The Alluring Scent

Prologue

Pangako

Sa isang malayong lugar kung saan hindi gaanong nasisinagan ng araw, nakatingin ang isang binatang lalaking, may mapupungay at misteryosong mga mata, sa labas ng kanyang bahay o mas maiging sabihing mansyon.

Nakatingin siya sa isang batang babaeng na nakikipaglaro sa mga paru-paro sa kanyang hardin. Hindi niya alam kung bakit sa tuwing nakikita niya ang mga ngiti nito, may kung ano ang nabubuhay sa pagkatao niya na hindi niya alam kung ano. Ang batang babaeng ito ay nakatira sa bayan,  pamangkin ito ng isa sa kanyang mapapag-katiwalaang kasambahay.

Isang araw kasi, naglalakad ang binata upang pumunta sa kanyang paaralan na nasa gitna ng gubat, nang may namataan itong batang babae na sa tingin niya ay nasa anim hanggang pitong taong gulang, naka-upo ito sa gilid ng kalsada at nakaharap sa isang bisekleta. Nilapitan niya ito ng kaunti at narinig itong humihikbi.

"Bata." malamig nitong sabi sa batang babae na nakayuko at yakap-yakap ang tuhod. "Ba't ka umiiyak?" Hindi niya alam kung bakit siya nagtatanong dito, ni hindi niya ito kilala. Nang tiningnan niyang muli ang bisekleta ay nakita niyang humiwalay ang kadena sa bisekleta nito.

Dahan-dahang inangat ng batang babae ang kanyang ulo. Nang makita ito ng binata ay napaatras siya. May mga luhang umaagos sa mukha ng batang babae. Kahit na hindi niya kilala ang bata ay lumapit pa rin siya dito.

Yumuko siya at inupuan ang kanyang paa. "Shh... Wag ka nang umiyak." Mahinahon at malambing ang kanyang boses, maging siya ay nagulat sa paraan ng kanyang pananalita. "Ano ba’ng nangyari?" Aniya habang pinupunasan ang mga luha dumadaloy sa maamo nitong mukha.

"K-kasi nasira y-yung bisekleta ko. T-tapos naliligaw na ako." Patuloy pa rin sa pag-agos ang mga luha nito. Nataranta naman ang binata, hindi alam kung ano ang gagawin para lang tumahan ang batang babae sa kakaiyak. May kung anong bumubulong sa kanyang pangitiin ito.

"Shh… sige, sige. Aayusin ko yung bisekleta mo, basta ba, ngumiti ka?" May alinlangan sa boses ng binata, dahil hindi siya sigurado kung mapapangiti niya ba ito.

"Talago po?" Umaliwalas naman ang mukha ng batang babae sa sinabi ng binata at unti-unting nasilayan ng binata ang ngiti ng batang babae na siyang nagpalambot sa kanyang puso.

"Oo naman.” Para sa'yo. Pinigilan ng binata na ituloy ang natitirang sasabihin, mag-sinabi niya ito ay magmumukha siyang pedophile. Pero di niya maiwasang ngumiti dahil nakakahawa ang ngiti ng batang babae.

Inayos ng binata ang bisekleta ng batang babae. Habang inaayos niya ito ay biglang kumanta ang batang babae na siyang nagpatigil sa kanya. Ang boses nitong humahalo sa hangin na nagpatahimik sa buong lugar na para bang nakikinig din sa kanyang boses.

Wala kang maririnig kundi ang mala-anghel nitong tinig. Hindi maiwasan ng binata na mapatingin sa batang babae na ngayon ay pumipitas ng bulaklak sa gilid ng daan. Nakita niyang nilagyan nito ang tenga ng bulaklak, bigla napatigil sa pagkanta ang batang babae na siyang ipinagtaka ng binata.

Bumaling ang bata sa kanya na may ngiti sa kanyang mga labi, katulald na lang kanina hindi napigilan na mapangiti rin ang binata sa batang babae. Lumapit sa kanya ang bata at nilagyan din siya ng bulaklak sa tenga.

"Ayan! Parehas na tayo." nakangiti nitong sabi sa binata. The boy chuckled at the little girl’s cuteness.

The girl pouted at napahilig ang ulo nito dahil nagtataka siya kung bakit tumatawa ang binata. "Bakit ka po tumatawa?"

Agad namang napahinto ang binata sa pagtawa at napatingin siya sa batang babae, bumaba ang tingin niya sa mga labi nito mapupula at nakanguso sa kanya. Agad naman siyang napaiwas ng tingin dahil may kung ano sa kanya na gustong hawakan ang mga labi nito. What the hell am I thinking?!

"Wala." malamig nitong sabi sa kanya.

"Bakit nga?" mas lalong inilapit ng batang babae ang mukha nito sa binata.

"Wala tal-" hindi na natapos ng binata ang kanyang sasabihin. Dahil na din sa sobrang lapit ng mukha nila na hindi namalayan ng binata, saktong paglingon niya sa batang babae nagkalapat ang mga labi nila.

Nanlaki ang mga mata nila pareho. Tumagal ng halos tatlong segundo ang pagkakalapat ng mga labi nila. Napalayo silang pareho, biglang tumalikod ang batang babae sa binata, ngunit di nakaligtas sa mga mata ng binata ang pamumula ng mga pisngi nito

Di mapigilang mapangiti ang binata habang naalala nito ang unang pagkikita nila ng batang babae, apat na taon na ang nakakalipas. He was thirteen then, to think that he was attracted to a little girl. But now he knows the reason why. Lumingon ang batang babae, na nag-ngangalang Alexei, sa binata at kumaway ito sa kanya na siyang ginantihan naman ng binata.

Tumakbo si Alexei papasok sa mansion, at sa isang iglap nasa sala na ang binatang prenteng naka-upo sa sofa.

"Aish! Ang daya mo naman Ice. Naunahan mo na naman ako." di mapigilang mapangiti ang binata na tinatawag ni Alexei na Ice. Naka-nguso ang labi nito kunwari’y nagtatampo.

"Halika nga dito." malambing nitong sabi kay Alexei, tinapik niya ang hita para doon ma-upo na ginawa naman ni Alexei. "Excited ka na ba sa pagpunta sa syudad."

Umiling-iling naman si Alexei sa kanya. "Ayoko sumama, kasi di ka naman kasama." tumingin si Alexei kay Ice at nanlambot naman si Ice sa nakita ang lungkot sa mga mata ni Alexei.

"Hey, don’t be sad. Magkikita naman tayo eh, promise." sabi ni Ice.

Tumingin si Alexei ng diretso sa mga mata ng binata. "Pangako?" Inilahad nito ang hinliliit.

The boy chuckled. "Pangako." Ikinabit niya ang sariling hinliliit at binigyan ng binata ang batang babae ng matamis na ngiti.