Chapter 1

238 6 0
                                    


"Zack wake up the breakfast is ready" patuloy sya sa pagkatok.

F*ck this life!

Masaya ako na may taong ipinaghahanda ako ng pagkain at nag-aasikaso sa'kin pero sa sitwasyong ito ay hindi.

'Ni hindi ako makaramdam ng saya sa tuwing gigising ako sa umaga at sya agad ang bubungad sa akin.

My name is Zack Louis Silva and I'm 28 f*ckin' years old. I'm already married to Lauren Grace Zara.

Kung ang iba ay masaya na makasal at makasama sa buhay ang babaeng mahal nila, ako hindi.

I don't love this girl, it was just a f*ckin' arrange marriage.

Pumayag lang ako dahil ito ang kagustuhan ni Dad at kahilingan ni Mom bago sya mawala.

My mother passed away a year ago with brain tumor. I fullfil her wishes dahil yun lang ang magagawa ko.

I'm willing to give up everything even my own happiness for my family. Lahat ay gagawin ko para sa kanila.

"Zack hurry up may meeting ka pa" sunod-sunod muli ang pagkatok nya.

Inis akong bumangon at ginulo ang aking buhok.

"Zack! Zack!" patuloy pa din sya sa pagkatok.

"OO NA! JUST STOP KNOCKING!" inis na sigaw ko.

"Alright I'll wait for you downstairs"

Naligo ako at kasalukuyang nagbibihis when my 'wife' enter.

"Hindi ka ba marunong kumatok man lang?" inis na sambit ko habang naglalagay ng necktie.

"Kelangan pa ba yun?" itinuon ko na lamang ang atensyon ko sa repleksyon ko sa salaming nasa harapan ko. Ayokong makita ang ngiti nyang nakakapagpa-init ng ulo ko.

"I'll help you" lumapit sya sa'kin at sinubukang hawakan ang necktie ko nang umiwas ako.

"Don't try so hard Lauren. You don't need to act like my real wife" tinalikuran ko sya at lumabas na ako ng kwarto ko.

I know I'm rude but I just don't want to give her false hopes dahil ayokong isipin nya na kaya konh suklian ang pagmamahal nya.

She loves me but I don't love her. Simula't sapul alam nya yun.

'Ni hindi nga kami nagsasama sa iisang kwarto. Magsasama lang kami kapag nandito si Dad o kaya ang Dad nya.

We've been married for 9 months at sa loob ng siyam na buwan na yun ay walang nagbabago sa pagtrato ko sa kanya.

Lalabas na sana ako ng pinto ng nang magsalita sya.

"Hindi ka ba kakain?"

"Sa office na lang" sagot ko na nananatiling nakatalikod sa kanya bago ako tuluyang lumabas ng bahay.

After office hour I decided to go to the nearest club. Palagi ko itong ginagawa everytime na mayroon akong bakanteng oras. Idon't wanna go home though.

"Hey Man!" bati sa'kin ni Jonathan, my friend.

Tinanguan ko lamang sya dahil wala akong mood para magsalita.

"So nandito ka na naman. Halos araw-araw ka nang nandito ah hindi ka man lang ba nagsasawa?" hindi ko sya sinagot patuloy lang ako sa pag-inom ng alak na hawak ko.

"Dude just accept it wala ka na rin namang magagawa" muli akong nagsalin ng alak sa baso ko.

"Tanggap ko na yun" dire-diretso kong ininom ang alak na nasa baso ko bago muling magsalin ng panibago.

"Sa nakikita ko parang hindi naman" sambit nya na ikinakunot ng aking noo "Dude If I were you matagal ko nang minahal yang si Lauren. She's kind, beautiful, caring nasa kanya na ang lahat"

"Eh kaso hindi ako ikaw"

"You're impossible Dude!" iiling-iling na sambit nya.

Eh sa hindi ko kayang mahalin ang babaeng yun alangan namang pilitin ko?

Don't get me wrong. Hindi ako galit sa kanya dahil pumayag syang magpakasal sa'kin. Hindi ko lang talaga kayang mahalin ang babaeng yun.

Naputol ang pag-iisip ko nang may babaeng umupo sa kandungan ko. She kiss me torridly na sinuklian ko naman. Narinig ko pa ang pagsipol ng kumag na si Jonathan. Lasing ako pero aware ako sa ginagawa ko.

---
A/N: Sorry for grammatical errors and typos. Please don't expect too much from me 'coz I'm just a newbie writer but I'm doing my best for this story.

Please vote. Comment. Love lots!

By the way happy reading xRpnzlx!

-X

As Long As You Love MeWhere stories live. Discover now