An Orphan's First Love: Love or Revenge

[ 52 ] Warning

CHAPTER 52: Warning

Mag-isa lang na naglalakad papasok si Steffi sa school. Masyado siyang nilalamon ng kung ano mang gumugulo sa isipan niya kaya naman hindi niya napansin ang lalaki na naglalakad sa harapan niya at nabangga niya ito.

"Tumingin ka nga sa dinadaanan mo!" sigaw ng lalaki.

"Paharang harang ka kasi sa dinadaanan ko, eh!" sagot ni Steffi.

"Ako pa ang mali ngayon? Malakas lang naman ang loob mo dahil kay ZAC, eh," asar na asar na sinabi ng lalaki.

Biglang napaatras at nawala ang tapang ng lalaki nang makita si Kurt na papalapit sa kanila. Ng oras na makarating si Kurt doon ay inakbayan na nito si Steffi.

"May problema ba dito, pare?" tanong ni Kurt sa lalaki.

"Wala. Sige, aalis na 'ko. Sorry, Steffi," sagot ng lalaki at madaling umalis.

Nagsimula nang maglakad si Kurt at hinihila si Steffi sa pagkaka-akbay nito sa kanya. Dinala lang nito si Steffi hanggang sa makalayo doon at makapasok sila sa loob ng school.

"Hindi mo pa rin ba tatanggalin 'yan?" tanong ni Steffi dito.

"Naaasar ka na ba? Pasalamat ka nga at pinagtanggol pa kita kahit ikaw ang mali, eh. Hindi ka tumitingin sa dinaraanan mo pero ikaw pa 'tong nagalit sa lalaki kanina."

Tiningnan ng masama ni Steffi si Kurt. Alam niya na may punto ito pero ipinapamukha pa nito sa kanya ang ginawa. Syempre, kahit naman ganoon ang nangyari eh hindi siya mababangga sa lalaki kung umiwas din ito sa kanya.

"Ako pala ang mali, eh. Bakit mo pa 'ko tinulungan do'n? Kaya ko naman ang sarili ko,"

"That's what you always say, Steffi. Hindi mo rin naman napapanagutan. Kaibigan kita kaya kita tinutulungan. Kung iniwan kita do'n, kawawa ka na naman ngayon. Marami ka pa namang haters sa school na 'to."

Sinuntok niya ang tagiliran nito para mapahiwalay ito sa kanya. "Ewan ko sa 'yo. Wala ako sa mood kaya maghanap ka ng iba mong pagtitripan."

"Nandito talaga ako dahil gusto ko na sumama ka sa 'kin. May kailangan tayong pag-usapan ngayon din," pagpapaliwanag nito ng tunay na intensyon.

"Bakit hindi mo na lang sabihin dito? O kaya doon sa rooftop kung ayaw mo na may ibang makarinig?" nagtatakang tanong niya.

"Importante 'to at mas lalong confidential kaya hindi ko pwedeng sabihin dito. Tungkol sa 'yo ang lahat ng sasabihin ko. Tara?"

"Kailangan kong pumasok at hindi ako sasama sa 'yo. Male-late na 'ko."

"Okay, fine. I'm sure na magiging curious ka din naman sa sasabihin ko, eh. Just in case na magbago ang isip mo, puntahan mo lang ako sa unit ko. Hihintayin kita."

Naglakad siya palayo kay Kurt at nang lumingon siya, nakita niya na nakatingin pa rin ito sa kanya. Kakaiba ang nararamdaman niya sa mga sinabi ni Kurt. Para bang kailangan niyang malaman ang mga sasabihin nito pero kasabay nito, parang mas maganda kung hindi niya na malalaman pa 'yon.

No, Steffi. The last time na nangyari ang ganito, si Jico ang nakaalam ng sikreto mo. Hindi ako pupunta kahit na anong mangyari. Mas mabuti na hindi ko na lang malaman.

***

Nasa labas lang ng condominium building kung saan nakatira si Kurt si Steffi at naglalakad pabalik-balik doon. Pinag-iisipan niya pa rin kung dapat niya ba itong puntahan o hindi. Sa huli, napapunta pa rin siya doon. Pagkabukas ng elevator door ay si Kurt kaagad ang bumungad sa kanya. Halata na may lakad ito kaya naman nagulat na rin ito na nandoon si Steffi. Hindi nito akalain na magpapakita pa siya dahil late na pero patuloy pa rin naman ito na umaasa na pupunta ito. Sa pagkakaalam niya sa ugali ni Steffi, alam nito na pupunta siya out of curiosity na lang rin.