An Orphan's First Love: Love or Revenge

[ 51 ] New Year

CHAPTER 51: New Year

Nagising si Steffi dahil sa malakas na pagkatok sa pintuan ng tinitirhan niya. Agad siyang napatingin sa oras at kumunot ang noo niya nang malaman na alas-otso pa lang ng umaga. Ang aga aga pa pero may nambubulabog na sa bahay na tinitirhan niya. Itinali niya lang ang buhok niya, nagtoothbrush at naghilamos saka niya pinagbuksan kung sino man ang kumakatok na iyon. Hindi pa man siya nagsasalita ay pumasok na ito sa bahay at humiga sa kama niya.

"Ano'ng ginagawa mo dito ng ganito kaaga?! Mamaya pa ang lakad natin, ah?"

"Matutulog ako dito. Kung gusto mo pang matulog, tumabi ka na lang sa 'kin," sagot nito.

"At home na at home, ah?"

"Nakalimutan mo na ba? Bahay ko din 'to noon. Kung 'di dahil sa pustahan, magkasama pa din tayo dito ngayon. Manahimik ka na lang kung ayaw mong matulog dahil matutulog ako."

Napanganga na lang si Steffi sa naging sagot sa kanya ni ZAC. Pumikit lang ito habang ginagawang unan ang magkabilang braso nito. Nakatingin lang siya kay ZAC nang may maisip siya. Napangiti siya at unti-unting lumapit sa kama. Humiga siya doon at biglang itinulak si ZAC kaya nahulog ito sa kama.

"Fvck! Bakit mo ako hinulog?!" naasar na sigaw ni ZAC.

"Bahala ka sa buhay mo. Matutulog ako dito."

Nagtakip siya ng unan at nakatagilid na natulog. Naramdaman niya din ang pagbalik ni ZAC sa tabi niya pero dahil wala naman itong ginagawa sa kanya ay hinayaan niya na lang ito.

***

"Geneere, bangon na," paggising sa kanya ni ZAC habang tinatapik ang braso niya.

Hindi niya namalayan na tuluyan na rin pala siyang nakatulog doon. Noong una kasi ay nawala na ang antok niya dahil sa pagdating nito pero nakatulog siyang muli. Siguro ay dala na rin talaga ng pagod.

Sinubukan niyang idilat ang isa niyang mata at nakita niya si ZAC na nakaupo sa gilid ng kama pero pumikit siyang muli. Gusto ng bumangon ng isip niya pero hindi naman nakikisama ang katawan niya. Gusto pa rin na pumikit ng mga mata niya. Napadilat na lang siya sa sunod na ginawa ni ZAC... binuhat siya nito.

"ZAC, ibaba mo 'ko!" protesta niya.

"Sigurado ka?"

"Oo. Babangon na ko kaya bitawan mo na ako."

Kagaya ng hiniling niya, bigla nga siyang binitawan ni ZAC imbis na ibaba ng maayos sa kama. Asar na asar siya sa ginawa nito dahil nabigla siya. Mabuti na lang talaga at nasa tapat pa sila ng kama dahil kung hindi ay baka nabalian na siya ng buto.

"Ang sama talaga ng ugali mo!" naiinis na sinabi niya.

"May bago ba? Sige na, maligo ka na para makaalis na tayo," seryosong sinabi nito.

Kinuha niya ang mga kailangan niyang damit saka siya pumasok ng CR. Sinadya niyang tagalan sa paliligo pero habang nasa loob ng CR ay may naaamoy siya na nilulutong pagkain. Nang matapos siya maligo ay naabutan niya si ZAC na nagluluto doon at kung titingnan ang niluluto nito ay halos luto na iyon.

"Adobo? Kailan ka pa natutong magluto niyan? Baka naman inorder mo lang 'yan at ininit para masabi na nagluto ka para sa 'kin," sabi niya kay ZAC. Hindi talaga siya makapaniwala na nagawa nitong magluto kahit na nasaksihan na niya itong nagluto noon ng isang beses.

"Baka nga. Mag-ayos ka na para makakain na tayo at makaalis dito."

Nagmake-face si Steffi dahil sa naging sagot nito. Ni hindi man lang nito sinagot ang tanong niya at imbis na ipagtanggol nito ang sarili ay hinahayaan lang siya nito na maniwala sa kung ano man na gusto niyang paniwalaan.