki daha önce hiç görmediğim bir kızın dans ederken yüz tane fotoğrafımızı çektiğinin ve şu an internette yankılandığının farkındaydı fakat bunun konusunu bile açmamıştı. Ünlü olduğumla ilgili şu ana kadar ağzından tek bir laf bile çıkmamıştı ve bu konu için ona o kadar minnettardım ki. Sanırım onunla bu kadar takılmak istememin bir nedeni buydu. Ne olursa olsun bana normal davranıyordu.