Wattpad'de ki bütün Dramione'leri okudun ama başka bulamadın mı?
Maalesef bende bulamadım. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim.
Wattpad' de ki en iyi Dramione'leri okudum ve hepsi bana ilham verdi.
Umarım benim hikayem de size ilham verir.
...
Gryffindor masasında ki Harry ve Hermione beni görünce el sallamışlardı, karşılık olarak bende elimi sallayınca kocaman gözler ile bana bakmaya başladılar. Godric aşkına, elimdeki sargıyı nasıl unuttum. Hızla Gryffindor masasına gidip Harry'nin yanına oturduğumda ikisi de ne olduğunu soran gözlerini bana çevirdi. Derin bir nefes alıp ''Sorun yok çocuklar, dün bahçede düşüp taşa sürttüm.'' dediğimde inanmamış gibi duruyorlardı. Hermione ''Bahçeye niçin çıktın Ronald?'' dediğinde Harry ''Tatlı özlemini fazla abarttı ve biraz yürümek istedi.'' diye onun sorusunu cevapladı.
İkisi birlikte gülmeye başlayınca dayanamayıp bende gülmeye başladım. Hepimiz tabaklarımıza dönüp kahvaltımıza devam ettik. Ben tabağımla ilgilenirken Harry ''Bu günkü ders programı ne Herm?'' diye sordu. Hermione ''Hepsi blok ders. KSKS-Slytherin, Biçim Değiştirme-Ravenclaw, Bitki Bilim-Hufflepuff, İksir-Slytherin Harry.'' dedi. Harry oflayarak yılın ilk dört dersi Slytherin ile, ne şans ama.'' diye söyleniyordu. Bense dün gördüğüm manzara aklıma geldiğinde ağzımdaki lokmamı zor yuttum. Gerçekten ne şans ama.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pansy'nin Ağızından
Draco, Blaise, Nott, Crabbe, ve Goyle ile birlikte Slytherin masasında oturmuş kahvaltımı yapıyordum. Daha doğrusu yapmaya çalışıyordum. Aklım hala dün akşamdaydı. Tam o sırada içeri Weasley girdi. Arkadaşları ona el sallayınca o da karşılık verdi. Dün akşam bizi gören kişinin o olduğundan sargılı elini görünce emin oldum. Aklımda bir soru şimşek gibi çaktı. Neden? Neden kapıya yumruk attı. ben düşüncelerimde kaybolmuşken Draco'nun sesiyle kendime geldim. Hadi Pansy, Snape'in dersine geç kalmak istemiyorum.'' dedi ve beni büyük salondan çıkarıp zindanlara sürüklemeye başladı. Sınıftan içeri girince bir an okyanus gözlerle gözlerim buluştu. Hemen kafamı çevirip Draco'nun yanına oturdum. Profesör sınıfa girince ders başlamıştı ama kendimi bir türlü derse veremiyordum. Sol boşluğuma yediğim dirsekle kendime geldiğimde sıranın başında beni izleyen profesörü anca fark etmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Sorumu duymadınız sanırım Bayan Parkinson, animagus ile kurt adamı birbirinden ayıran en büyük fark nedir?'' dediğinde ben hala boş gözlerle profesöre bakıyordum. Benim yanımdan geçip gittiğinde Granger'a söz vermişti bile. ''Animagus istediği zaman dönüşüm geçirir ama kurt adamın seçim şansı yoktur. Dolunay havada belirdiğinde dönüşüm geçirmek zorundadır.'' dedi ve sırasına oturdu. Profesör ''Doğru. Haftaya herkesin beş parşömen uzunluğunda ki animagus ödevlerini masamda göreceğim. Çıkabilirsiniz.'' dedi ve sınıfı terk etti.
Herkes sınıfı hızlıca terk ederken bende Weasley'nin yanına gidip omuz attım. Elini neden bu hala getirdiğini merak ediyordum. ''Ne o Weasley, bu sefer nasıl bir sakarlık yapıp yaralandın?''diye alayla sorduğumda hızla bana döndü. Çatılmış kaşlarıyla çok sinirli görünüyordu. Bizimkilerle kavga ederken bile bu kadar öfkeli görünmüyordu. Koridorun ortasında bana yaklaştı. Korkmuştum ve bir adım geriledim. Bir anda gözlerimin içine bakıp bağırmaya başladı. ''SENİ İLGİLENDİRMEZ PARKİNSON, HEM DE HİÇ İLGİLENDİRMEZ!'' Nesi vardı bu çocuğun?
*Yeni bir bölümle karşınızdayım.
Şehir dışında olacağım için büyük bir ihtimal ile yazamam demiştim ama bir fırsatını buldum ve yazdım.
Umarım bu bölümü seversiniz.
Şu anda on birinci bölüme kadar tüm bölümler hazır.
Bomba gibi bölümler ile karşınızda olacağım.
Yorum, beğeni ve önerileriniz varsa önerilerinizi de bekliyorum.*
